Zoete overgave(38)

De peddel maakte weer contact, nu op haar andere bil, net als hij bij de andere vrouw had gedaan. Ze fronste haar voorhoofd. Was dit nou alles? Haar lichaam tintelde van de opwinding, de spanning. Ze had iets nodig, maar ze wist niet wat. Meer kracht, iets fellers. Niet dit lichte tikje.

Nog een klapje en de tranen van teleurstelling sprongen haar in de ogen. Ze hief haar hoofd om tegen Damon te zeggen dat Brent moest ophouden toen haar blik op de ingang aan de andere kant van de zaal viel. Ze snakte naar adem, maar dat had niets te maken met de tik op haar achterwerk. Daar stond Gray, zijn blik op haar gericht.





17


Gray stond met de armen over elkaar in de deuropening en keek haar met een woeste uitdrukking op zijn gezicht aan. Wat deed hij hier in hemelsnaam? Ze schaamde zich dood. Ze voelde hoe gespannen hij was, zelfs met de afstand tussen hen.

Ze schudde haar hoofd. Nee, ze hoefde zich nergens voor te ­schamen. Ze wist niet wat hij hier deed en dat kon haar ook niets schelen. Ze staarde hem opstandig aan, vastberaden hem het hoofd te bieden.

Ze voelde weer een klap op haar achterste. Ze liet langzaam haar hoofd hangen en kneep teleurgesteld haar ogen dicht. Dit was niet echt. Niets van dit was echt. Een traan rolde over haar wang en drupte op de vloer onder haar.

Dit was duidelijk allemaal voor de show, meer bedoeld voor de toeschouwer dan de deelnemer. Of misschien lag het aan haar. Ze was er zo dichtbij, bijna. Ze kreeg bijna kippenvel van de behoefte. Ze was gespannen, rusteloos, en ze had er genoeg van.

Ze hief weer haar hoofd en wilde een einde aan de hele vertoning te maken, maar haar mond viel open van verbazing toen ze Gray op een halve meter afstand zag staan. De vurige blik in zijn ogen was veelbelovend – maar wat beloofde die blik precies?

Brent stapte weg, bewoog zich iets naar Gray toe.

Ze zag vanuit haar ooghoeken dat de twee mannen elkaar taxerend opnamen.

Gray keek Damon aan. ‘Mag ik?’ vroeg hij en hij gebaarde naar de peddel in Brents hand.

Damon schudde gedecideerd zijn hoofd. ‘Absoluut niet.’

‘Vraag het haar,’ zei Gray op ijskoude toon. ‘Vraag haar of ze het wil.’

Zijn blauwe blik gleed bijna strelend over haar gezicht, daagde haar uit, wakkerde haar aan. Lieve hemel, wilde hij haar spanken? Haar lichaam kwam tintelend tot leven, haar bloed raasde door haar aderen. Ze slikte hard en probeerde normaal te ademen terwijl haar mond opeens kurkdroog aanvoelde.

Damon keek met een vragende blik van haar naar Gray. ‘Faith? Wil je dit? Hij is hier geen lid. Zeg het maar, we zetten hem zo buiten.’

Ze likte langs haar droge lippen en probeerde wanhopig de moed te verzamelen om kenbaar te maken wat ze wilde. Ze knikte langzaam.

‘Nee, Faith. Je moet het zeggen. Je moet me vertellen wat je wilt,’ drong Damon aan.

‘Ja,’ fluisterde ze. ‘Ja,’ zei ze wat harder. ‘Alsjeblieft.’ Haar stem brak en ze ontspande haar nek even. Het kostte veel moeite om haar hoofd zo overeind te houden.

Ze was gestoord. Nu wist ze het zeker. Maar Brent deed het gewoon niet voor haar. Ze was ontzettend opgewonden geweest door wat ze allemaal had gezien, maar zodra Brent haar had aangeraakt was die opwinding als een kaarsje gedoofd.

Het idee dat Gray haar zou aanraken, dat hij degene zou zijn die haar domineerde… Ze huiverde en voelde dat ze opnieuw vochtig werd tussen haar benen.

Een stevige hand pakte haar kin vast en hief haar hoofd. Ze keek Gray recht in de ogen en knipperde terwijl hij haar doordringend aanstaarde.

‘Kun je het aan, Faith?’

Hij had haar de handschoen toegeworpen. Ze vernauwde haar ogen.

‘Speel geen spelletjes,’ zei hij zacht. ‘Ik geef je wat je wilt, maar je moet het wel zeker weten.’ Hij staarde haar nog even aan en liet haar kin los.

Ze keek opzij en zag dat hij zich tot Damon richtte.

‘Bind haar handen vast,’ beval hij.

Ze slikte verrast en wilde protesteren, maar hield haar mond. Nee, dit was wat ze wilde. En ze wist dat Damon er meteen een eind aan zou maken zodra ze maar een kik gaf.

Damon bukte zich en bond haar polsen met leren koordjes vast.

‘Nu haar enkels,’ zei Gray.

Ze deed haar ogen dicht, de spanning werd haar bijna te veel toen haar enkels aan de houten poten werden gebonden. Lieve help, wat voelde ze zich kwetsbaar. Vastgebonden, haar kont in de lucht en alles open en bloot. Ze was nog nooit eerder zo opgewonden geweest.

Ze hoorde zijn voetstappen toen hij achter haar kwam staan. Ze voelde een vinger langs haar bilspleet glijden en net boven haar opening stoppen.

Raak me aan, alsjeblieft. O, alsjeblieft.

Maar dat deed hij niet.

Hij haalde zijn hand weg en vervolgens raakte de peddel haar met een harde knal. Haar lichaam schoot naar voren, en ze sperde geschokt haar ogen wijd open.

‘Wacht even,’ fluisterde hij achter haar.