Soixante neuf(16)

Sanne sloot de deur achter zich en bleef staan in de hal. Ze keek omhoog. Via een dakkoepel stroomde daglicht binnen, die de hal een heel andere aanblik gaf dan gisteravond. De rode vloerbedekking was in dit licht hier en daar een beetje sleets en ze zag dat de verf op de trap krassen vertoonde. Alleen de deur naar de bar stond open, de andere waren gesloten. Ze gluurde naar binnen. Er was niemand. Het was dinsdag, dus ging de club pas om acht uur ’s avonds open. Alleen op vrijdag, in het weekend, op feestdagen en bij speciale gelegenheden golden andere openingstijden. Dan konden gasten vanaf vijf uur terecht en was er een buffet in de bar. Met kerst pakten ze helemaal uit. Dan konden gasten een uitgebreid à la cartemenu krijgen, ongetwijfeld voorzien van een speciaal toetje. Sanne vroeg zich af wie er in vredesnaam de kerst in een seksclub doorbracht. Het grootste deel van de mannen die ze gisteravond had gezien, moest dan waarschijnlijk de tijd thuis uitzitten, al dan niet vrijwillig. Maar aan de andere kant, er waren waarschijnlijk genoeg mannen die wel geld maar geen sociaal leven hadden. En die vast graag een paar honderd euro neerlegden voor een kerstdiner met benefits.

Ze hoorde voetstappen naderen en rechtte haar rug. Via hetzelfde gangetje als waar de blondine was verdwenen, kwam Barbino aangelopen. De vrouw was nergens meer te bekennen.

‘Sandy’, zei de baas van de club toen hij haar zag. Hij gaf haar geen hand, maar nam haar taxerend op. Daarna knikte hij kort. ‘Laten we naar boven gaan.’

Sanne volgde hem de trap op. Al haar zintuigen stonden op scherp. Ze vroeg zich af wat Barbino van haar wilde. Hij had gezegd dat hij wilde zien wat ze kon, maar zou hij serieus verwachten dat ze met hem het bed in zou duiken?

De trap kwam uit op een soort overloop met een serie deuren. Sanne probeerde zich te herinneren in welke kamers de moorden waren gepleegd. De Rode Kamer en een van de penthouses, had in het dossier gestaan. Ze keek onopvallend naar de deuren, maar er stonden geen namen op.

Barbino haalde een sleutelbos uit zijn zak en opende een van de deuren. Sanne liep achter hem aan naar binnen. Enigszins tot haar opluchting stelde ze vast dat er een tafel en een paar stoelen in de ruimte stonden, geen bed. Toen ze nog een paar stappen deed, zag ze in het midden van de kamer een paal.

Barbino maakte een handgebaar in de richting van het ding. ‘Kun je dat ook?’

Sanne slikte. ‘Niet mijn ding. Nooit geweest, ook.’

Hij humde wat en ging op een van de stoelen zitten. Sanne nam tegenover hem plaats. ‘Ik heb mijn cv meegenomen.’

Ze wilde het uit haar tas pakken, maar Barbino stak zijn hand op. ‘Ik ben meer geïnteresseerd in wat je kan dan in wat je hebt gedaan.’

Sanne trok haar hand terug. ‘Wat ik kan? Ik heb...’

‘Ho.’ Opnieuw dat handgebaar. ‘Je hoeft het niet op te sommen. Ik wil het zien. Ik ben een klant en ik wil een striptease. Nu.’ Hij leunde achterover. Sanne had geen idee hoe hij het deed, maar het volgende moment vulde opzwepende muziek de ruimte. Even stokte ze, toen kwam ze een beetje stroef overeind. Een fractie van een seconde sloot ze haar ogen. Ze moest Sanne loslaten, nu was ze Sandy. Sandy G., callgirl. En stripteasedanseres.

Ze voelde haar zelfvertrouwen groeien. Haar voeten begonnen te bewegen, haar handen gingen naar de ceintuur van haar trenchcoat. Ze had het kledingstuk vrij gedachteloos aangetrokken, het was de enige jas die voorhanden was in het appartement. Maar nu werkte het perfect. Langzaam knoopte ze de ceintuur los. Ze hield de jas nog aan, liet haar handen eronder glijden, over haar eigen lichaam. Traag haalde ze één arm uit de mouw, gevolgd door de andere. De muziek leek harder te klinken dan net en haar heupen bewogen automatisch. Ze liet de jas op de grond glijden. Eronder droeg ze een doorschijnende top van lichtroze voile en een kanten beha. Ze streelde zichzelf onder de top, liet haar handen over haar borsten glijden.

Ze keek Barbino recht aan. Hij leunde ontspannen achterover, afwachtend ook. Zijn rechterarm hing over de rugleuning van de stoel. Op tafel vibreerde zijn mobiele telefoon. Sanne hield even haar adem in. Zonder te kijken drukte Barbino de oproep weg.

Ze ging verder, trok haar top over haar hoofd en liet haar rok zakken. Het enige wat ze droeg was haar ondergoed. Barbino kneep zijn ogen samen. Sanne haakte haar vinger achter het bandje van haar beha en liet het langzaam zakken. Daarna deed ze hetzelfde aan de andere kant. De muziek was even stil, toen barstte het volgende nummer los. Nog opzwepender dan het vorige. Ze bewoog heftiger, draaide met haar heupen en liet haar vingers over de lijn van haar taille glijden en weer omhoog, terug naar haar beha. Barbino leek haar geen type met veel geduld en ze moest de striptease niet te lang laten duren. Ze reikte achter haar rug en klikte de sluiting open. Langzaam trok ze de beha weg. Met een boog liet ze hem op de grond vallen. Ze draaide zich om, zodat Barbino zicht op haar billen had. Sensueel volgde ze het ritme van de muziek. Met haar vingers duwde ze de rand van haar string iets lager. Ze draaide terug en keek Barbino recht aan, danste naar hem toe en trok zich daarna weer terug. Hem aanraken zou te makkelijk zijn, ze moest hem verleiden met niks anders dan haar eigen lichaam en haar act.