Verslaafd aan jou(130)

    ‘Zullen we vanavond afspreken?’ zei Shawna tegen Mark toen ze met de rekening aankwam. ‘Eén nacht met mij en je bent voorgoed genezen.’

    Ik hapte naar adem. Meende ze dat nu echt?

    ‘Kun je om zeven uur?’ zei Mark op een sexy toontje. ‘Weet waar je aan begint, Shawna, als je eenmaal een zwarte in bed hebt gehad, wil je niet meer anders.’

    Ik verslikte me in een slok water.

    Steven sprong meteen overeind om me op mijn rug te kloppen. ‘Jezus, Eva,’ zei hij lachend. ‘We waren je aan het plagen. Je hoeft niet meteen dood te gaan.’

    ‘Wat zeg je?’ bracht ik al hoestend moeizaam uit.

    Hij liep grijnzend om me heen en legde zijn arm om de schouders van de serveerster. ‘Eva, dit is mijn zusje Shawna. Shawna, dit is Eva, die ervoor zorgt dat Mark overeind blijft.’

    ‘Dat komt goed uit,’ zei Shawna. ‘Want jij zorgt ervoor dat Mark overeind komt.’

    Steven schonk me een knipoog. ‘Daarom mag ik ook blijven.’

    Nu broer en zus naast elkaar stonden zag ik de gelijkenis. Ik zakte onderuit in de stoel en keek Mark met samengeknepen ogen aan. ‘Wat een rotstreek. Ik dacht dat Steven en jij laaiende ruzie zouden krijgen.’

    Mark stak zijn handen ter overgave in de lucht. ‘Het was zijn idee. Hij is de regelnicht, weet je nog wel?’

    Steven grinnikte en zei: ‘Ach, Eva, je weet best dat Mark altijd alles regelt.’

    Shawna haalde een visitekaartje uit haar zak en gaf dat aan mij. ‘Mijn nummer staat achterop. Bel me een keertje. Ik kan je alles over deze twee vertellen. Dan kun je ze mooi terugpakken.’

    ‘Verrader!’ riep Steven geschokt uit.

    ‘Ach,’ zei Shawna, haar schouders ophalend, ‘wij meiden moeten voor elkaar opkomen.’



Na het werk gingen Gideon en ik naar zijn sportschool. Angus zette ons voor de deur af en we liepen naar binnen. Het was erg druk en in de kleedkamer was bijna geen ruimte om me om te kleden. Ik stopte mijn spullen in een kastje en liep naar de gang waar Gideon stond te wachten.

    Ik zwaaide naar Daniel, de trainer met wie ik tijdens mijn eerste bezoekje aan CrossTrainer had gesproken, en kreeg meteen een klap op mijn kont.

    ‘Hé,’ riep ik, en ik sloeg Gideons hand weg. ‘Laat dat.’

    Hij trok zachtjes aan mijn paardenstaart zodat ik mijn hoofd naar achteren moest buigen en gaf me een lange, wellustige kus om duidelijk te maken van wie ik was.

    De manier waarop hij aan mijn haar trok was vreselijk opwindend. ‘Als je me op deze manier wilt waarschuwen,’ fluisterde ik tegen zijn lippen, ‘dan moet ik je wel vertellen dat je me er eerder mee aanmoedigt.’

    ‘Nou, dan moet ik maar wat strenger worden.’ Hij beet zachtjes in mijn onderlip. ‘Maar ik zou daar heel voorzichtig mee zijn, Eva.’

    ‘Wees gerust, ik weet nog wel wat andere manieren.’

    Gideon stapte op de loopband zodat ik me kon verlustigen aan zijn lijf dat glom van het zweet... en nog wel in het openbaar. Ik had hem al heel vaak bezweet en wel gezien, maar het bleef een geil gezicht.

    En wat was hij sexy met zijn haar in een staartje. En de spieren die zich onder zijn lichtgebruinde huid spanden. En de soepele, krachtige manier waarop hij liep. Het was om van te watertanden als hij, de elegante zakenman, zijn kostuum uittrok en zijn dierlijke kant tevoorschijn kwam.

    Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden en gelukkig hoefde dat ook niet. Hij was per slot van rekening van mij, en van dat idee werd ik helemaal vrolijk. Bovendien keek iedere vrouw in de zaal naar hem. Terwijl hij van het ene naar het andere fitnesstoestel ging werd hij door tientallen bewonderende blikken gevolgd.

    Toen hij me zag lonken, wierp ik hem een veelbetekenende blik toe en likte ik over mijn onderlip. Hij trok zijn wenkbrauw op en glimlachte spijtig, waar ik heerlijke kriebels van kreeg. Ik kon me niet herinneren dat ik ooit zo mijn best had gedaan in de sportschool. De anderhalf uur waren voorbij voordat ik er erg in had.

    Tegen de tijd dat we weer in de Bentley zaten en onderweg waren naar zijn huis, had ik het niet meer. Ik keek Gideon om de haverklap uitnodigend aan.

    Hij pakte mijn hand. ‘Wacht jij maar even.’

    Ik keek hem ontzet aan. ‘Pardon?’

    ‘Je hebt me wel verstaan.’ Hij kuste mijn vingers en schonk me toen ook nog een verdorven glimlach. ‘Dan is het straks des te lekkerder, engel.’