De Dochter Van Mistral(217)
'Ik ga even kijken. Hoe weet ik of hij goed is?'
'Als de poot los in het gewricht zit. Je kunt ook een lange vork nemen en die in het vlees prikken; als er dan sap uit de gaatjes komt, is hij klaar. Je moet de vork in de dij, niet in de borst prikken.'
'Hoe weet je dat?'
'Hoeveel vrouwen heb ik gehad?'
'Maar drie.'
'Een van hen moet me dit geleerd hebben, maar ik weet niet meer wie. Het is goed zoiets te weten zelfs als het fout is. Het wordt volkswijsheid genoemd.'
Fauve kwam stralend van voldoening met een schotel de keuken uit.
'Hij ziet er goed uit, als dat iets wil zeggen.'
De kip was goed, de rijst was goed, de sperzieboontjes, patates en ook het ijstoetje waren goed, en de met zure room vermengde paprikasaus maakte er een verrukkelijk maal van; het zou werkelijk zonde zijn geweest om niet naar hartelust van dit maal te genieten.
Toen het diner voorbij was zaten Fauve en Falk een cognacje te drinken voor de haard waar de votiefkaarsen nog zachtjes brandden. Fauve was stil geworden; ze keek peinzend voor zich uit. Na een lange en niet benauwende stilte keek ze op en zei: 'Alle belangrijke mensen in mijn leven: Magali, Darcy, en zelfs Lally Longbridge die als een tante voor me is, en vooral jij, Melvin - met jou kan ik vrijer spreken dan met wie dan ook - geen van jullie wil ooit met mij over mijn moeder spreken. Waarom toch niet?'
'Ik dacht altijd ... dat Maggy je alles over haar verteld had ... dat ze niets voor je verborgen had gehouden,' antwoordde Melvin en was duidelijk niet op zijn gemak.
'O ja, haar leven in grote trekken. Alle fundamentele dingen die ik moest weten. Ik heb urenlang naar foto's zitten staren... op kantoor is een complete bibliotheek van oude tijdschriften uit de periode van 1947 tot 1952 en daar staan letterlijk duizenden foto's van Teddy Lunel in. Maar toch kunnen zij me niet vertellen wat ik wil weten, hoe lang ik haar ook in de ogen kijk.'
'Wat wil je dan weten?' vroeg Falk en zijn hart sloeg veel te snel.
'Ik ben maar een paar jaar jonger dan zij was toen ze stierf. Zou ik van haar gehouden hebben? Wat zou zij me omtrent Ben aangeraden hebben? Wat vond ze belangrijk in de wereld? Waarom is ze niet met jou getrouwd?'
'Weet je dat ook al? Wie heeft je dat verteld?' Hij zette zijn cognac met een verschrikt gebaar neer.
'O, dat heb ik al heel lang geleden geraden. Als je naar me kijkt, ligt er zo'n speciale blik in je ogen. Ik weet dat je verliefd op haar was. Waren jullie tweeën geliefden?' vroeg Fauve zacht en ernstig.
'Ik was ... ik was de eerste jongen die haar ooit vertelde dat ze mooi was, ik heb haar voor het eerst mee uitgevraagd, ik heb haar haar eerste kus gegeven, ik was de eerste man die ooit met haar gevrijd heeft... het enige dat ik niet was, was de eerste man wiens hart ze heeft gebroken.'
'O, Melvin, het spijt me ... het spijt me echt. O nee, waarschijnlijk heeft ze je hart gebroken?'
'Dat wilde ze niet doen; ze kon het niet helpen. Ze kon alleen niet genoeg van me houden ... ze zocht iets anders, iets ... heel anders.'
'Heeft ze veel minnaars gehad?'
Falk aarzelde. Had hij het recht te antwoorden? Had Fauve het recht dat te vragen?
'Zie je wel,' zei Fauve, 'dat is nou precies wat ik bedoel. Als ze nog leefde, dan zou ik zeggen: "Moeder, heb jij veel minnaars gehad toen je zo oud als ik was?" en dan zou ze moeten antwoorden, al was het maar om me te zeggen dat ik me met mijn eigen zaken moest bemoeien. Maar ik kan het natuurlijk niet aan Magali vragen, en nou klap jij ook al dicht. Wat zou zij me verteld hebben?'
'Ik denk dat ze je alles verteld zou hebben wat je wilde weten. Ik weet niet zeker of ze je verstandige raad zou hebben gegeven, want verstand was bij Teddy geen hoofdzaak ... maar ik denk wel dat ze tegenover jou openhartig geweest zou zijn.'
'En?'
'Ik zei je al dat ze naar iets anders zocht. Ze zocht er lang naar en als ze besefte dat ze niet had gevonden wat ze wilde hebben ... wat het ook was ... dan zocht ze door. En dus had ze heel wat minnaars. Ik weet niet wat "heel wat" inhoudt, maar misschien had ze één minnaar op elke honderd mannen die haar begeerden, elke tweehonderd...'
'Maar gaf ze wat om hen?'
'Om elk van hen, totdat ze niet meer om ze gaf en weer verder zocht. En toen vond ze je vader en hij was wat ze wilde hebben, God helpe haar.'
'Ben ik eigenlijk niet oneerlijk tegenover je?' vroeg Fauve opeens. 'Ik verleid je met mijn goddelijke kip om bij me te komen eten en dan vraag ik je allerlei dingen waar je liever niet over praat.'
'Nee, o, God, nee! Ik vind dat we allemaal erg oneerlijk tegenover jou zijn geweest door je niet meer te vertellen, om niet over Teddy te praten omdat we het zelf te pijnlijk vonden. Haar dood veranderde het leven van alle mensen die ze achterliet. Geen van ons is ooit weer hetzelfde geweest als voorheen.'
'Is dat niet altijd zo als iemand jong sterft?'
'Misschien. Maar je moeder was ... ze was ...'