Reading Online Novel

Schaduwjury(129)



'Zo ongeveer.'

'Wat denkt u dat al die mensen met die geluidsdempers deden?' vroeg Kelly. 'Beslopen ze er herten mee als ze de eerste keer misten?'

Davids grijnsde.'Denkt u dat dit een grapje is?'vroeg ze spottend.'Ik dacht dat we serieuze vragen gingen stellen.'

'U schijnt de hebbelijkheid te hebben om criminelen van de wapens te voorzien die ze nodig hebben,' merkte Kelly op.

'Bezwaar,' zei Jason. 'Dat is geen vraag.'

'Ik zal hem terugtrekken,' zei Kelly.

'Ik zal hem beantwoorden,' zei Davids uitdagend. 'We hadden al een gerechtelijke uitspraak in ons voordeel toen het ATF ons aanklaagde ten aanzien van die geluidsdempers. Misschien heb ik iets gemist, maar u wilt die uitspraak toch niet aanvechten, neem ik aan.'

De twee vrouwen bonden een half uur de strijd met elkaar aan en de juryleden zaten op het puntje van hun stoel. Voor Kelly was het zoiets als met haar hoofd tegen de muur lopen. Ze besloot met een zekere inzet te eindigen.

'De jury heeft uw voorlopige getuigenverklaring gezien, waar u onder ede ontkende dat u er ooit aan gedacht hebt om de levering aan Peninsula Arms stop te zetten.' Ze overhandigde Davids een kopie van de memo van Case McAllister.

'Is dat uw handschrift bovenaan deze memo, die is aangemerkt als bewijsstuk 27 van de eiser?' vroeg Kelly 'En dit is een memo waarin de advocaat van het bedrijf, die man daar rechts, Case McAllister, de voor- en nadelen analyseerde om de verkoop aan bepaalde problematische handelaren, waaronder Peninsula Arms, te stoppen, niet?'

'Bezwaar. De memo spreekt voor zichzelf.'

'Toegekend.'

Kelly knikte en deed een stapje dichter naar Davids toe. 'Wilt u de conclusie van Case McAllister, en wat u daar rechts naast geschreven hebt, voorlezen?'

Davids bestudeerde de memo even. 'Case schreef: "Een voorzichtige kosten-batenanalyse toont aan dat we de verkoop van wapens aan alle bevoegde en gekwalificeerde dealers moeten voortzetten." En ik schreef: "Reken maar. Wat is er met het vrije ondernemerschap gebeurd?'"

'Als meneer McAllister in deze memo ook vermeld zou hebben dat het aanhouden van deze wapenhandelaren veel onschuldige mensen hun leven zou kosten, zou u dan tot dezelfde conclusie gekomen zijn?' vroeg Kelly.

'Bezwaar,' zei Jason. 'Pure speculatie.'

'Ik sta de vraag toe,' zei Garrison.

'Ik zou hem verteld hebben dat heel veel onschuldige mensen hun leven al verloren hebben op het slagveld om onze rechten als Amerikaan te beschermen,' zei Davids, 'waaronder het recht om wapens te dragen zoals gememoreerd in het Tweede amendement. Ik zou meneer McAllister verteld hebben dat hij zich de volgende keer als hij zich afvraagt aan welke zijde de onschuldige slachtoffers vallen, deze levens moet herinneren.'

Kelly wachtte even voordat ze de volgende vraag stelde. Nu kwamen ze tenminste ergens. 'Zegt het Tweede amendement dat u twijfelachtige wapenhandelaren moet bevoorraden? Is het Tweede amendement een vergunning om te moorden?'

'Het Tweede amendement,' zei Davids nadrukkelijk, 'is een vergunning om tirannie te voorkomen, de onschuldigen te bewapenen en de criminelen tegen te houden.'

'Ik heb nog een laatste vraag, mevrouw Davids. En ik zou graag willen dat u daar met ja of nee op antwoordt.' Kelly deed nog een stapje naar de getuige toe. Ze wachtte een paar seconden tot het volkomen stil was in de rechtszaal.'Was het Tweede amendement van kracht op de dag dat Rachel Crawford door Larry Jamison werd doodgeschoten?'

'Natuurlijk.'

'Dan is het Tweede amendement misschien niet genoeg. Misschien moeten we ook een beetje gezond verstand en voorzichtigheid gebruiken.'

'Bezwaar,' zei Jason.

'Dat neem ik terug,' zei Kelly, en ze keerde naar haar plaats terug.





78




Jason beëindigde de middag met het oproepen van Case McAllister als getuige. Case zorgde voor aanzienlijk minder vuurwerk dan Melissa Davids en daagde uit tot een aanzienlijk minder geïnspireerd kruisverhoor. Misschien was iedereen moe. Maar tegen de tijd dat Case om kwart over vijf uit de getuigenbank stapte, was het net alsof iemand lang geleden alle lucht uit de zaal had laten ontsnappen.

Garrison draaide zijn standaard waarschuwingen aan de jury af en liet hen gaan voor het weekend. 'Hoeveel getuigen is de verdediging van plan nog op te roepen?' vroeg hij Jason.

'Maandagmorgen zijn we klaar.'

'Dat is goed om te weten,' zei Garrison. Hij deelde de advocaten mee dat ze maandag direct na de lunch met hun slotpleidooien konden beginnen. Op die manier zou de jury maandagmiddag aan haar overwegingen kunnen beginnen.

Toen ze hun spullen pakten om weg te gaan, gaf Case Jason een briefje. 'Dit is van Melissa,' zei Case. 'Ze had haast en moest nog een paar tv-interviews doen.'

Jason vouwde het briefje open en las het haastige handschrift van zijn cliënt.

Je doet het geweldig goed. Bedankt voor je inzet.

Nog meer bemoediging van een dankbare cliënt. Gezien de omstandigheden werd Jason er alleen maar gedeprimeerder door.