Niet alles is liefde(21)

‘Ik neem aan dat we elkaar in de bar van het Double Tree hebben ontmoet?’ begon ze weer.

‘Dat klopt. Je sloeg glazen Jägermeister achterover met een vent die zijn baseballpet achterstevoren ophad en een mouwloos shirt droeg.’ Dat was de waarheid, maar daarna verbrak hij zijn ‘achteroverleunen-en-luisteren’-regel en voegde er voor de grap een kleine leugen aan toe. ‘Hij droeg een neusring en miste een paar tanden.’

‘O mijn god.’ Ze balde haar hand tot een vuist. ‘Ik weet niet zeker of ik alle details wil horen. Ik bedoel, dat moet ik waarschijnlijk… tot op zekere hoogte. Het is alleen dat…’ Ze wachtte even en slikte. Sebastians blik gleed van haar mond langs haar keel naar het bovenste knoopje van haar bloes. Ze was erg gespannen, maar hij wist dat ze een andere kant had. Een die hij eergisteravond had gezien, toen ze haar haar niet strak achterovergekamd had gedragen en geen parels rond haar hals had gehad. Hij vroeg zich af of ze de roze bustier onder haar koele pakje droeg. Het was donker geweest in de hotelkamer en hij had hem niet erg goed kunnen zien voordat ze hem had uitgetrokken.

‘Ik ben gewoonlijk geen vrouw die stomdronken wordt en mannen in haar hotelkamer uitnodigt. Je gelooft het waarschijnlijk niet en dat kan ik je niet kwalijk nemen. Ik… had een heel slechte dag achter de rug, zoals je weet,’ ratelde ze.

Terwijl Sebastian luisterde dwaalden zijn gedachten af, en hij vroeg zich af of ze een string onder dat maagdelijke pakje droeg. Zoals de string die ze eergisteravond had gedragen. Die was fantastisch geweest. Hij zou het niet erg vinden om die nog een keer te zien. Niet dat hij zoveel om Clare gaf. Dat deed hij niet, maar niet iedere vrouw die een string droeg stond het zo goed. Hij was overal ter wereld geweest en had heel wat vrouwen met een string gezien. Een vrouw moest een strak kontje hebben en precies de juiste rondingen om er goed uit te zien in een string.

‘… condoom.’

Wow. ‘Wat?’ Hij keek weer naar haar gezicht. Haar wangen waren vuurrood geworden. ‘Wat zei je?’

‘Ik moet weten of je eergisteravond een condoom hebt gebruikt. Ik weet niet of je net zo dronken was als ik, maar ik hoop dat je het nog weet. Ik weet dat het mijn verantwoordelijkheid was… net zo goed de jouwe natuurlijk. Maar omdat ik niet van plan was geweest om te… te… had ik geen condoom bij me. Dus hoop ik dat jij dat wel had en dat… nou ja, je verantwoordelijk genoeg was om het te gebruiken. Omdat het in deze tijd serieuze consequenties heeft om onbeschermde seks te hebben.’

Ze had hem ervan beschuldigd dat hij misbruik van haar had gemaakt toen ze dronken was. Ze had gedaan alsof hij niet bestond, en nu leek het alsof ze hem ervan probeerde te beschuldigen dat hij haar iets heel onplezierigs cadeau had gedaan.

‘Ik heb aan het eind van de week een afspraak met mijn dokter en als we geen condoom hebben gebruikt, denk ik dat het verstandig is als je hetzelfde doet. Ik dacht dat ik een bestendige relatie had, maar… je weet wat ze zeggen: het is niet alleen de persoon met wie je naar bed bent geweest, maar ook iedereen waarmee hij of zij seks heeft gehad.’ Ze lachte even nerveus en knipperde een paar keer met haar ogen alsof ze haar tranen terugdrong. ‘Dus…’

Sebastian keek naar de schaduwen die op haar donkere haar speelden en een hoek van haar mond raakten.

Hij herinnerde zich het kleine meisje met de enorme bril dat hem als kind achtervolgde, en net zoals al die jaren geleden begon hij een beetje medelijden met haar te krijgen.

Verdomme.





Vijf





‘We hebben geen seks gehad.’

‘Sorry?’ Clares ogen prikten terwijl ze vocht tegen de tranen die ze weigerde te laten stromen. Ze was vernederd en beschaamd, maar ze zou niet in het openbaar huilen, vooral niet in het bijzijn van Sebastian. Ze was sterker dan dat. ‘Wat zei je?’

‘We hebben geen seks gehad.’ Hij haalde zijn brede schouders op. ‘Je was te dronken.’

Clare keek een paar lange seconden naar Sebastian, terwijl ze haar oren niet helemaal geloofde. ‘Niet? Maar jij zei van wel.’

‘Niet echt. Je werd naakt wakker en je nam aan dat het zo was. Ik heb het zo gelaten.’

‘Wat?’ Ze hadden geen seks gehad en toch had ze daarnet die marteling moeten doorstaan? Voor niets? ‘Je hebt meer gedaan dan het zo te laten. Je zei dat ik erg luidruchtig was geweest en dat je bang was dat iemand de beveiliging zou bellen.’

‘Tja, misschien heb ik het een beetje mooier gemaakt.’

‘Een beetje?’ Het prikken achter haar ogen veranderde in razende woede. ‘Je zei dat ik onverzadigbaar was.’

‘Tja, dat verdiende je.’ Hij wees naar het Molson-biertje op zijn T-shirt en had de brutaliteit om beledigd te doen. ‘Ik maak nooit misbruik van een dronken vrouw. Zelfs niet van één die zich vlak voor mijn ogen uitkleedt, in bed kruipt en de hele nacht haar kont tegen me aan duwt.’