Dubbel bedrog(24)
Intussen bleef het verhaal over zijn verdwijning pruttelen in de kookpotten van de landelijke pers. De media kwijlden toen ze vernamen dat de op de plaats delict genomen bloedmonsters van drie verschillende personen waren, onder wie hoogstwaarschijnlijk een vrouw. Al bijna net zo intrigerend was het nieuws dat een boot uit de Blue Lagoon zonder toestemming van de eigenaar de jachthaven was uitgevaren en na een tocht van zo’n vijfenveertig mijl was teruggekeerd.
Een politieagent uit Miami die fan was van Fox News, had bij zijn favoriete praatprogramma het interessante nieuwtje laten uitlekken dat een bewakingscamera in de haven een gemaskerd persoon te zien had gegeven, van wie het geslacht niet vast te stellen was en die met behulp van een transportwagentje achtereenvolgens twee lange in zwart materiaal verpakte voorwerpen op de boot had gebracht. De agent merkte daarbij op dat de voorwerpen volgens hem een sterke gelijkenis vertoonden met lijkzakken en dat alle anderen die de film hadden gezien, dat eveneens vonden.
In het licht van deze beelden werkte de politie van Miami nu aan de theorie dat het lijk van Ron Raven in de oceaan was gedumpt, mogelijk samen met dat van een nog onbekende vrouw.
Het feit dat het hoogstwaarschijnlijk was dat er ten tijde van Ron Ravens dood een onbekende vrouw bij hem in de kamer was geweest, was voer voor heel wat televisie-uitzendingen. De verrukkelijke mogelijkheid dat Ron niet met twee maar met drie vrouwen getrouwd was geweest, werd telkens herkauwd door presentatoren in praatshows en commentatoren in nieuwsprogramma’s met een meedogenloos slechte smaak.
De eerste prijs voor idiotie – waar velen naar dongen – ging naar een Congreslid dat naar voren had gebracht dat Ron Raven met zijn bigamie in elk geval respect toonde voor het instituut huwelijk, in een maatschappij waarin te veel mensen er geen moeite mee hadden te gaan samenwonen zonder een officiële verbintenis aan te gaan.
Er bestond al een zestal frequent bezochte blogs met als onderwerp de sappige details van Rons bigamistenbestaan en het raadsel rond zijn dood. De meest uiteenlopende theorieën over de moordenaar deden de ronde. Alleen het feit dat zowel Avery als Ellie een waterdicht alibi had, voorkwam dat ze de voornaamste verdachten werden. Uiteraard gingen de bladen er wel vanuit dat de twee vrouwen ondanks die alibi’s schuldig waren.
MSNBC en CNN, die tot hun ergernis steeds de loef werden afgestoken door Fox, maakten een inhaalslag door met eigen onthullingen te komen. Ze hielden het nieuws warm door allerlei stompzinnige getuigen te interviewen, van wie de meesten eerder door hun eigen levendige verbeeldingskracht een link hadden met Rons verdwijning dan doordat ze over enige concrete informatie beschikten.
Omdat beide weduwen zo onbeleefd waren te weigeren de verslaggevers te woord te staan, moesten de media op andere manieren aan hun hoge verkoopcijfers zien te komen. Het besluit van Ellie Raven om een gebedsdienst voor haar echtgenoot te houden, werd door de media dan ook als een zegen beschouwd. Niet minder dan vijfendertig cameraploegen waren aanwezig om dit eerbetoon aan Ron Raven van Stark County vast te leggen. Er waren lootjes getrokken om eerlijk te bepalen wie het voorrecht zou krijgen de dienst te filmen vanuit de twee beschikbare plekjes op de hoger gelegen orgelgalerij.
Dominee Dwight D. Gruber, al meer dan twintig jaar verbonden aan de Community Church van Thatch, speelde een glansrol in deze bijzondere gelegenheid. Het koor, zijn persoonlijke trots en vreugde, zong How Great Thou Art en Amazing Grace bijzonder aangrijpend. Nog beter was dat de dominee de gemeente zover kreeg dat iedereen om Rons veilige terugkeer bad zonder uit te spreken dat al het bewijs helaas deed vermoeden dat de man al niet meer leefde en ergens langs de kust van Miami als haaienvoer diende.
Die memorabele verrichting werd nog overtroffen door de verbazingwekkende prestatie van dominee Gruber. In de twintig minuten die werden gewijd aan een opsomming van de hoogtepunten van Rons leven, verwees hij geen enkele maal naar het feit dat de man bigamie had gepleegd. Dat hij niet alleen bigamie had gepleegd, maar ook nog eens was verdwenen uit de hotelkamer waar hij samen met een onbekende vrouw had vertoefd, werd evenmin vermeld. Wie beweerde dat dominees van zulke kleine gemeenschappen niet over retorische vaardigheden beschikten?
Behalve door de aanwezige cameraploegen barstte de kerk uit haar voegen door Ellies vrienden en buren. Al die mensen waardeerden het dat de dominee alle mogelijke moeite deed om de verdorven werkelijkheid omtrent Ron Ravens leven zo goed mogelijk te verdoezelen. Iedereen in de gemeenschap koesterde veel respect voor Ellie, en de inwoners van Stark County hadden de afgelopen week hun best gedaan beheerst en waardig te blijven ondanks hun gezamenlijke moment van glorie in de nationale media-aandacht.
Het algemeen heersende gevoel onder de inwoners van Stark County was opluchting dat de Andere Echtgenote en haar dochter geen poging hadden ondernomen om de gebedsdienst te verstoren. Maar toch vatte Billy Carstairs de gedachten van vele aanwezigen samen toen hij tegenover zijn vrouw toegaf dat hij niet kon geloven dat Ron van twee walletjes had kunnen eten – en misschien zelfs wel van drie – zonder dat iemand in Thatch daar iets vanaf had geweten. Hij meende ook dat het vast en zeker heel interessant zou zijn geweest het rivaliserende gezin eens van dichtbij te kunnen bekijken. Hoe erg Billy het ook vond voor Ellie en haar kinderen, hij had graag eens willen meemaken wat Ron Ravens twee echtgenotes elkaar te vertellen zouden hebben.