Schaduwland(76)

‘In vlammen opgaan?’ Nu kijk ik Damen wel aan. Heeft hij dan toch gelijk en is het boek gevaarlijk in de verkeerde handen – hun handen?

Dan beginnen Romy en Rayne te schateren. Ze liggen echt helemaal dubbel als ze proesten: ‘Ha! Gefopt! Jullie zijn er dubbel en dwars in getrapt! Haha!’

‘O mijn god, je bent echt zo onnozel!’ giert Rayne het uit. Die zal geen kans voorbij laten gaan om mij nog even extra voor schut te zetten.

‘En jullie kijken te veel televisie,’ zeg ik terwijl ik het boek dichtsla en wil opbergen.

‘Wacht! Je kunt het boek niet afpakken! We hebben het nodig!’ Twee paar handen wapperen ongeduldig naar me en proberen het te pakken.

‘Het is niet van mij. We kunnen het dus niet zomaar mee naar huis nemen, of zoiets,’ zeg ik terwijl ik het naast me houd, waar ze er net niet bij kunnen.

‘Hoe moeten we onze magie terugkrijgen als jij dat boek verstopt?’ Romy kijkt me pruilend aan.

‘Ja!’ stemt Rayne in. ‘Eerst haal je ons weg uit Zomerland en nu...’ Ze maakt haar zin niet af als Damen zijn hand opsteekt om hun het zwijgen op te leggen.

‘Het lijkt me beter dat je het boek weer opbergt,’ zegt hij tegen me, zijn kaken stijf op elkaar en zijn blik hard. ‘Nu meteen,’ voegt hij daar dwingend aan toe.

Ik knik. Hij is er wel erg door van slag, dat hij nou zo autoritair doet en mij aan de afspraak houdt. Maar dan volg ik zijn blik naar de monitor in de hoek, waarop ik een donker, onherkenbaar figuur de winkel zie binnenkomen.





Achtentwintig

Vlug trek ik de onderste la open en duw het boek terug in het geheime vak. Een zacht geluid van voetstappen klinkt in de gang en komt dichterbij.

Ik weet de la nog net dicht te schuiven voor Jude zijn hoofd de kamer in steekt. ‘Zo laat nog aan het werk?’

Hij komt binnen en steekt een hand uit naar Damen. Die aarzelt even, bekijkt de surfer van top tot teen en geeft hem dan een hand. Maar zelfs nadat die begroeting erop zit, blijft Damen voor zich uit staren met een starre blik op oneindig en zijn gedachten nog verder weg.

‘Wat is hier allemaal aan de hand? Is het open huis?’ Jude vertrekt zijn mond tot een glimlach, al blijven zijn ogen onveranderd.

‘Nee! Nee, we waren net...’ Ik slik en vraag me af wat ik kan verzinnen. Aan zijn blik zie ik dat hij meer begrijpt dan hij laat merken en ik kijk de andere kant op.

‘We waren net even je Boek der Schaduwen aan het inspecteren,’ deelt Rayne hem mee, met haar armen over elkaar naar hem starend. ‘En we zijn heel benieuwd hoe je eraan komt.’

Jude knikt, zijn mondhoeken krullen omhoog en hij vraagt: ‘En jullie zijn...?’

‘Romy en Rayne.’ Ik schraap mijn keel. ‘Ze zijn mijn...’ Tja, wat zal ik ervan maken?

‘Nichtjes,’ vult Damen aan, zijn blik strak op Jude gericht. ‘Ze logeren een tijdje bij mij.’

Jude knikt, kijkt vluchtig naar Damen en dan weer naar mij. Hij doet een stap naar het bureau toe. ‘Ja, als iemand het kan vinden, dan ben jij het wel.’

Ik slik en kijk nu nog nerveuzer naar Damen, die Jude volgt met een blik die ik nog nooit eerder heb gezien. Het lijkt wel alsof Damens hele lichaam is overgegaan naar de hoogste staat van prikkelbaarheid. Hij staat er stijfjes bij en houdt zijn gezichtsspieren onder controle, terwijl zijn pupillen tot zwarte speldenknopjes zijn geworden. En nog steeds houdt hij zijn blik strak op Jude gericht.

‘Ben ik nou ontslagen?’ vraag ik met een nerveus lachje, al meen ik het echt.

Jude schudt zijn hoofd. ‘Waarom zou ik mijn allerbeste helderziende ontslaan? Mijn enige helderziende, zelfs?’ Hij grijnst. ‘Gek, hoor. Dat boek ligt al sinds vorige zomer in die la en niemand anders heeft het ontdekt.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Vanwaar eigenlijk al die interesse ervoor? Ik dacht dat jij je niet bezighield met magie en al die dingen?’

Ik draai onrustig heen en weer in de stoel. Ik voel me ongemakkelijk, vooral omdat Damen zich nog steeds zo raar gedraagt. ‘Ik niet, maar de tweeling wil zich verdiepen in...’

‘Wicca,’ maakt Damen de zin af. Hij legt een beschermende hand op de schouder van elk van de meisjes. ‘Ze willen graag meer te weten komen over wicca en Ever dacht dat dit boek ze kon helpen. Maar het is duidelijk meer bedoeld voor gevorderden.’

Jude kijkt nu aandachtig naar Damen en neemt er zijn tijd voor. ‘Hmm... heb ik dan nu mijn tweede en derde aanmelding binnen voor de cursus?’

‘Heb je er al eentje dan?’ Ik zeg het zonder na te denken en na een vlugge blik richting Damen voel ik mijn wangen warm worden.

Jude houdt zijn hoofd schuin. ‘Als ze komt opdagen. Alhoewel ze best geïnteresseerd leek.’

Honor. Ik weet het zeker, zonder daarvoor in zijn gedachten te graven. Honor is de eerste naam op de lijst en ik weet zeker dat ze komt opdagen.