Slaven van de Klau(5)

De engelenwagen zweefde naar de twee zeilen. 39 was net binnen uit de ruimte en zag er keurig en glanzend uit naast de toegetakelde 25. In de sluis van 39 wachtte een groep mannen. Hun bagage zweefde in de ruimte aan het eind van lijnen.

'Kijk naar die mannen,' zei Belt. 'Ze zijn vrolijk en kwiek. Ze hebben een pleziertochtje rond de planeet Mars gemaakt. Ze zijn slecht geoefend. Als jullie terugkomen, ben je broodmager en vertwijfeld. Jullie worden goed geoefend.'

'Als jullie het overleven,' merkte de piloot op.

'Dat valt nu eenmaal niet te voorspellen,' zei Belt. 'Zo heren, maak uw helm vast, dan stappen we over.'

De kadetten gehoorzaamden. Beits stem klonk over de radio. 'Lynch en Ostrander blijven hier om de lading te lossen. Verona, Culpepper, Von Gluck en Sutton springen met lijnen naar het schip; laad de bagage over en berg die netjes op.'

Belt ontfermde zich over zijn eigen bagage, die uit enkele grote kisten bestond. Hij duwde ze de ruimte in, klemde er lijnen aan en stootte ze af in de richting van 25, waarna hij ze achterna sprong. Hij trok zichzelf en de kisten de sluis in en verdween naar binnen.

De kadetten losten de lading. De bemanning van de 39 stapte over op de pont en deze daalde af richting Aarde.

Toen alles opgeborgen was, verzamelden de kadetten zich in de grote kajuit. Henry Belt verscheen in de deur van de schipperskajuit. Hij droeg een zwart T-shirt dat strak aansloot op de gespierde omtrekken van zijn bovenlichaam en een korte zwarte broek. Zijn magere benen staken in sandalen met magnetische draden in de zool.

'Heren,' zei hij zacht. 'Eindelijk zijn we dan alleen. Wat zegt u van de omgeving? Meneer Culpepper?'

'Het is een ruim schip, meneer. Het uitzicht is buitengewoon.'

Belt knikte. 'Meneer Lynch? Wat zijn uw indrukken?'

'Ik ben bang dat ik nog even moet wennen, meneer.'

'Ah. En u, meneer Sutton?'

'De ruimte is groter dan ik verwachtte, meneer.'

'Juist. De ruimte is onvoorstelbaar. Een goede astronaut is groter dan de ruimte of hij negeert hem. Dat is allebei lastig. Wel, heren, ik zal nu enkele opmerkingen maken en daarna trek ik me terug en geniet van de reis. Omdat dit mijn laatste tocht is, ben ik van plan helemaal niets te doen. Het runnen van het schip laat ik geheel aan u over.

Ik maak alleen van tijd tot tijd mijn opwachting om welwillend glimlachend rond te kijken of om - helaas! - aantekeningen te maken in mijn rode boekje. Formeel gesproken voer ik het gezag, maar jullie zes mogen de volledige macht over het schip uitoefenen. Als u ons veilig terugbrengt naar de Aarde zal ik goedkeurende aantekeningen in mijn boekje maken. Als u ons naar de kelder jaagt of in de zon laat storten, dan zult u dat erger vinden dan ik, aangezien het mijn lot is om in de ruimte te sterven. Meneer Von Gluck, bespeur ik daar een meesmuilende grijns op uw gelaat?'

'Nee meneer, dat is een bedachtzame flauwe glimlach.'

'En wat is er zo amusant aan het denkbeeld van mijn verscheiden, als ik vragen mag?'

'Dat zal een grote tragedie zijn, meneer. Ik mijmerde slechts over de hardnekkigheid in deze tijd van, ja, niet precies bijgeloof, maar laat ons zeggen de overtuiging dat er een subjectieve kosmos bestaat.'

Henry Belt maakte een aantekening in zijn rode boekje. 'Ik begrijp echt niet wat u met dit barbaarse jargon bedoelt, meneer Von Gluck, maar het is duidelijk dat u zichzelf heel wat mans waant als wijsgeer en dialecticus. Daar heb ik geen bezwaar tegen, zolang uw opmerkingen geen ondertonen van boosaardigheid en impertinentie verhullen, waarvoor ik buitengewoon gevoelig ben. Wat de hardnekkigheid van bijgeloof aangaat, alleen een verarmde geest waant zichzelf de schatkamer van absolute kennis. Hamlet bracht dit onderwerp ter sprake tegenover Horatio, herinner ik me, in het bekende werk van William Shakespeare. Ikzelf heb angstaanjagende en onthutsende dingen gezien. Waren dat zinsbegoochelingen? Manipuleerde de kosmos mijn geest of de geest van iemand - of iets - anders dan ikzelf? Ik weet het niet. Daarom raad ik u aan een soepele houding in te nemen ten opzichte van zaken waarover de waarheid nog niet vaststaat. En wel om deze reden: de kracht van een onverklaarbare ervaring kan een te broze geest heel makkelijk vernietigen. Ben ik zo duidelijk genoeg?'

'Volmaakt duidelijk, meneer.'

'Uitstekend. We gaan verder. We zullen een wachtrooster opstellen waarbij elk van u op zijn beurt samenwerkt met elk van de andere vijf. Zo hoop ik het ontstaan van speciale vriendschappen en klieken te voorkomen. Zulke verhoudingen irriteren mij, en dat weerspiegelt zich in mijn aantekeningen.

U heeft het schip geïnspecteerd. De romp is een sandwich van lithiumberyllium, isolatieschuim, vezelmateriaal en een binnenhuid. Heel licht, en de romp blijft eerder star door de luchtdruk dan door de sterkte van het materiaal. Daardoor hebben we voldoende ruimte om de benen te strekken en ons allemaal enige privacy te verschaffen.

De schippershut is hier links; onder geen beding mag iemand daar binnengaan. Als u mij wilt spreken, klop dan aan. Als ik kom, prima. Kom ik niet, ga dan weg. Rechts ziet u zes kamertjes die u nu onder elkaar mag verloten. Elk van u heeft evenveel recht op privacy als ik. Houd uw privé bezittingen in uw kamer. Het is wel eens voorgekomen dat ik rondslingerende artikelen die ik bij herhaling in de grote kajuit tegenkwam, in de ruimte heb geworpen.