Verslaafd aan jou(45)
Ik vloekte in mezelf. Ik had kunnen weten dat er van alles zou worden verondersteld. Meer dan ooit wilde ik verdere vernederingen vermijden. ‘Gideon kent mijn moeder en zij had al een uitnodiging voor me geregeld, dus het is gewoon een kwestie van twee mensen die in dezelfde auto in plaats van twee auto’s naar hetzelfde evenement gaan.’
‘Dus je bent nog vrij?’
Ik haalde diep adem. Ik voelde me ongemakkelijk, ondanks dat we samen zo vloeiend bewogen. ‘Nou eh... ik ben niet bezet, nee.’
Christopher lachte met een charismatische, jongensachtige grijns. ‘Mijn avond is zojuist nog beter geworden.’
De rest van de dans vermaakte hij me met grappige anekdotes over de muziekindustrie, en zorgde ervoor dat ik niet meer aan Gideon dacht.
Toen de dans afgelopen was, stond Cary voor me om de volgende op zich te nemen. We konden samen erg goed dansen, doordat we samen les hadden gehad. In zijn armen kon ik me ontspannen en ik was dankbaar voor zijn morele steun.
‘Ik kneep mezelf tijdens het diner, toen ik besefte dat ik naast de hoogste coördinator van de Fashion Week zat. En ze flirtte ook nog met me!’ Hij lachte, maar hij keek een beetje gekweld. ‘Elke keer dat ik op dit soort plekken kom... in zulke kleren... het is ongelooflijk. Je hebt mijn leven gered, Eva. En daarna heb je het totaal veranderd.’
‘En jij zorgt er altijd weer voor dat ik niet gek word. Geloof me, we staan echt quitte.’
Hij kneep met zijn hand in die van mij en zijn blik werd hard. ‘Je ziet er ongelukkig uit. Wat heeft hij voor stoms gedaan?’
‘Volgens mij heb ik zelf iets stoms gedaan. Daar hebben we het later nog wel over.’
‘Ben je anders bang dat ik hem hier, waar iedereen bij is, op zijn bek sla?’
Ik zuchtte. ‘Nou, liever niet, Cary. Dat zou mijn moeder vreselijk vinden.’
Cary drukte zijn lippen eventjes op mijn voorhoofd. ‘Ik heb hem al gewaarschuwd. Hij weet dat hij uit moet kijken.’
‘O, Cary.’ Ik was zo dol op hem dat mijn keel dik werd terwijl ik tegelijkertijd mijn lippen lichtjes geamuseerd voelde krullen. Ik had kunnen weten dat Cary Gideon zou waarschuwen alsof hij mijn grote broer was. Echt iets voor hem.
Gideon kwam naast ons staan. ‘Ik neem deze dans over.’
Dat was geen verzoek.
Cary bleef stilstaan en keek me aan. Ik knikte. Hij liep achteruit met een buiging, terwijl hij Gideon verhit en fel bleef aankijken.
Gideon trok me naar zich toe en nam de dans over zoals hij alles overnam: met een dominant zelfvertrouwen. Dansen met hem was totaal anders dan met mijn twee vorige partners. Gideon was net zo ervaren als zijn broer en kende net als Cary de bewegingen van mijn lichaam, maar hij had een doortastende agressieve stijl die inherent seksueel was.
De man met wie ik zo kort geleden nog intiem was geweest, maakte het me niet gemakkelijk. Hij verleidde al mijn zintuigen, ondanks dat ik me rot voelde. Hij rook zalig, met seksuele ondertonen. Hij leidde me met zelfverzekerde, zwierende passen en zorgde er op die manier voor dat ik diep vanbinnen een pijnlijke plek voelde, een aandenken aan dat hij daar zelf nog niet zo lang geleden geweest was.
‘Je loopt steeds weg,’ mompelde hij, terwijl hij afkeurend op me neerkeek.
‘Nou, Magdalene was er anders vlug bij om je gezelschap te houden.’
Zijn wenkbrauwen schoten omhoog en hij trok me dichter tegen zich aan. ‘Jaloers?’
‘Denk je dat nou echt?’ Ik keek weg.
Hij maakte een gefrustreerd geluid. ‘Blijf bij mijn broer uit de buurt, Eva.’
‘Hoezo?’
‘Omdat ik het zeg.’
Ik werd kwaad, wat wel goed voelde na alle zelfverwijten en twijfels waar ik in verdronk sinds we als wilde konijnen waren tekeergegaan. Ik besloot te onderzoeken of omkering een geoorloofd spelletje was in de wereld van Gideon Cross. ‘Blijf uit de buurt van Magdalene, Gideon.’
Hij klemde zijn kaken op elkaar. ‘We zijn gewoon vrienden.’
‘Wat wil zeggen dat je niet met haar naar bed gaat... vooralsnog?’
‘Nee, verdomme. En dat hoeft van mij ook niet. Luister.’ De muziek stierf weg en hij ging langzamer bewegen. ‘Ik moet gaan. Ik heb je hiernaartoe gebracht en ik zou je het liefst ook weer naar huis brengen, maar ik wil niet dat je weg moet als je het hier naar je zin hebt. Wil je liever hier blijven en met Stanton en je moeder naar huis teruggaan?’