Reading Online Novel

Schaduwjury(146)



Hij parkeerde de auto achter het gebouw en wierp nog een laatste blik om zich heen. De auto kon alleen vanuit het moeras worden gezien.

Johansen deed het kofferdeksel open en een collega van zijn detectivebureau, een grote gewichtheffer die Tony Morris heette, tilde Kelly eruit en droeg haar naar het verlaten gebouw. Afgezien van de lichtbundel uit Johansens zaklamp was het er aardedonker.

Ze zetten Kelly met plakband vast op een zitplaats op de eerste rij, vlak voor het grote scherm, stopten een prop in haar mond en verlieten het gebouw om hun tweede slachtoffer te gaan ontvoeren.

'Hoe snel komt ze weer bij?' vroeg Johansen.

'Over een kwartier.'

'Net op tijd voor de eerste voorstelling.'





88




Voordat Olivia special agent Billingsley van de FBI het kantoor van Robert Sherwood binnenleidde, was het al een desastreuze dag geweest. De agent was klein, stevig gebouwd en jong. Hij had een goed postuur en lichtblond, kortgeknipt haar. Als Sherwood hem op straat tegengekomen zou zijn, zou hij geraden hebben dat hij van de militaire academie kwam.

'Mooi uitzicht,' zei Billingsley op bewonderende toon over de hoge ramen die uitzicht boden op de Hudsonrivier.'Of bent u er inmiddels aan gewend geraakt?'

'Gaat u zitten,' zei Sherwood, naar de blauwe, leren stoel wijzend.'Ik ben een drukbezet man en ik heb begrepen dat u mij wat vragen wilt stellen.'

'Inderdaad.'Voordat Billingsley ging zitten, legde hij een digitale recorder op Sherwoods bureau. 'Hebt u er bezwaar tegen als ik het gesprek opneem?'

Sherwood zuchtte. 'Nee.'

Billingsley ging zitten en begon met een kleine inleiding voor zijn recorder - tijd, plaats, de toestemming van Sherwood. Toen begon hij met zijn vragen.

'Zegt de naam Luthor u iets?'

'Nee.'

'Hebt u de zaak Crawford in Virginia Beach gevolgd?'

'Ik begrijp dat zowel Jason Noble als Kelly Starling op zeker moment voor u gewerkt hebben. Is dat juist?'

'Formeel gezien niet. Ze werkten voor twee advocatenkantoren in de stad. Justice Inc. was een cliënt van beide kantoren. Maar ze hebben het grootste deel van hun tijd aan schaduwzaken gewerkt voor onze onderzoeksafdeling.'

'Bent u zich ervan bewust of een van beiden andere cliënten had terwijl werd aangenomen dat ze voor deze beide advocatenkantoren in New York werkten?'

Dit ontlokte Sherwood een nieuwe zucht. Waarom moesten ze altijd van die kat-en-muisspelletjes spelen? 'Nee.'

'Bent u zich bewust van enig feit in het verleden van meneer Noble of mevrouw Starling dat gebruikt zou kunnen worden om hen te chanteren of in verlegenheid te brengen?'

Sherwood vernauwde zijn ogen.'Waar gaat dit om?' vroeg hij.

'Iemand heeft meneer Noble tijdens de zaak Crawford gechanteerd en waarschijnlijk juryleden gemanipuleerd,' zei Billingsley. Hij scheen Sherwood gade te slaan om een mogelijke reactie te peilen. 'We denken dat het iemand is die veel te verliezen heeft.'

Sherwood keek hem spottend aan bij de impliciete beschuldiging. 'Denkt u dat ik Jason Noble chanteer?'

'Ik stel alleen maar vragen,' zei Billingsley.

'Laat mij u dan één ding zeggen,' antwoordde Sherwood. 'Als ik Jason Noble chanteer, dan breng ik er bitter weinig van terecht.'

.

Jason zat in zijn kantoor e-mails uit te printen en documenten samen te stellen die hij moest voorleggen aan de officier van justitie van het om. Hij moest om twee uur 's middags op Brads kantoor zijn.

In de vergaderzaal verderop in de gang was Andrew Lassiter hetzelfde aan het doen. Toen Jason hem had verteld dat hij uit de school geklapt was over Justice Inc. had Lassiter hem willen helpen. 'Ik weet heel zeker dat ze je e-mails controleerden, je telefoon afluisterden en al die dingen meer.'

Aanvankelijk had Jason er niemand anders bij willen betrekken. Maar Lassiter had aangedrongen en Jason moest toegeven dat zijn vriend heel wat belastend bewijs zou kunnen verschaffen. Jason belde Brad die er geen bezwaar tegen had dat hij Lassiter zou meebrengen.

Terwijl hij zijn documenten aan het verzamelen was, werd Jason verteerd door gedachten aan de gevolgen van zijn beslissing. Wat zou er met zijn vader gebeuren? Met rechercheur Corey? Wat zou LeRons vader zeggen? Hoe zou hij hem onder ogen kunnen komen?

'Jason!'

Het was Andrews stem vanuit de vergaderruimte die de stilte verscheurde en Jason deed schrikken. Het werd gevolgd door de geluiden van een worsteling en weer een gesmoorde kreet.

Jason greep zijn pistool en rende zijn kantoor uit naar de vergaderzaal. Toen hij de hoek omsloeg, bleef hij staan. Een lange man met een honkbalpetje en lichtblond haar had Andrew gegijzeld en gebruikte hem nu als schild. De man had zijn hand op Lassiters mond gelegd en met zijn andere drukte hij een pistool tegen zijn slaap.

'Een stap en ik schiet,' zei hij tegen Jason.

Voor Jason kon reageren, voelde hij een slag tegen de achterkant van zijn hoofd. Er volgde een flits, een caleidoscoop van kleuren... en deze keer werd Jasons wereld zwart.