Verslaafd aan jou(4)

    Ik vroeg door haar bedankjes heen: ‘Mag ik mijn pasje, alstublieft?’

    Hij gaf het aan me terug. Ik deed mijn best om het aan te pakken zonder de man aan te raken, maar toch streken zijn vingers langs de mijne en stuurden weer een golf van elektrisch geladen bewustzijn door me heen.

    ‘Dank u,’ mompelde ik, en ik liep vlak langs hem heen naar de draaideur en de straat op. Ik pauzeerde even op de stoep en nam een flinke teug New Yorkse lucht, die naar duizend verschillende dingen rook, sommige lekker en sommige giftig.

    Er stond een chique zwarte Bentley suv voor het gebouw en ik kon mezelf zien in de onberispelijke, getinte ruiten. Ik zag er koortsig uit en mijn grijze ogen schitterden alsof ik gek was. Ik had die blik weleens eerder gezien: in de badkamerspiegel, vlak voordat ik met een man naar bed ging. Het was mijn ‘ik ben klaar om te neuken’-blik, en hij had op dit moment niks te zoeken op mijn gezicht.

    Jezus, Eva. Beheers je.

    Vijf minuten met de Donkere Adonis en ik liep meteen over van de nerveuze, rusteloze energie. Ik voelde zijn aantrekkingskracht nog steeds, evenals een onverklaarbare impuls om terug naar binnen te gaan, waar hij was. Ik zou kunnen aanvoeren dat ik nog niet had gedaan waarvoor ik naar het Crossfire was gekomen, maar ik wist dat ik mezelf er later om zou vervloeken. Hoeveel keer per dag wilde ik mezelf voor paal zetten?

    ‘Genoeg,’ berispte ik mezelf zachtjes. ‘Tijd om verder te gaan.’

    Claxons loeiden toen een taxi vlak voor een andere schoot en daarna vol op de rem ging staan omdat een paar roekeloze voetgangers seconden voordat het stoplicht op groen sprong, de kruising op stapten. Er volgde geschreeuw, een spervuur aan krachttermen en handgebaren waar geen echte woede achter zat. Over een paar seconden zouden alle partijen de uitwisseling weer vergeten zijn, een momentopname in het natuurlijke ritme van de stad.

    Ik ging op in de stroom voetgangers en liep naar de sportschool. Ik voelde een glimlach opkomen. Ah, New York, dacht ik, en ik voelde me weer tot rust komen. Je bent geweldig.



Ik was van plan geweest om een warming-up op de loopband te doen, en daarna een uur aan een paar apparaten te hangen, maar toen zag ik dat er net een les kickboksen voor beginners begon en koos ervoor om daaraan mee te doen. Tegen de tijd dat het voorbij was, was ik eindelijk weer tot mezelf gekomen. Mijn spieren trilden door precies de juiste hoeveelheid inspanning, en ik wist dat ik als een blok in slaap zou vallen als ik thuiskwam.

    ‘Hé, dat deed je heel goed.’

    Ik veegde met een handdoek het zweet van mijn gezicht en keek de jonge man aan die me had aangesproken. Hij was lang, slank en gespierd, had heldere bruine ogen en een perfecte, koffiekleurige huid. Zijn wimpers waren jaloersmakend lang en vol, en zijn hoofd was kaalgeschoren.

    ‘Dank je.’ Ik trok een bedroefd gezicht. ‘Maar het was wel overduidelijk mijn eerste keer, hè?’

    Hij grijnsde en stak zijn hand uit. ‘Parker Smith.’

    ‘Eva Tramell.’

    ‘Je hebt een natuurlijke elegantie, Eva. Met een beetje training kun je letterlijk onweerstaanbaar worden. In een stad als New York is het van levensbelang om jezelf te kunnen verdedigen.’ Hij gebaarde naar een prikbord. Dat hing vol met opgeprikte visitekaartjes en foldertjes. Hij scheurde een reep van de onderkant van een fluorescerend vel papier af, en gaf hem aan mij. ‘Ooit van Krav Maga gehoord?’

    ‘Ja, in een film met Jennifer Lopez.’

    ‘Ik geef er les in, en ik zou jou er heel graag les in willen geven. Hier heb je mijn website en het telefoonnummer van de studio.’

    Ik bewonderde zijn aanpak. Die was direct, net als zijn blik, en zijn glimlach was echt. Ik vroeg me af of hij naar een afspraakje aan het vissen was, maar hij gedroeg zich zo cool dat ik het niet zeker wist.

    Parker deed zijn armen over elkaar, waardoor zijn biceps goed te zien waren. Hij droeg een zwart mouwloos shirt en een bermuda. Zijn Converse-sportschoenen zagen er lekker afgetrapt uit, en boven zijn boord piepten tribal-tattoos uit. ‘Op mijn website staan de lestijden. Kom eens langs om te kijken of het wat voor jou is.’

    ‘Ik zal erover nadenken.’

    ‘Doe dat.’ Hij stak zijn hand opnieuw uit, en zijn greep was vast en zelfverzekerd. ‘Ik hoop dat ik je nog eens zie.’



Toen ik thuiskwam, rook het heerlijk in het appartement en Adele was Chasing Pavements aan het croonen via de surround sound-luidsprekers. Ik keek door de woonkamer de keuken in en zag Cary op de muziek wiegen, terwijl hij in iets op het fornuis aan het roeren was. Er stonden een fles wijn en twee wijnglazen op de bar, waarvan er één half gevuld was met rode wijn.