Verslaafd aan jou(48)

    Ik haalde mijn schouders op. ‘Blijkbaar maakt neuken-in-de-auto me een slet.’

    Cary werd even heel stil. ‘Heeft hij dat gezegd?’

    ‘Nee. Hij zei helemaal niks. Dat heb ik van zijn “vriendin” Magdalene gehoord. Je weet wel, die meid die op de meeste foto’s staat die je van internet had geplukt. Ze besloot haar klauwen te slijpen met een kattig meidenonderonsje in de toiletten.’

    ‘Die trut is gewoon jaloers.’

    ‘Seksueel gefrustreerd zul je bedoelen. Ze kan niet met hem neuken, want blijkbaar gaan meisjes die hem neuken bij het grofvuil.’

    ‘Heeft hij dat gezegd?’ Er zat weer een hoop woede in zijn kalme vraag verscholen.

    ‘Niet met zoveel woorden. Hij heeft gezegd dat hij niet naar bed gaat met zijn vrouwelijke vrienden. Hij heeft moeite met vrouwen die meer willen dan gewoon een mooi moment tussen de lakens, en dus houdt hij de vrouwen die hij neukt en de vrouwen met wie hij omgaat strikt gescheiden.’ Ik nam nog een slokje koffie. ‘Ik heb hem gewaarschuwd dat zo’n opzet bij mij niet werkt en hij zei dat hij wat aanpassingen zou maken, maar ik denk dat hij zo’n kerel is die gewoon maar wat zegt om te krijgen wat hij wil.’

    ‘Ja, of je hebt hem de stuipen op het lijf gejaagd.’

    Ik keek hem vuil aan. ‘Hé, je gaat het toch niet voor hem zitten opnemen hè? Voor wie ben je eigenlijk?’

    ‘Voor jou, meisje.’ Hij strekte zijn arm uit en gaf me een klopje op mijn knie. ‘Voor jou natuurlijk.’

    Ik wikkelde mijn hand om zijn gespierde onderarm en streelde in stille dankbaarheid zachtjes met mijn vingers langs de onderkant. Ik kon de vele fijne witte littekens van het snijden die zijn huid ontsierden niet voelen, maar ik was me er altijd van bewust dat ze er waren. Ik was er elke dag weer dankbaar voor dat hij leefde, gezond was en een belangrijk deel van mijn leven uitmaakte. ‘Hoe was jouw avond verder?’

    ‘O, ik mag niet klagen.’ Er kwam een ondeugende glans in zijn ogen. ‘Ik heb die rondborstige blonde genomen in een bezemkast. Haar tieten waren echt.’

    ‘Dat is mooi.’ Ik glimlachte. ‘Je hebt haar een goede avond bezorgd, denk ik.’

    ‘Ik doe mijn best.’ Hij pakte de telefoon en knipoogde naar me. ‘Wat zal ik bestellen? Iets van Subway? Chinees? Indiaas?’

    ‘Ik heb geen trek.’

    ‘Jij hebt altijd trek. Als je niks uitkiest, ga ik koken, hoor. En dan moet je dat eten.’

    Ik stak mijn hand op om me over te geven. ‘Oké, goed dan. Kies jij maar.’



Maandagochtend ging ik twintig minuten eerder naar mijn werk, zodat ik Gideon niet tegen zou komen. Toen ik zonder incidenten mijn bureau had bereikt, voelde ik me zo opgelucht dat ik wist dat ik een groot probleem had. Mijn stemming schoot alle kanten op.

    Mark kwam erg vrolijk binnen. Hij teerde nog steeds op zijn grote succes van de week daarvoor, en we gingen meteen aan de slag. Ik had die zondag wat marktvergelijkingen voor wodka gedaan en hij was zo aardig om er samen naar te kijken en naar mijn indrukken te luisteren. Ook had hij de account voor een nieuwe fabrikant van e-readers toegewezen gekregen, dus begonnen we daar ook het eerste werk voor te verzetten.

    De ochtend was zo druk dat de tijd vloog en ik gelukkig geen tijd had om na te denken over mijn privéleven. Toen ging de telefoon. Het was Gideon. Daar was ik niet op voorbereid.

    ‘Hoe is je maandag tot nu toe?’ vroeg hij, en zijn stem stuurde een rilling van bewustzijn door me heen.

    ‘Hectisch.’ Ik keek even naar de klok en zag tot mijn schrik dat het al tien over halftwaalf was.

    ‘Mooi.’ En toen was er een pauze. ‘Ik probeerde je gisteren te bereiken. Ik heb een paar berichten achtergelaten. Ik wilde je stem horen.’

    Ik sloot mijn ogen en haalde diep adem. Het had me al mijn wilskracht gekost om de dag door te komen zonder het antwoordapparaat af te luisteren. Ik had zelfs Cary bezworen dat hij me met geweld tegen moest houden als het erop leek dat ik aan de drang zou toegeven. ‘Ik heb een beetje de kluizenaar uitgehangen en wat gewerkt.’

    ‘Heb je de bloemen gekregen die ik je heb gestuurd?’

    ‘Ja. Ze zijn prachtig. Dankjewel.’

    ‘Ze deden me denken aan je jurk.’

    Waar was hij nou in godsnaam mee bezig? Ik begon te denken dat hij een meervoudige persoonlijkheidsstoornis had. ‘Sommige vrouwen zouden dat romantisch vinden.’