Zoete overgave(55)

‘Je bent heerlijk,’ zei hij met een glimlach. ‘Heb je trek?’

Ze schudde haar hoofd. Na al dat gedoe van vandaag verdroeg haar maag geen eten.

Er viel een ongemakkelijke stilte. Faith friemelde een beetje aan haar servet om haar nervositeit te verbergen. De kelner kwam terug met hun drinken en ze greep opgelucht naar het koele glas.

Toen de kelner eenmaal was vertrokken keek Damon haar recht aan. ‘Vertel, wat heb je op je hart?’

Ze nam een slokje drinken en zette het glas met een diepe zucht neer. ‘Je moet me eerst eens vertellen hoe een man van wie ik eerst dacht dat hij een eenvoudige clubmanager was opeens in de ideale man is veranderd.’

Hij glimlachte droogjes. ‘Volgens mij heb ik nooit beweerd een eenvoudige clubmanager te zijn.’

‘Nee, dat is ook zo,’ zei ze mijmerend. ‘Maar die Bentley was misschien iets overdreven.’

Hij grinnikte en nam nog een slokje wijn. ‘Oké, ik geef het toe, ik wilde indruk op je maken. Is het gelukt?’

Ze haalde haar schouders op. ‘Ik denk dat ik eerder in de war ben dan onder de indruk, maar dat lijkt de laatste tijd wel een permanente toestand te zijn.’

De geamuseerde blik verdween uit zijn ogen en maakte plaats voor oprechte bezorgdheid. Hij reikte over de tafel heen en legde zijn hand op die van haar. ‘Faith, als ik je ergens bij kan helpen, dan doe ik dat graag.’

Ze trok haar hand langzaam weg en legde die op haar schoot. ‘Het is waar dat ik een paar dingen met je wilde bespreken, een onderwerp waarvan ik dacht dat jij er de nodige ervaring mee had, maar nu…’

‘Ja, nu...’ drong hij aan.

Ze ging verzitten. ‘Nu vraag ik me af hoeveel van jouw rol als “manager” van The House gespeeld is, net als de rest. Het is moeilijk om te bepalen wat echt is en wat niet.’

‘Ah.’

‘Wat betekent dat?’ vroeg ze, gefrustreerd door de schijnbaar begrijpende blik in zijn ogen.

Hij leunde naar achteren en ademde diep in. ‘Faith, The House is mijn eigendom. Dus mijn positie als manager of eigenaar is absoluut echt. Het is mijn toevluchtsoord, een plek waar ik naartoe kan om mezelf te zijn of waar ik van een andere levenswijze kan genieten.’

‘Dus het is een hobby?’ vroeg ze.

Hij keek haar onderzoekend aan. ‘Je bent boos en gefrustreerd, en je voelt je belazerd.’

Ze trok haar wenkbrauwen op. Jep, hij sloeg de spijker op zijn kop. Ze had eigenlijk het gevoel dat ze vastzat in een oneindige fantasiewereld waarin iedereen zo’n script las waar Gray over had gezanikt.

‘Ik bewonder je, Faith. Echt waar.’

‘Huh?’

‘Je weet wat je wilt, met minder neem je geen genoegen, en je bent bereid om tijdens je zoektocht af en toe de mist in te gaan.’

Ze lachte. Ze kon er niets aan doen. Of ze wist wat ze wilde? In haar dromen. Was dat maar waar!

Hij schudde zijn hoofd toen ze aanstalten maakte om iets te zeggen. ‘Je mag dan een beetje in de war zijn, maar diep vanbinnen weet je wat je wilt. Je weet alleen nog niet hoe je het kunt krijgen. Daarom kwam je ook naar The House. Niet omdat je niet wist waar je naar op zoek was, maar omdat je niet wist waar je het kon vinden.’

‘Of hoe ik het moest aanpakken,’ zei ze somber.

‘Wie was die kerel?’ vroeg Damon nieuwsgierig. ‘Die man die zich gedroeg alsof hij Brent wilde verpulveren.’

Faith keek even naar haar handen en trok een gezicht. ‘Hij heet Gray.’

‘Hij leek vrij veel over je te weten,’ zei hij kalm.

Ze zuchtte. ‘Ik denk dat hij me té goed begrijpt.’

‘En dat houdt in?’

‘Het is een lang verhaal. Een heel lang, idioot verhaal.’

‘Ik heb de hele nacht,’ zei hij loom.

Ze aarzelde even en toen vertelde ze hem alles. Vanaf haar breuk met John tot en met haar ervaringen met Gray, in The House en daarna in zijn appartement.

‘Het ergste is nog wel dat hij gelijk heeft,’ concludeerde ze.

Damon keek haar nadenkend aan terwijl hij zijn wijnglas nog eens vol schonk.

‘Ik had gehoopt dat je me misschien wat meer inzicht kon geven. Ben ik spelletjes aan het spelen? Dat was juist wat ik zo verschrikkelijk vond aan mijn ervaring in The House. Wil ik iets wat niet bestaat buiten rollenspellen en uitgebreide toneelstukjes?’

Hij leunde naar voren en streelde over haar wang. ‘Dat denk ik absoluut niet. Nogmaals, ik denk dat je een vrouw bent die heel goed weet wat ze wil. Je wist gewoon niet hoe je het moest aanpakken en je had de juiste man nog niet ontmoet.’

‘Ben ik pervers?’

‘Nee. Je bent een vrouw van wie de meeste mannen dromen, van wie ik droom. Ik breng veel tijd door in The House en dat komt deels omdat ik zelf ook op zoek ben. En ik weet niet eens zeker waarnaar, maar ik weet dat het de onschuldige spelletjes ontstijgt die achter gesloten deuren worden gespeeld. Ik misgun mijn leden hun seksuele uitspattingen niet. Het is mijn taak om hen van een veilige omgeving te voorzien waarin ze hun wildste fantasieën kunnen uitleven.’