Zoete overgave(36)
De vrouw kronkelde onder hen, trok aan de touwen waarmee haar armen waren vastgebonden. Faiths blik was vastgeklonken aan die touwen, het beeld maakte een verlangend gevoel in haar los.
‘Dit spreekt je aan,’ zei Damon zacht.
Faith knikte zwijgend. Ze wilde dit niet hardop toegeven.
‘Kom maar. Er is meer,’ zei hij rustig.
Ze volgde, hoewel ze eigenlijk liever bij dit trio was blijven staan tot de mannen toegaven en de vrouw lieten klaarkomen. Ze wilde zien hoe dit afliep.
Ze liepen naar de andere kant van de zaal, recht tegenover de ingang. Faith hield nieuwsgierig haar hoofd iets schuin toen daar een man een vrouw voor zich op haar knieën duwde. Hij trok de rits van zijn broek omlaag en haalde zijn pik tevoorschijn. Hij pakte met zijn vrije hand de kin van de vrouw vast en hief die iets, zodat haar mond langs zijn erectie streek.
‘Open,’ zei de man.
Ze gehoorzaamde.
Hij bewoog zijn heupen naar voren en liet zijn penis diep in haar mond glijden. Zijn hand lag nog steeds om haar kaak, en hij duwde zijn duim stevig in haar wang om haar mond open te houden. Hij liet zijn andere hand naar haar achterhoofd glijden en greep haar haar vast terwijl hij haar mond harder neukte.
Lange tijd was alleen een nat zuigend geluid te horen op het moment dat hij zich helemaal in haar stootte. Het beeld deed meer voor Faith dan de daad. Dit was een man die overduidelijk zijn vrouw domineerde. Hij was niet luidruchtig of onhebbelijk; hij gaf zijn bevelen zelfs op zachte toon. Er klonk echter autoriteit door in zijn stem waardoor er bij Faith rillingen over haar rug liepen.
De man trok zich terug. ‘Sta op,’ beval hij.
De vrouw kwam op trillende benen overeind, haar naakte borsten zwoegend terwijl ze op adem probeerde te komen.
De man pakte een houten peddel van een tafeltje en gebaarde de vrouw naar hem toe te komen. Faith volgde de vrouw met haar blik terwijl zij naar een vreemd toestel liep dat uit een aparte combinatie van metaal en een leren bekleding bestond. Het midden van het apparaat deed Faith aan een omgekeerd zadel denken. Het doel ervan werd duidelijk toen de vrouw zich boog en met haar buik op die plek rustte.
Ze duwde haar benen tegen de omgekeerde v die vanuit het midden naar beneden liep en zo vormde haar lichaam zich naar de lijnen van het apparaat. Haar hoofd hing aan de andere kant en haar armen bungelden tot ze de poten vastpakte om haar evenwicht te bewaren.
Faith keek weer naar de man die langzaam en beheerst achter de vrouw ging staan.
Hij krulde zijn vingers om het handvat van de peddel, die wel iets van een ouderwets disciplinemiddel weghad. Hij legde zijn andere hand om haar bil en streelde die. Vervolgens hief hij de peddel en sloeg haar hard op haar kont.
Faith schrok van het luide, kletsende geluid.
De vrouw schokte en kreunde zacht terwijl ze zich langzaam ontspande.
‘Je bent muisstil,’ beval de man. Hij sloeg haar weer, nu op de andere bil.
Het bloed stroomde naar Faiths hoofd en haar hart bonkte. Haar vingers beefden en ze balde haar vuisten.
De man zette zijn dominante show voort en Faith keek haar ogen uit. Ze kreeg echter niet de tijd om haar extreme reactie op deze handeling, haar opwinding, te overdenken.
Ze was te druk bezig om het hele beeld in zich op te nemen, de verwarrende sensatie over zich heen te laten komen.
‘Zeg eens, zou je dit willen proberen?’ vroeg Damon.
16
Faith rukte haar blik los van het stel en staarde Damon verrast aan. ‘Hoe bedoel je dat?’
‘Wil je haar plek innemen?’ vroeg hij met een gebaar naar de vrouw die gespankt werd. ‘Je lijkt van alle scenario’s het meest op deze te reageren. Je bent hier om je verlangens te verkennen. Is er een betere manier dan iets aan den lijve te ondervinden?’
‘Mag dat?’ vroeg ze vol ongeloof.
Hij glimlachte geduldig. ‘We maken geen beslissingen voor onze leden, bestaand of toekomstig. Je bent hier om te kijken of je dit wat vindt. Ik wil je gewoon bij dat besluit helpen. Beschouw het als een proefrit.’
Ze lachte onwillekeurig. Het idee een proefritje te vergelijken met het zich uitkleden voor vreemden leek belachelijk. Maar terwijl ze om zich heen keek, leek niemand op te kijken van het gebrek aan kleren. Zij was de enige die staarde.
‘Wat moet ik doen?’ fluisterde ze. God, kon ze dit? Ze wilde het, dat stond vast, maar ze werd al misselijk bij de gedachte het ook daadwerkelijk te doen.
Damon aaide haar geruststellend over haar wang. ‘Ik ben de hele tijd in de buurt. Ik help je bij het uitkleden en ik blijf bij je. Je kunt zo veel of zo weinig doen als je wilt. Ik ben hier gewoon om toezicht te houden, om ervoor te zorgen dat je niets overkomt, en dat niemand je tot iets dwingt wat je niet wilt doen. Dat zijn de enige regels, voor de rest is alles toegestaan.’
Ze slikte, kneep haar ogen dicht, deed ze weer open en zag dat hij haar aankeek. Ze knikte. ‘Oké. Ja, ik wil het heel graag.’