Kus(46)
‘Misschien wel. Maar zoiets doe je toch automatisch? Zelfs na de botsing?’
‘Dat vermoed ik ook. Maar over dat soort dingen weet ik niet zo veel.’
‘Er moet waarschijnlijk een of andere verklaring voor zijn. Tot nu toe zoek ik er veel te veel achter, denk ik.’
‘Gun jezelf wat tijd. Iedereen die in jouw schoenen zou staan, zou zich ook zo voelen.’
‘O, en dan nog iets – bij de Statesman liep ik toevallig Smith tegen het lijf.’
Wayne legde het mes waarmee hij speelde, neer.
‘Die verslaggever? Heet hij echt Smith?’
‘Ja, hij is persfotograaf.’
‘Wat zei hij?’
‘Hij is erg op zichzelf en lijkt wel paranoïde. Volgens Scott Norris heeft hij de laatste tijd nogal wat emotionele dingen meegemaakt.’
‘Herkende hij je?’
‘Ja. Hij wilde, toen we op kantoor waren, niet met me praten. Maar hij vroeg me hem morgenochtend te ontmoeten. Vroeg. In mijn oude appartement.’
‘Je bedoelt je appartement in het centrum?’
‘Als ik zijn geheimzinnige briefje goed begrepen heb, ja.’
‘Je moet daar niet alleen heen gaan. Misschien kun je maar beter helemaal niet gaan.’
De serveerster kwam terug en Shauna pakte het menu en nam het snel door. ‘Ik hoop dat je met me mee wilt gaan,’ zei ze.
‘Reken maar.’
15
Shauna deed opnieuw een poging om het huis binnen te gaan om haar broer te bezoeken. Met een beetje geluk zou ze misschien langs de bewaker heen kunnen glippen die ’s nachts dienst had en die niet wist dat ze niet naar binnen mocht. Of misschien een kerel die medelijden met haar had en het niet zo nauw nam nu Landon niet thuis was.
Een ijdele hoop. De gedrongen, dienstdoende agent nam zelfs niet de moeite om tegen haar te praten en schudde alleen maar zijn hoofd toen ze naar hem toe liep.
Weer terug in de bungalow maakte Shauna zich met een neerslachtig gevoel klaar om naar bed te gaan, schudde wat pillen uit de flesjes en sloeg de dekens terug toen Khai op de deur klopte die naar hun gedeelde badkamer leidde.
‘Sliep je nog niet?’ vroeg ze toen Shauna haar binnen had laten komen. Khai droeg een grote, dikke envelop die aan de bovenzijde open was.
‘Nog niet.’
‘Wayne zegt dat je morgen geen ontbijt nodig hebt.’
‘Dat klopt. We hebben morgenochtend vroeg een bespreking.’
‘En, heb je gevonden wat je vandaag bij de krant op kantoor hoopte te vinden?’
‘Niet precies. Maar het was wel nuttig.’
Khai liep naar het bed toe en hield haar de envelop voor. ‘Misschien kan dit je helpen.’
‘Wat is het?’
‘Ik zou het echt niet weten.’
Shauna nam de envelop aan en keek erin. Een willekeurige verzameling krantenknipsels, een cd in een groene hoes en wat witte vellen papier.
‘Het komt uit je appartement.’
‘Waar heb je het gevonden?’
‘Ik vond het op de dag dat we alles ingepakt hebben.’
Shauna schudde de inhoud van de envelop boven het bed uit. ‘Khai, ik begrijp geen woord van wat je zegt.’
Khai ging op het bed zitten.
‘Mevrouw McAllister en ik gingen naar je huis, een dag voordat de verhuizers kwamen. Ze gaf mij de opdracht om de badkamer en de keuken op te ruimen. Ik moest zo veel mogelijk inpakken van alles wat niet breekbaar was. Zij wilde zelf je slaapkamer en je woonkamer doen. Ze was vooral geïnteresseerd in je bureau.’
‘Ze wilde mijn computer hebben.’
‘Ja, maar ik denk ook nog meer.’
‘Wat dan?’
‘Ze vertelde mij niet waar ze naar zocht, maar ze was vastbesloten om het te vinden. Informatie over het een of ander. De vrouw speurde alles na, zelfs de magnetron en de stortbak van het toilet. Toen besloot ze om de complete inhoud van je bureau in een doos te doen. Dat deed ze ook met iedere la in het huis waarin geen kleding zat. Drie dozen vol. Die zette ze apart voordat ze wegging, en toen ik de volgende morgen terugkwam om de verhuizers binnen te laten, waren ze verdwenen.’
‘Waar zijn ze heengegaan?’
‘Ik heb ze sindsdien niet meer gezien.’
‘En wat heeft dit allemaal met dit hier te maken?’ Shauna spreidde de papieren uit.
‘Ik vond ze boven op de kast toen ik aan het stoffen was.’
‘Denk je dat dit het was waar Patrice naar zocht?’
‘Ik weet niet waar Patrice naar zocht. Maar dit zag eruit alsof het iets was dat je wilde verstoppen. Ik verwachtte natuurlijk niet dat je je zou herinneren wat het is.’
‘Waarom heb je het niet aan Patrice gegeven?’
Khai keek Shauna met haar licht- en donkerbruine oog even doordringend aan voordat ze zei: ‘Ik weet hoe het voelt als je persoonlijke geheimen geschonden worden.’