Verslaafd aan jou(135)

    ‘Ik ga weg,’ zei ik botweg, en ik liep om hem heen om het lege glas op de bar te zetten. ‘Dat beschouw ik niet als je in de steek laten, want ik zeg het je nu om je de kans te geven met me mee te gaan.’

    Hij zuchtte diep en ik zag dat hij mijn bui begreep. Hij wist dat ik op de hoogte was. ‘Ik kan nu niet weg.’

    Ik draaide me om.

    Hij pakte me bij de arm. ‘Je weet best dat ik hier niet kan blijven als jij ervandoor gaat. Je maakt je druk om niets, Eva.’

    ‘Om niets?’ Ik keek veelbetekenend naar zijn hand die mijn arm vasthield. ‘Ik heb je gewaarschuwd dat ik van streek raak en jaloers word. Deze keer heb ik een goede reden.’

    ‘En omdat je me daarvoor gewaarschuwd hebt, mag je je ook belachelijk gedragen?’ Hij keek me aan alsof er niets aan de hand was en sprak zacht en rustig. Van een afstandje zou het niemand opvallen dat er iets aan de hand was, maar het was wel in zijn ogen te zien. Die brandden vol lust en ijzige woede. Hij kon als geen ander die twee combineren.

    ‘Wie is er nu belachelijk bezig? Hoe zit het met Daniel de personal trainer? Of Martin, nota bene een neef van mijn stiefvader?’ Ik boog me voorover en fluisterde: ‘Ik heb geen van beiden geneukt, laat staan dat ik met een van hen van plan was te trouwen! En ik spreek ze verdomme geen van beiden elke dag!’

    Hij pakte me opeens bij mijn middel en drukte me dicht tegen zich aan. ‘Jij kunt nu wel een flinke beurt gebruiken,’ fluisterde hij in mijn oor en hij beet zachtjes in het lelletje. ‘Ik had het niet uit moeten stellen.’

    ‘Misschien was het met voorbedachten rade,’ beet ik hem toe. ‘Voor het geval je een oude vlam zou zien, met wie je veel liever het bed induikt.’

    Gideon sloeg zijn borrel achterover, legde toen zijn sterke arm om me heen zodat ik geen vin kon verroeren en leidde me door de menigte naar de deur. Hij haalde zijn smartphone uit zijn zak en belde door dat de limousine voorgereden moest worden. Tegen de tijd dat we naar buiten liepen, stond de lange, gestroomlijnde auto al aan de stoep. Angus hield het portier open en ­Gideon duwde me de auto in terwijl hij tegen de chauffeur zei: ‘Ga maar rondjes rijden.’

    Toen stapte hij meteen na mij in, zodat ik zijn adem op mijn blote rug voelde. Ik kroop naar de volgende stoel om zo ver mogelijk bij hem vandaan te komen...

    ‘Zitten,’ beval hij.

    Ik zakte op de vloerbedekking op de grond terwijl ik moeizaam ademhaalde. Al vluchtte ik naar de andere kant van de wereld, ik kon er niet onderuit dat Corrine Giroux veel beter bij Gideon paste dan ik. Zij was sereen en onverstoorbaar, een rustgevende aanwezigheid, zelfs voor mij, degene die helemaal uit haar dak ging toen ze van haar bestaan hoorde. Corinne was het ergste wat me had kunnen overkomen.

    Hij greep me bij mijn haar, om me op mijn plek te houden. Hij zette zijn benen om me heen en hield me zo stevig vast dat mijn hoofd zachtjes naar achteren werd getrokken tot ik zijn schouder aanraakte. ‘Ik zal je geven waar we allebei naar snakken, Eva. We neuken net zolang tot je het etentje aankunt. En maak je geen zorgen over Corinne, want zij is binnen in de balzaal en ik zit binnen in jou.’

    ‘Ja,’ fluisterde ik, terwijl ik mijn droge lippen likte.

    ‘Jij bent de onderdanige, Eva,’ zei hij bars, ‘vergeet dat niet. Ik heb je af en toe je gang laten gaan. Ik heb me aan jou aangepast. Ik zal er alles aan doen om je bij me te houden en je gelukkig te maken. Maar je kunt me niet temmen en me ook niet de baas zijn. Dat ik aan je tegemoetkom is geen zwakte.’

    Ik slikte moeizaam, brandend van verlangen. ‘Gideon...’

    ‘Pak de hendel boven het raam met beide handen vast. Je laat pas los als ik dat zeg, begrepen?’

    Ik gehoorzaamde en stak mijn handen door de leren lus. Terwijl ik hem stevig vasthield, ging mijn lichaam tintelen en werd ik me ervan bewust hoe goed hij op de hoogte was van wat ik nodig had. Mijn minnaar kende me door en door.

    Gideon stak zijn handen in mijn lijfje en kneep in mijn gezwollen, gespannen borsten. Toen hij mijn tepels pakte en eraan trok, viel de spanning in één keer van me af en liet ik mijn hoofd op zijn schouder rusten.

    ‘O, god.’ Hij legde zijn mond op mijn slaap. ‘Wat is het heerlijk als jij je zo aan me overgeeft... in één keer, alsof je daar de hele tijd op gewacht hebt.’

    ‘Neuk me,’ smeekte ik hem, verlangend naar de verbinding. ‘Alsjeblieft.’