Schaduwjury(151)

'Oké. Nu twee stappen achteruit, weg van jullie wapens.'

'Fijn dat jullie er ook zijn,' zei Melissa Davids.





93




De medische staf in het Virginia Beach Ziekenhuis behandelde Jason als een vorst. Hoewel Jason nog steeds in shock was door de pijn en het letsel, besefte hij dat hij het er, ondanks alles, wonderbaarlijk goed vanaf had gebracht. Zijn schouder was uit de kom en hij had een ernstige hersenschudding opgelopen door de klap op zijn hoofd. Hij had nu een grote kale plek op zijn hoofd waar ze het haar hadden weggeschoren voor de hechtingen en er zat een groot verband omheen.

Zijn eerste bezoekster was Bella Harper.

'Kijk nu toch eens,' zei ze.'Ik laat je een uur alleen, en het had geen haar gescheeld of je was vermoord. Je ziet er vreselijk uit.'

'Dank je wel,' mompelde Jason. Hij beduidde Bella met een handgebaar dat ze wat zachter moest praten.'Ik heb verschrikkelijke hoofdpijn'

Bella schudde haar hoofd en de tranen sprongen in haar ogen. 'Ik ben zo blij dat je het er nog goed vanaf gebracht heb,' zei ze terwijl ze probeerde zich te beheersen. Haar stoere houding had niet zo erg lang geduurd. Het leek erop dat ze Jason wilde omhelzen, maar niet goed durfde omdat ze bang was dat ze hem pijn zou doen. Ze kneep daarom krachtig in zijn hand.

'Vanaf het moment dat we ons realiseerden dat je vermist werd, ben ik voor je gaan bidden,' zei Bella.

'Bedankt.'

Bella bracht hem verslag uit over de opsporing. Ze had ontdekt dat Jason en Kelly vermist werden toen ze geprobeerd had beide advocaten te bellen met het nieuws over het vonnis van de schaduwjury. Nadat er na vijftien minuten nog niet werd opgenomen, had Melissa Davids haar bedrijf gebeld en de informatie over Jasons GPS in zijn pistool gekregen.

'Toen ze de locatie gevonden hadden, was ze met meneer McAllister al op weg nog voordat ze het alarmnummer hadden gebeld,' zei Bella.

'Volgens mij vertrouwt mevrouw Davids de politie niet helemaal.'

Jason bedankte Bella voor alles wat ze gedaan had. Hij was moe en had pijn en wilde alleen maar slapen. Helaas waren alle verpleegkundigen vastbesloten om hem wegens zijn hersenschudding twaalf uur wakker te houden.

'Wil je niet weten hoe het vonnis luidde?' vroeg Bella.

Uit Bella's toon was moeilijk op te maken of ze gewonnen of verloren hadden. Misschien was het de meditatie, of het zien wat Kelly had moeten doorstaan, of de verschrikking dat hij Andrew Lassiter voor zijn ogen had zien neerschieten. Wat de reden dan ook was, het vonnis scheen er niet zo veel meer toe te doen. Een uitspraak in het voordeel van de verdediging zou hem niet bijster veel troost bieden. Als het al zo zwaar was geweest om Andrew en de anderen te zien sterven, kon hij zich niet voorstellen hoe zwaar het wel voor Blake Crawford moest zijn geweest om zijn vrouw op de televisie te zien overlijden.

'Ze gaven de eiser een miljoen dollar,' zei Bella.

Jason sloot zijn ogen en verwerkte het nieuws. Was dit gerechtigheid? In zijn door medicijnen benevelde toestand was dat moeilijk te beoordelen.

'Grapje,' zei Bella grijnzend.'Het was een unanieme uitspraak in het voordeel van de verdediging.'

Jasons eerste gedachte was dat hij zijn assistente wilde vermoorden. Er waren nu eenmaal dingen waar je niet lollig over deed. Maar de medicijnen hadden een pacifist van hem gemaakt.

'Erg grappig, Bella,' zei hij zo scherp mogelijk, hoewel zijn stem niet erg overtuigend klonk. 'Hoe heeft Blake Crawford het opgevat?'

'Is dat alles?' vroeg Bella.'Ik vertel je net dat we de grootste zaak van je carrière gewonnen hebben, en er kan zelfs geen glimlachje af.'

'Ik weet het niet,' zei Jason. Hij was zo versuft dat hij alleen maar eerlijk kon zijn. 'Ik heb eigenlijk het gevoel dat er niemand gewonnen heeft.'

'Ik weet wat je bedoelt,' gaf Bella toe. Ze waren beiden even stil alsof ze de nagedachtenis van Rachel Crawford eerden.

'In antwoord op je vraag,' zei Bella op bedachtzame toon, 'Blake Crawford was er niet. Maar dominee Starling was er wel en hij was ongelooflijk. Hij bedankte alle juryleden en belde toen Kelly en Blake.

Kelly nam de telefoon natuurlijk niet op. Wil je weten wat Blake zei, volgens de dominee?'

Jason haalde zijn schouders op.

'Hij zei de dominee dat hij je moest feliciteren en je bedanken voor het voeren van een eerlijk proces om de zaak op te lossen. Hij zei dat hij de uitspraak van de jury moest aanvaarden als Gods wil.'

Jason dacht er even over na.'Wonderbaarlijk,' zei hij.

'Ja, dat dacht ik ook,' zei Bella.





94




De naweeën van de zaak Crawford waren snel en heftig.

Matt Corey en James Noble werden zolang het interne onderzoek duurde uit de politiemacht van Atlanta geschorst. Aangezien er al tien jaar waren verstreken sinds de vervalsing van het rapport over het auto-ongeluk, en het niet mee zou vallen om te bewijzen dat Jason achter het stuur gezeten had, verwachtten slechts weinigen dat Jason of zijn vader aangeklaagd zou worden voor een misdaad. Maar Matt Corey moest een dagvaarding van de jury onder ogen zien voor samenzwering met Andrew Lassiter, omdat hij hem gewaarschuwd had dat Jason naar de autoriteiten zou gaan.