Reading Online Novel

Zonovergoten Romance & Italiaans Geluk(69)



Hij omhelsde haar nog een keer, waarna hij hun beiden de helft van een reep aanbood.

Lachend wees ze zijn aanbod van de hand, wetend hoe dol hij op chocola was, maar zijn vader zei enthousiast ja en propte de halve reep in zijn mond, een voorbeeld dat zijn zoon onmiddellijk volgde.

‘Delizioso,’ zeiden ze allebei tegelijk, waardoor ze een vaag idee kreeg hoe Vincenzo als zesjarig jochie geweest moest zijn. Het was een beeld dat haar altijd zou bijblijven.

Nadat ze nog een paar spelletjes Mikado gedaan hadden, kondigde Vincenzo met een blik op zijn horloge aan dat ze terug moesten. ‘Je moeder zal niet weten waar we blijven en Irena en ik moeten vanavond nog naar Riomaggiore,’ legde hij zijn zoon uit.

Tot zijn opluchting protesteerde Dino niet tegen hun vertrek.

‘Het spelletje is van jou, Dino.’ Ze deed de stokjes terug in het doosje en gaf die aan hem. Met het doosje chocoladerepen in zijn ene en het doosje met stokjes in zijn andere hand liep het jongetje de kamer uit.

Binnen een mum van tijd zaten ze weer in de auto en waren ze onderweg naar het landhuis van Mila.

Ze luisterde naar het gesprek dat vader en zoon in rad Italiaans voerden. Dino bleek nog veel vragen te hebben, die hij achter elkaar op zijn vader afvuurde.

Opnieuw parkeerden ze voor het huis. Vincenzo vertelde Irena dat ze in de auto moest blijven zitten. Hij zou zo terug zijn.

Het verschil met de vorige keer was dat ze ditmaal de auto uit stapte om Dino te omhelzen. ‘Arriverderci, Dino.’ Ze was vastbesloten zo snel mogelijk Italiaans te leren.

Het jongetje grijnsde van oor tot oor. ‘Arriverderci, Irena,’ zei hij grinnikend.



Vincenzo moest zichzelf ertoe dwingen om zijn blijdschap te onderdrukken. De kogel was door de kerk. Irena zou met hem trouwen.

Met een afkeurend gezicht deed Mila de deur open.

Dino leek niets te merken van de spanning tussen zijn vader en diens ex-vrouw. ‘Mama, raad eens? Irena heeft me cadeautjes gegeven. Zij en papa gaan trouwen en ik mag erbij zijn!’

‘Ga maar alvast de kraan van het bad opendraaien,’ raadde zijn vader hem aan. ‘Ik moet nog even met je moeder praten.’

‘Oké.’

‘Ik bel je morgenavond, goed?’

‘Goed. Ciao, papa.’ Met nieuwe veerkracht rende hij de trap op.

Vincenzo wendde zich tot zijn ex. Behalve boosheid las hij ook angst in haar blik. Ze had inderdaad alle reden om bang te zijn. Sinds hun scheiding had ze overal haar zin in gekregen, maar nu hij ging hertrouwen moest de huidige omgangsregeling voor Dino worden herzien. ‘Dank je wel dat ik hem vanavond mee mocht nemen. Je hebt al gehoord dat het belangrijk was.’

‘Ik wil haar ontmoeten.’

‘Zoals je wilt. Waar is je man?’

‘Leo is in Rome.’

‘Zal ik haar gaan halen of loop je mee naar de auto?’

Zonder hem antwoord te geven liep ze langs hem heen naar de Fiat.

Irena zag hen aankomen, en stapte uit.

Nog nooit heeft ze er mooier uitgezien dan op dit moment, zoals ze daar rechtop en elegant naast de auto staat, dacht hij trots.

‘Mila, ik wil je graag voorstellen aan Irena Spiros uit Athene,’ zei hij in het Engels. ‘Ze spreekt geen Italiaans, dus we moeten Engels praten.’

‘Prettig kennis met u te maken,’ zei Irena beleefd. Ze gaf Mila een hand. ‘U hebt een schat van een zoon.’

‘Dank u.’ Mila’s stem klonk hees. Ze wierp Vincenzo een ijzige blik toe en zei in het Italiaans: ‘Hoe moet het nu met Dino als ze niet eens Italiaans spreekt?’

‘Dat heeft ze snel genoeg onder de knie. Dino staat te popelen om het haar te leren.’

‘Ik vind dit niet goed, Vincenzo.’

Hij haalde zijn schouders op. ‘Je zult het wel goed moeten vinden.’

‘En het verandert niets aan de omgangsregeling.’

Ze zal nog van een koude kermis thuiskomen, dacht hij grimmig. ‘Je gedrag is onbeleefd in het bijzijn van mijn verloofde, Mila.’

Mila’s wangen werden vuurrood. ‘Hebt u ervaring met kinderen?’ vroeg ze scherp aan Irena.

‘Nee, maar als Dino bij ons is, doe ik mijn uiterste best om het hem naar de zin te maken.’

Mila was er net achter gekomen dat Irena een vrouw was van goede komaf. Tegen goede manieren kon ze niet op.

‘Mijn advocaat zal contact opnemen met die van jou. Uiterlijk dinsdag zul je van mijn plannen op de hoogte zijn. Ciao, Mila.’ Hij liet het aan haar over de mededeling te verwerken en hielp Irena in de auto. Toen hij zich weer achter het stuur geïnstalleerd had, was Mila al teruggelopen naar de villa.

‘Ik heb medelijden met haar,’ zei Irena zachtjes toen ze op de snelweg zaten. ‘Iedere moeder zou zich bedreigd voelen als ze wist dat haar kind voortaan bloot zou staan aan de invloed van een andere vrouw.’