Verbroken(214)

                ‘Darla’s naam stond niet in het rapport.’

                Frank zweeg.

                Will had genoeg van het moeizame gedoe. ‘U hebt duizenden verhoren afgenomen, commissaris Wallace. U weet wat voor vragen u van mij kunt verwachten. Waarschijnlijk hebt u al een lijst in uw hoofd.’ Hij zweeg in de hoop dat Frank het wat gemakkelijker zou maken. Nadat er een volle minuut was verstreken besefte Will dat niets ooit gemakkelijk zou gaan bij deze man. ‘Wat zei Darla toen u haar met de feiten confronteerde?’

                ‘Ze zei dat ze gechanteerd werd.’

                ‘Met dat medicijnenonderzoek?’

                ‘Haar bedrog betrof niet alleen die twee jongelui. Het waren er veel meer. Ze had een systeem ontwikkeld: ze schreef ze dubbel in zodat het leek alsof er meer jonge mensen aan het onderzoek deelnamen, en als het geld binnenkwam zouden ze de buit verdelen.’

                ‘Chanteerden ze haar allemaal?’

                ‘Alleen Jason en Allison.’

                ‘Heeft ze u hun namen gegeven?’

                ‘Nee.’

                Will keek hem aandachtig aan om erachter te komen of hij loog. Het was een oefening in zinloosheid. ‘Wat heeft Darla u over de afpersers verteld?’

                ‘Ze dacht dat ze hen kon afkopen, dat ze haar dan met rust zouden laten. Een van hen studeerde binnenkort af. Als ze ze maar genoeg geld gaf, zouden ze wel weggaan, dacht ze.’

                ‘Hoeveel geld vroeg ze aan u?’

                ‘Tienduizend dollar. Die had ik niet zomaar los in mijn zak zitten. En ook al was dat zo, dan zou ik het niet aan haar hebben gegeven. U weet niet wat het me altijd gekost heeft om haar uit de penarie te helpen. Ik wilde er geen geld meer aan verspillen.’

                Het viel Will op dat hij een andere optie niet had overwogen, namelijk zijn dochter arresteren en haar voor haar wandaden laten opsluiten.

                ‘Ze heeft heel hard gewerkt om haar verpleegstersdiploma te halen,’ vervolgde Frank. ‘Ik had nooit gedacht dat ze...’ Hij maakte zijn zin niet af. ‘Ik wist het niet.’

                ‘Ze heeft vaker in de problemen gezeten.’

                Frank knikte slechts.

                ‘Valse cheques,’ zei Will. Darla’s vingerafdrukken zaten in de politiedatabank. Ze kwamen overeen met de afdruk op de fles ruitenreiniger die Will en Charlie in de kast in de badkamer van het studentenhuis hadden gevonden. ‘Voor die tijd zat ze ook al in de problemen,’ raadde Will.

                Frank knikte afgemeten. ‘Soms werd ik gebeld. Bij wijze van gunst, collega’s onder elkaar. Uit Austin. Little Rock. West Memphis. Ze zorgde voor oude mensen en kon niet van hun geld afblijven. Ze was heel handig. Ze werd nooit betrapt, maar iedereen wist dat zij het had gedaan.’

                Uit ervaring wist Will dat er een subtiel verschil bestond tussen weten dat iemand schuldig was en het kunnen bewijzen. Als dochter van een politieman had Darla waarschijnlijk een extra beschermend laagje.

                ‘Ik wist zeker dat Tommy dat meisje vermoord had. Ik wilde alleen niet dat het in verband werd gebracht met Darla.’

                ‘U hebt uw uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat Lena’s zaak goed onderbouwd was.’

                Frank keek Will aan met zijn waterige ogen en probeerde te raden wat hij wist.