De Vuurdoop(170)
‘En die Guzman is gevlucht?’
‘Ja. Hij wordt via alle kanalen gezocht. Zijn vader is in zijn woning in Marbella vermoord, ongeveer gelijktijdig met de schietpartij in restaurant Trasten. Kennelijk strekt deze afrekening zich verder uit dan we dachten.’
Björn Gunnarsson fronste zijn voorhoofd.
‘En Hans Berglund?’
‘Weg,’ zei Tommy.
‘Waarom?’
Tommy schudde zijn hoofd.
‘Weet ik niet. Hij had al het nodige op zijn kerfstok toen hij door Gunilla werd aangesteld. Hij zal hem wel gesmeerd zijn.’
Het werd even stil.
‘Waar is hij dan?’
Tommy schudde zijn hoofd.
‘Geen idee.’
‘En Ask? Wat deed Anders Ask in deze onderneming, verdomme?’
Tommy wachtte weer even voordat hij antwoord gaf.
‘Dat heb ik Gunilla gevraagd toen ik hem in Trasten zag. Ze zei dat hij had geholpen met bepaalde observatietaken. Dat ze het korps niet wilde belasten.’
Gunnarsson keek op.
‘Heeft ze dat zo gezegd, het korps belasten?’
Tommy knikte.
‘Waarom heeft Ask dan zelfmoord gepleegd?’ vroeg Gunnarsson.
‘Waarom plegen mensen zelfmoord? Ik weet het niet, maar hij is niet de eerste collega die zichzelf tekortdoet. Je kent zijn verleden. Niemand wilde met hem samenwerken of ook maar iets met hem te maken hebben na het debacle bij de veiligheidsdienst. Hij was besmet, uitgediend, eenzaam... Hij zal wel gewoon uitgeput geweest zijn, denk ik.’
Tommy zag de man tegenover hem kort knikken. Uitgeput was een verschijnsel waar Gunnarsson goed bekend mee was.
Gunnarsson ademde diep in.
‘Zijn er niet ongebruikelijk veel vraagtekens in deze zaak, Tommy?’
Tommy wachtte even.
‘Dat wel...’
Langer werd het antwoord niet. Van beneden klonken verkeersgeluiden. Ze zaten in het politiebureau van Kungsholmen. Björn Gunnarsson stopte nog een pijp en zuchtte uit gewoonte.
‘Hoe gaan we hiermee om?’
‘We kunnen er niet zoveel mee. Het is een tragedie, Björn. Het werk van een gek en die gek heet Lars Vinge, end of story. Wat betreft Gunilla’s onderzoek van de zaak-Guzman, dat zetten we voort met de informatie die we hebben. Hetzelfde geldt voor de zaak-Trasten.’
Gunnarsson hield de lucifers paraat en met de pijp klikklakkend tussen zijn tanden zei hij amechtig: ‘We moeten waarschijnlijk de hand in eigen boezem steken wat een deel van deze tragische geschiedenis betreft. Gunilla wilde zonder supervisie werken, dat hebben we goed gevonden. We hebben haar de kans gegeven om te mislukken. Als zij van haar kant niet de stoere meid had willen uithangen en ons om hulp had gevraagd toen ze besefte dat ze niet verder kwam, dan was het misschien heel anders gelopen.’
Tommy had zijn chef wel door. Gunnarsson zat hem behoorlijk te knijpen. Hij was doodsbang dat hij de verantwoordelijkheid voor deze chaos op zich zou moeten nemen. Tommy had hem precies waar hij hem hebben wilde.
‘Ik regel dit wel, Björn. Ik zorg dat het goed komt.’
Gunnarsson stak weer de brand in zijn rokerij en nam een paar fikse trekken. De rook was bijna blauw. Hij keek Tommy onderzoekend aan terwijl hij de nicotine door zijn tong en wangen liet opnemen.
‘Gunilla en Erik waren goede vrienden van ons, Tommy. Ze hadden een goede reputatie. Ik wil dat de herinnering aan hen zo blijft.’
Tommy knikte.