Het Pantserhart(282)
De rechercheurs van de nationale recherche hadden veel gezien en begrepen. Maar niet het overduidelijke verband. Dat wat alles zoveel duidelijker maakte. Het verband tussen de boerderij van Leike en Ustaoset. Tussen de geruchten over de geest van een vermiste jongen van de boerderij van Utmo en een man die het landschap om zich heen ‘zijn landschap’ noemde. Tussen Tony Leike en de jongen op de foto samen met zijn lelijke vader en knappe moeder.
Af en toe keek Harry op zijn mobieltje en zag hij de gemiste oproepen. Van Hagen. Øystein. Kaja. Opnieuw Kaja. Hij moest haar oproepen beantwoorden. Hij belde haar.
‘Mag ik vannacht bij je komen?’ vroeg ze.
Hoofdstuk 80
Het ritme
De regen hamerde op de planken van de steiger. Harry liep naar de rug die op het puntje stond.
‘Goedemorgen, Skai.’
‘Goedemorgen, Hole,’ zei de wachtcommandant zonder zich om te draaien. De punt van de hengel werd door het snoer naar beneden getrokken en verdween tussen het wier naar de oever aan de overkant.
‘Heb je beet?’
‘Was het maar waar,’ zei Skai. ‘Ik zit vast in dat verrekte wier.’
‘Dat spijt me voor je. Vandaag de kranten al gelezen?’
‘Die komen in deze periferie niet voor de middag.’
Harry wist dat dat niet waar was, maar knikte toch.
‘Maar ze zullen wel schrijven dat ik een dorpsgek ben,’ zei Skai. ‘Dat de stadsmensen van de nationale recherche orde op zaken moesten stellen.’
‘Zoals ik al zei: dat spijt me voor je.’
Skai haalde zijn schouders op. ‘Het hoeft je niet te spijten. Je hebt verteld hoe het zat, ik wist wat ik me op de hals haalde. En het was ook leuk. Er gebeurt hier verder niet zoveel, weet je.’
‘Hm. Ze schrijven niet zoveel over jou, ze maken zich vooral druk om het feit dat Tony Leike toch de moordenaar is. Bellman wordt veel geciteerd.’
‘Dat zal wel.’
‘Binnenkort zullen ze ook ontdekken wie de vader van Tony is.’
Skai draaide zich om en keek Harry aan.
‘Ik had er eerder aan moeten denken, vooral nadat we het hadden gehad over het veranderen van naam.’
‘Nu kan ik je niet volgen, Harry.’
‘Jij hebt dat tegen me gezegd, Skai. Dat Tony bij zijn grootvader op de boerderij van Leike woonde. Leike. De vader van zijn moeder. Tony heeft de achternaam van zijn moeder aangenomen.’
‘Ik zie daar niets vreemds in.’
‘Misschien niet. Maar in dit geval was daarvoor een goede reden. Tony was ondergedoken bij zijn grootvader. Zijn moeder had hem daarheen gestuurd.’
‘Waarom denk je dat?’
‘Door een collega,’ zei Harry, die een ogenblik weer haar geur in zijn neus had. ‘Ze vertelde me iets wat de wachtcommandant in Ustaoset haar had verteld. Over het gezin Utmo. Over een vader en een zoon die elkaar zo intens haatten dat er voor een moord gevreesd werd.’