Verslaafd aan jou(132)

    Het masker gleed soepel op zijn plaats. Zijn irissen verkilden tot ijsblauw en zijn sensuele mond werd een streep. Zijn sterke wil was bijna tastbaar om ons heen. Tussen ons en de wereld was een schild opgetrokken, louter en alleen omdat hij dat wilde. Ik wist dat niemand me zou benaderen of aan zou spreken, totdat hij hun een teken gaf dat het mocht.

    Blikken kon Gideon echter niet weren en hij werd flink bekeken toen we door de balzaal liepen. Ik kreeg bijna een zenuwtrekje van alle aandacht die hij genereerde, maar hij trok zich er niets van aan.

    Als ik al van plan was geweest om tegen hem te kirren en me tegen hem op te wrijven, dan was ik de enige niet. We stonden nog niet stil of hij werd van alle kanten belaagd. Ik deed een stapje opzij om plaats te maken voor iedereen die zijn aandacht wilde trekken en ging op zoek naar champagne. Waters Field & Leaman had kosteloos reclame gemaakt voor het gala en ik zag hier en daar wat mensen die ik kende.

    Ik wist een glas van het dienblad van een langslopende ober te grissen en hoorde toen iemand mijn naam roepen. Ik draaide me om en zag Stantons neef met een grote glimlach op me afkomen. Hij was van mijn leeftijd en had een bos donker haar en groene ogen. Ik kende hem van de keren dat ik bij mijn moeder was langsgegaan toen ze op vakantie was en vond het leuk hem weer te zien.

    ‘Martin!’ Ik begroette hem met open armen en we omhelsden elkaar even. ‘Hoe gaat het? Je ziet er fantastisch uit.’

    ‘Dat wou ik nou ook net zeggen.’ Hij nam mijn jurk waarderend op. ‘Ik hoorde dat je naar New York was verhuisd en was al van plan op visite te komen. Hoe lang woon je hier al?’

    ‘Nog niet zo lang. Een paar weken maar.’

    ‘Drink je champagne op,’ zei hij, ‘dan gaan we dansen.’

    De wijn sprankelde nog lekker door me heen toen we op de tonen van Billie Hollidays Summertime de dansvloer op stapten.

    ‘En,’ zei hij, ‘heb je al werk?’

    Tijdens het dansen vertelde ik hem alles over mijn baan en vroeg ik wat hij zoal deed. Het verbaasde me niet toen hij vertelde dat hij voor Stantons beleggingsmaatschappij werkte en dat hem dat goed afging.

    ‘Ik kom een keer langs op je werk, dan gaan we uit lunchen,’ stelde hij voor.

    ‘Dat lijkt me leuk.’ Ik deed een stap naar achteren toen het nummer was afgelopen en botste tegen iemand op. Die pakte me bij mijn middel om me tegen te houden en ik keek achterom en zag dat het Gideon was.

    ‘Hallo,’ zei hij zacht, met zijn ijzige blik op Martin gevestigd. ‘Stel ons eens voor.’

    ‘Gideon, dit is Martin Stanton. We kennen elkaar al een paar jaar. Hij is een neef van mijn stiefvader.’ Ik haalde diep adem en waagde de sprong. ‘Martin, dit is de man in mijn leven, Gideon Cross.’

    ‘Cross.’ Martin grijnsde en stak zijn hand uit. ‘Ik weet uiteraard wie je bent. Leuk kennis te maken. Als het allemaal goed gaat zie ik je wellicht een keer op een familiefeest.’

    Gideon sloeg zijn arm om mijn schouders. ‘Reken maar van yes.’

    Martin werd door een bekende geroepen en hij boog zich voorover om me een kus op de wang te geven. ‘Ik bel je nog wel over die lunch. Komt volgende week uit?’

    ‘Ja, leuk.’ Ik was me maar al te goed bewust van Gideon die gespannen naast me stond, hoewel hij, toen ik even een blik op hem wierp, rustig en ongeïnteresseerd leek.

    Gideon trok me mee voor een dans toen Louis Armstrongs What a Wonderful World werd opgezet. ‘Ik weet niet of ik hem wel mag,’ mompelde hij.

    ‘Martin is heel erg aardig.’

    ‘Zolang hij zich maar realiseert dat je van mij bent.’ Hij drukte zijn wang tegen mijn slaap en legde zijn hand op mijn blote rug. Op de manier waarop hij mij vasthield kon niemand eraan twijfelen dat ik bij hem hoorde.

    Ik vond het heerlijk om voor al die mensen dicht tegen zijn verrukkelijke lijf aan te worden gedrukt. Genietend liet ik me in zijn ervaren armen meevoeren. ‘Hè, heerlijk zo.’

    Hij drukte zijn neus onder mijn oor en mompelde: ‘Dat is ook de bedoeling.’

    Ik was in de zevende hemel. Net zolang als het nummer duurde.

    We liepen net de dansvloer af toen ik een glimp opving van Magdalene die aan de andere kant stond. Ik herkende haar niet meteen, want ze had haar haar in een steil pagekapsel laten knippen. Ze zag er slank en chic uit in een eenvoudig zwarte cocktailjurk, maar werd overschaduwd door de oogverblindende brunette met wie ze in gesprek was.