Dodenschip(151)
‘Ik weet het, ik weet het,’ riep Wepps, en twaalf seconden later plaatste hij een voltreffer op de westkust.
De bewakers smeten Max in de laadbak van een pick-uptruck. Een man drukte Max’ hoofd met zijn machinegeweer tegen de bodem van de laadbak en Nigel sprong achter het stuur. De auto had amper twintig meter gereden toen het wachthuisje met een voltreffer geraakt werd. De roestige metalen wanden werden aan flarden gescheurd en een oranje vuurzee laaide op. Door de schokgolf werd de auto met kracht naar voren geduwd en even verloor Nigel de macht over het stuur. Maar hij kreeg de auto weer onder controle en bleef op de weg.
De twee bewakers op het strand sprongen in hun ATV’s en zetten de achtervolging in. Kennelijk dachten ze dat het sein gegeven was om zich terug te trekken.
George keerde de Robinson en vloog even later achter de drie voertuigen. Hij bleef wat naar rechts vliegen, zodat Juan goed zicht had.
‘Wepps, vuur op de weg voor die auto en blijf vuren, zodat ze vaart minderen.’ Het antwoord ging verloren in het geratel van geweervuur toen Cabrillo met zijn HK begon te schieten.
De bestuurder van de ATV waar hij op mikte zwenkte uit maar hij bleef doorrijden. Juan was een uitstekend schutter, maar raak schieten vanuit een helikopter op een bewegend doelwit is bijna onmogelijk. De man op de grond schoot terug met één hand, en zijn salvo kwam zo dicht bij de helikopter dat George de achtervolging even moest onderbreken.
De weg dertig meter voor de voortrazende pick-up verdween toen een pantsergranaat insloeg. Juan had speciaal om dit type munitie gevraagd, want met zwaardere munitie zou de truck aan stukken zijn gescheurd.
De bestuurder trapte op de rem en gaf een ruk aan het stuur. De weg was veranderd in een diepe geul en de banden slipten wild toen de bestuurder probeerde zijn voertuig weer omhoog te krijgen.
Cabrillo zag zijn kans. ‘George! Nu!’
De piloot dook naar de pick-up. De bewaker die Max in bedwang hield richtte zijn wapen omhoog, maar Max gaf hem een trap zodat de man geen kans kreeg te vuren. Juan had geen tijd een vol magazijn in zijn pistool te laden en hij smeet het wapen achter in de cabine. Hij begon zijn veiligheidsriemen los te maken.
Stof wolkte op onder de wervelende rotorbladen en verduisterde Juans doel maar hij kon nog genoeg zien. George minderde vaart, zodat de snelheid gelijk werd aan die van de pick-up. Ze naderden een heuveltop.
Juan aarzelde geen moment en hij sprong uit de heli toen het toestel op drie meter hoogte boven de pick-up vloog. De bewaker in de achterbak bonkte op het dak van de cabine om Nigel te waarschuwen, en de bestuurder gaf weer een ruk aan het stuur.
Cabrillo belandde op de rand van de laadbak en hij probeerde met zijn knieën de schok op te vangen, toen de auto opzij zwaaide en hij zijn evenwicht verloor. Hij graaide naar de bewaker maar tevergeefs. Juan kon zich nog net aan de rand van de laadbak vastgrijpen, met zijn benen buitenboord. Met al zijn kracht probeerde hij weer in de laadbak te klimmen.
Het gezicht van de bewaker verscheen opeens boven hem en Cabrillo liet een hand los om zijn pistool te trekken, maar hij was niet snel genoeg. Hij had net de kolf van de FN beet toen de bewaker zo’n harde trap op de vingers van zijn linkerhand gaf dat hij wel los moest laten.
Cabrillo viel hard op de grond en hij rolde verder, zijn hoofd zoveel mogelijk beschermend. Even later bleef hij stilliggen, terwijl de auto voor hem uit het zicht verdween.
Vloekend kwam hij overeind en hij voelde een buil bij zijn hals. Zodra hij zich hersteld had van de val keek hij omhoog en wenkte dat George hem moest oppikken. De twee ATV’s kwamen snel over de hobbelige helling aanrijden en de bestuurders moesten beide handen gebruiken om hun voertuigen onder controle te houden.
De afstand was te groot, maar Juan kon het risico niet nemen dat het vuur op hem werd geopend met de machinegeweren. Hij trok beide FN’s uit de heupholsters en loste een salvo op de bestuurder die van rechts naderde. Binnen zes seconden werden twintig patronen afgeschoten. Acht kogels troffen de bestuurder, zodat zijn ingewanden in pulp veranderden en de helft van zijn schedel werd weggeslagen.
Cabrillo liet de twee rokende pistolen vallen en trok de beide andere FN’s om meteen een salvo af te vuren op de tweede ATV, nog voordat het lijk van de eerste man op de grond was gerold.
De tweede bewaker stuurde met één hand en greep de AK-47 die aan een riem over zijn schouder hing. De man kwam steeds dichterbij, ondanks de kogelregen waarmee Juan hem bestookte. De bestuurder slaagde erin een paar kogels af te vuren, voordat hij geraakt werd met een schampschot dat een snee in zijn dijbeen veroorzaakte. Juan schoot weer, maar zijn tegenstander leek het niet te deren.
Juan gaf geen krimp, hoewel de kogels rakelings langs hem floten. Kalm bleef hij richten tot hij de bewaker scherp in het vizier had. Twee kort na elkaar afgevuurde patronen raakten de bestuurder in zijn keel en door de impact werd zijn hoofd van zijn romp gescheiden. De ATV bleef over de helling omhoogrijden, en toen het voertuig bij Cabrillo was gaf die een trap tegen het lijk van de bestuurder. De onthoofde man rolde uit het zadel. De dode vingers verloren hun greep op het stuur en de motor draaide even later stationair.