Dubbel bedrog(21)

Ze schoof die verraderlijke jaloezie direct aan de kant. ‘Hoe ben je er dan achter gekomen dat hij nog een gezin had?’

‘Door puur toeval. Zelfs toen moest ik nog zo ongeveer over de bewijzen struikelen voordat ik het doorhad.’ Liam was zichtbaar opgelucht dat hij van onderwerp kon veranderen, al was dit evenmin aangenaam. ‘Zes jaar geleden moest ik voor een zakelijke bijeenkomst naar Atlanta. De avond voordat ik terug naar huis zou gaan, kwam ik pap toevallig tegen bij een politieke fondsenwervingsavond voor een van de plaatselijke senatoren –’

‘In Atlanta?’

Liam knikte. ‘Avery’s familie komt uit Georgia, en ze was met hem meegekomen. Het was duidelijk dat pap en zij elkaar goed kenden. Al net zo duidelijk was het dat hij haar vreselijk graag wilde wegloodsen voordat ik haar kon spreken. Ze is een mooie vrouw, een paar jaar jonger dan mam, en ik nam aan dat ze een verhouding hadden.’

‘Waarom heb je hem er niet op aangesproken voordat hij haar weg kon krijgen?’

‘Ik was daar met mijn leidinggevende van het advocatenkantoor waar ik toentertijd werkte, en we waren daar op uitnodiging van een van onze belangrijkste cliënten. Ik wilde mijn vader niet in het bijzijn van een cliënt aanspreken, en daardoor kreeg hij de kans weg te komen.’

‘Heb je hem er later op aangesproken?’

Liam knikte. ‘Nadat ik er lang over nagedacht had. Natuurlijk had ik er geen idee van hoe het echt zat, en ik wist niet zeker of het wel aan mij was me met het huwelijk van mijn ouders te bemoeien door onze vader ervan te beschuldigen een verhouding te hebben. Uiteindelijk ben ik speciaal naar Chicago gegaan om hem te spreken. Hij verzekerde me ervan dat de verhouding al voorbij was. Dat het feit dat ik hem had betrapt op die avond hem van de risico’s had doordrongen en dat hij zijn relatie met mam koesterde. Enzovoort, enzovoort, de hele waslijst van leugens.’

‘En geloofde je hem?’

‘Toen wel.’ Liams glimlach was verbitterd. ‘Het zal je niet verbazen te horen dat onze vader heel overtuigend kon liegen. Het duurde nog eens twee jaar voordat ik erachter kwam dat zijn relatie met Avery niet voorbijgaand was maar dat onze vader officieel met haar getrouwd was, en dat ze een dochter hadden die een paar maanden jonger is dan jij.’

‘Hoe ben je daarachter gekomen?’ Megan hoorde dat haar stem trilde. Ze wist niet of die trilling voortkwam uit woede of uit iets veel gecompliceerders en pijnlijkers.

‘Weer door toeval. Ik moest onverwacht voor mijn advocatenkantoor naar Chicago. Daar moest ik getuigenverklaringen afnemen voor een zaak waar we aan werkten. De getuige die ik moest spreken, had zijn kantoor in Oakbrook –’

‘In Oakbrook?’ herhaalde Megan. ‘Daar zit paps bedrijf ook.’

Liam stootte een kort lachje uit. ‘Ja, precies wat ik dacht. Ik zat maar zes of zeven blokken van het kantoor van R&R Investments af. Dus toen ik klaar was met die getuigenverklaringen, besloot ik bij onze vader langs te gaan om hem voor het eten uit te nodigen. Sinds het incident in Atlanta waren we uit elkaar gegroeid, en ik vond het een goed idee aan onze vader-zoonrelatie te werken.’

‘Ik kan me dat kantoor nog wel herinneren,’ zei Megan. ‘Pap heeft ons daar mee naartoe genomen in de zomer nadat jije voor de middelbare school was geslaagd. Ik zat in de vierde klas en heb minstens een uur lang foto’s van mijn hand gemaakt met de kopieermachine. Een aantal jaren later zijn mam en ik daar nog een keer geweest, voordat ik ging studeren. Pap stelde voor dat we naar Chicago zouden komen om te winkelen. Hij vond het een goede gelegenheid om zijn personeel en zijn zakenpartners aan ons voor te stellen.’

Liam lachte, een harde, vreugdeloze lach. ‘Je moet die man nageven dat hij lef had. Jullie hebben zijn personeel dus ontmoet? En zijn partners?’ De stem van haar broer klonk ronduit sarcastisch.

‘Eh, ja –’

‘Nee dus,’ zei Liam. Hij had zijn handen tot vuisten gebald. ‘Je hebt een groepje acteurs ontmoet. Beide keren. Bij beide bezoeken.’

‘Wat?’

‘Alle zogenaamde werknemers aan wie je tijdens je bezoek met mam bent voorgesteld, waren werkloze acteurs. Ze waren speciaal voor die dag door onze vader ingehuurd, net als die keer dat je er met mij bent geweest. R&R Investments bestaat niet eens. Zo heet de onderneming van onze vader niet.’

‘Hoe heet zijn onderneming dan?’ Haar droge gebarsten lippen moesten gedwongen worden de woorden vorm te geven.

‘Zijn bedrijf heet in werkelijkheid Raven Enterprises. Het hoofdkantoor ligt niet in Oakbrook maar kilometers daarvandaan, ten noordwesten van Chicago, in Schaumberg. Dat ligt in de buurt van O’Hare International Airport.’