Slaven van de Klau(36)

'Uitstekend,' zei Hack. 'Ook op die voorwaarden kan ik een contract opstellen.'

Cyril Dibden schudde onvermurwbaar het hoofd. 'De Phrones hebben uw diensten nodig. Hun buren boffen dat zij hun geweld grotendeels tegen de Sabols richten. Als ze getemd konden worden, als hun vrede en meditatie geleerd kon worden, dan zouden alle betrokkenen er sterk op vooruitgaan... Nou ja, ik moet zorgen dat u naar Grangali komt.' Dibden sprak een van de maagden aan en weldra daalde er een kleine luchtwagen op het grasveld. Dibden rees overeind. Hack begreep dat het idyllische intermezzo afgelopen was en stond ook op.

'Vanzelfsprekend wens ik u alle geluk,' zei Dibden. 'Een laatste goede raad: de Phrones zijn gewelddadig en halsstarrig. Om hun vertrouwen te winnen, ziet u zich misschien gedwongen het minder nauw te nemen met zekere normale waarden. Met andere woorden, om hen te sturen, moet u hen leiden.'

Zich afvragend wat Dibden hier nu precies mee bedoelde, betuigde Hack zijn dank en klauterde aan boord van de luchtwagen. Zijn bagage was al overgebracht. De piloot, een jongeman met krullend kastanjebruin haar, een keurig baardje en een lange rechte neus, liet de wagen opstijgen met een vredig, onbevangen gezicht. De wagen gleed over talrijke dorpen en af en toe een lange loods die de bestuurder een 'pansofistempel' noemde.

Het land werd steeds dichter bebost en de piloot steeg hoger. 'De grens ligt vlak voor ons,' zei hij tegen Hack. 'Wij houden voortdurend de wacht en we gebruiken de modernste instrumenten om niet verrast te worden als onze buren een overval willen plegen.'

'Wat gebeurt er wanneer het alarm afgaat?'

'Gewoonlijk projecteren we alleen een reverberatieveld, dat alle wapens roodgloeiend maakt.' Hij wees naar de kale strook dwars door het bos. 'De grens. Nu zijn we in Phronus.'

Ze vlogen over een keten van lage bergen, over de kustvlakte, waar de piloot vlak over de boomtoppen scheerde. Ten slotte landde hij bovenop een heuvel. 'Ik kan u niet dichterbij brengen. Hier wonen onvoorspelbare lieden. Alleen hun wraakzucht staat als een paal boven water.' Hij wees naar een ordeloze collectie krotten op vijftien kilometer afstand. 'Daar ziet u Grangali. U kunt een vuur aanleggen om daarmee de aandacht te trekken, al bestaat de mogelijkheid dat een sekte van uitgestotenen - de Linkshändigen - het vuur in de gaten krijgt voordat de "normalen" het zien en dan maken ze u dood. Of u kunt over het pad naar Grangali lopen, ook weer met enig lijfsgevaar, want u moet zich hoeden voor valkuilen en hinderlagen.'

'Wat doe ik met mijn spullen?'

'Die kunt u het best begraven en pas ophalen als uw status vaststaat. Stapt u nu alstublieft uit, want ik moet nodig terug voor de vespers.'

Hack wees. 'Wat gebeurt er als ik over ginds pad loop?'

Toen de piloot in de aangeduide richting keek, nam Hack een stap naar voren en drukte een DxDx in zijn nek. 'Sorry, maar ik heb geen zin om te lopen. Breng me alsjeblieft helemaal naar Grangali.'

'Als ik geen idealist was, had u mij niet zo makkelijk beetgenomen,' mopperde de bestuurder. 'U bent duidelijk net zo slinks als de Phrones.'

'Ik hoop het,' zei Hack. 'Je hoeft niet bang te zijn voor lijf en leden, geloof ik, want ze zullen ons welkom heten.'

'Ja inderdaad; ze zullen mijn wagen confisqueren.'

'Als je daar bang voor bent, zet me dan gewoon middenin de stad af, en vertrek voordat ze een besluit kunnen nemen.'

'Dat is niet zo makkelijk... Ik zal zo laag mogelijk aanvliegen, zodat ze niet op ons schieten als we nog in de lucht zijn. Houd u gereed om eruit te springen met uw koffers.'

Grangali, een slordige bende steen en hout, lag vlak vooruit. De piloot wees naar een keienplein. 'Dat zal de beste plek wel zijn, daar waar de openbare martelingen plaatsvinden. Wees alstublieft snel.'

Hij dook naar de grond en landde op de keien. Hack sprong naar buiten en de piloot gooide hem zijn bagage achterna. Uit een gebouw met twee verdiepingen stormde een dozijn Phrones die bevelen brulden en met wapens zwaaiden.

'Tot ziens,' zei Hack. 'Bedank meneer Dibden uit mijn naam.'

De piloot steeg op te midden van een regen van projectielen, maar wist wonderlijk genoeg zonder schade te ontkomen.

De Phrones vloekten, maakten obscene gebaren en keerden zich toen naar Hack. 'En wie ben jij wel?'

'Ik ben Milton Hack van Zodiac. Jullie hebben op mij gerekend?'

'Wij rekenden op meer dan één man met een paar koffers. Waar zijn de grote machines? De wapens? De energetieks?'

'Alles op z'n tijd,' zei Hack. 'Er is geen haast bij. Ik kom jullie behoeften bestuderen en een programma opstellen.'

'Onnodig. Wij kennen onze behoeften. We leggen je ons programma wel uit.'

Hack pakte een kopie van het contract. 'Waar zijn degenen die dit document ondertekend hebben? Zijn ze al terug van de Aarde?'

'Hoe Iemand die kan lezen; is er zo een bij de hand?' Eindelijk kwam er een naar voren die de handtekeningen inspecteerde. 'De Heren Drecke, Festus en Matagan; waar zijn ze?'