Slaven van de Klau(40)
Hij maakte Hack opmerkzaam op een serie grillige heuvels die uitliepen in een enorme rotspiek. 'Kijk: de Opaal- berg. Sinds de vroegste tijden is het grondgebied van Phronus. Kun je je voorstellen hoe verdorven de Sabols zijn? Nou, die eisen de berg op! Ze hebben militaire specialisten van de Aarde gehuurd en ze importeren massa's wapens!' Hij porde Hack in de borst. 'Wij moeten toeslaan voordat zij klaar zijn!'
'Sabo wordt geregeerd door Argus,' zei Hack. 'En dat zijn allesbehalve militaire specialisten, net zomin als Zodiac. Bovendien is het onmogelijk om wapens te importeren; dat verhindert de Contrabandepatrouille.'
'Er zijn wel manieren, zeker wel!' verklaarde Drecke knipogend met zijn vingers langs zijn komkommerneus.
'De enige manier om aan moderne wapens te komen, is ze zelf bouwen,' zei Hack. 'En dan moet je beginnen met scholen, een gezonde economie, hard werken.'
'We moeten terug naar Grangali,' zei Drecke vol weerzin. 'Jij hebt geen fantasie.'
Bij hun terugkomst merkte Hack dat zijn kamers geplunderd waren. Er ontbraken diverse artikelen, waaronder de cheque voor honderdtwaalfduizend dollar.
Hack liet Heer Drecke halen, die massief de kamer in kwam stappen en koud om zich heen keek. Hack meldde de misdaad en somde de gestolen goederen op. Drecke lachte ongelovig. 'Dit is de Edelliedensociëteit! Wou je beweren dat er dieven onder ons zijn? Dat is geen aantijging die men lichtvaardig doet!'
'Ik ben geen lichtvaardig man,' zei Hack. 'Ik betreur vooral het verlies van het geld dat aan Zodiac Control is betaald.'
'Wij hebben jouw kwitantie! Als het geld verdwenen is, is dat jouw verantwoordelijkheid!' Drecke begon alweer naar buiten te waggelen.
Hack riep hem na: 'En als de dief nu eens geïdentificeerd kon worden?'
Drecke keerde zich om. 'Zo'n dief is er niet. Alleen edellieden hebben toegang tot de sociëteit, en een edelman beschuldigen van diefstal betekent een verschrikkelijke wraak uitlokken!'
'Welke straf staat er op diefstal?'
'Als de diefstal bewezen wordt - en in dit geval is de diefstal denkbeeldig, of anders in scène gezet - dan moet de boosdoener de benadeelde een boete betalen die tweemaal zoveel waard is als het gestolene en bovendien moet hij zich onderwerpen aan twintig slagen met de rotting.'
'Laten we dan maar eens kijken.' Hack haalde een verborgen camera te voorschijn. Hij draaide de beeldschijf terug en richtte de camera in de projectorstand op de muur. Drecke kwam aarzelend weer binnen.
Het beeld was scherp en helder. Het toonde de Heren Turste, Festus en Anfag die zonder enige gêne bezig waren. Terwijl Drecke snuivende geluiden van ontzetting voortbracht, haalden de Heren al Hacks bezittingen overhoop, met triomfantelijke gebaren als ze begeerlijke dingen tegenkwamen. Toen ze volgeladen waren met alles wat ze konden dragen, verlieten ze de kamer.
'Penibel,' zei Drecke binnensmonds. 'Heel vervelend. Het was natuurlijk een poets.' Daar klaarde hij van op. 'Natuurlijk! Ze hebben je een humoristische poets gebakken!'
'Worden de Heren Turste, Festus en Anfag niet beboet en gestraft?'
Drecke stond versteld. 'Kun jij zo'n verzuurde ziel hebben?'
'Zorg er alstublieft voor dat ik mijn eigendommen terugkrijg!'
Een uur later was Drecke terug met een zwaar beladen kruier.
'Ik heb geen keus, ik moet oprecht zijn,' zei Drecke. 'De Heren Turste, Festus en Anfag storen zich aan jouw beschuldiging. Ze wilden zich alleen amuseren en het maakt ze nijdig dat jij het zo flauw blijkt op te vatten.'
'U houdt vol dat ze het voor de grap hebben gedaan?'
'Jazeker!'
'En als ik u uit hun eigen mond kon laten horen dat ze zichzelf als dieven beschouwen?'
'Dan zou ik ze met mijn eigen handen wurgen! Dan zouden ze niet alleen jouw spullen hebben gestolen, maar ook mijn eer bezoedeld hebben!''Nou, dan schakelen we de camera maar weer eens in. En deze keer kijken én luisteren we.'
Voor de tweede keer keken Hack en Drecke naar de plundering en nu had Hack ook het geluid aangezet.
'Aha! Waar liggen de kostbaarheden van die bleke duivel?' riep Turste toen hij binnenkwam.
'Hier!' riep Festus, die een tabulator van tafel griste. 'En dit eis ik op!' 'Niet zo hebzuchtig,' zei Turste verwijtend. 'Er is genoeg voor allemaal.'
'Het is goed gebruik dat we om de kostbaarste dingen loten,' zei Anfag. 'Zo krijgt ieder een eerlijk deel.'
'Vergeet vooral het geld niet. Dat moeten we in ieder geval hebben.'
'Schiet dan op, die gek kan zo terugkomen.'
'Wees maar niet bang, Drecke heeft beloofd dat hij hem tot 's middags bezighoudt.'
'Maar Drecke wil natuurlijk ook zijn aandeel!'
'Uiteraard. Het was toch zijn idee?'
Hack schakelde de camera uit. 'Wat zegt u daarvan?'
Dreckes gezicht was paars opgezwollen. 'De schurken! Ze hopen mij te verstrikken in hun mislukte misdaadpoging!'
'Laten we ze dan opzoeken,' stelde Hack voor. 'Ik kijk terwijl u rechtspreekt.'
Aan zijn juwelen neus plukkend slaakte Drecke na enige tijd een verachtelijke zucht. 'Het heeft eigenlijk niets te betekenen... Als ik aandacht besteedde aan zo'n lage streek, zou ik mijn waardigheid aantasten.'