Kus(107)

Iemand die zich niet zo gemakkelijk liet beetnemen als zij. Ze was nijdig op zichzelf.

Trent Wilde. Leon Chalise. Uitgesloten.

Millie Harding. Ze had er geen idee van waar ze de dokter op dit uur van de nacht zou kunnen vinden.

Waynes ingehuurde hulp. De man die ze bij zo veel gelegenheden gezien had – in de SUV, het park, het hotel. Maar ze had er ook geen idee van waar ze die zou kunnen vinden. Ze had zelfs geen naam. En ze wist niet of hij te vertrouwen was.

Tenzij…

De man die in de SUV gereden had, was een getuige die in het ongevallenrapport genoemd werd. Dat lag nog steeds op de vloer van de auto, samen met de medicijnen die ze naar Beeson mee had willen nemen. Ze legde het rapport op het dashboard onder het licht van een lantaarn op de parkeerplaats en nam de pagina’s door tot ze zijn naam vond.

Frank Danson.

Inclusief zijn adres.

Shauna trok het handschoenenkastje open in de hoop dat Miguel daar een stadplattegrond in bewaarde. Ze vond er verscheidene, op een keurig stapeltje onder het mes met het parelmoeren handvat dat Frank Danson in de deurpost van de hotelkamer had geworpen.

Ze haalde de plattegrond van Austin tevoorschijn en vond de straat, zo’n twintig minuten rijden hier vandaan. Ze keek op het klokje van het dashboard. Iets over elven.

Hoe liep ze meer risico? Door naar Houston te gaan en zich blindelings over te leveren aan de genade van Wayne, of door naar Dansons huis te gaan zonder enige garantie dat hij thuis was en als hij dat wel was, dat hij haar niet zou vermoorden en haar lichaam naar Wayne zou brengen om het geld te gaan halen dat Wayne hem nog schuldig was? Dat zou niet zo moeilijk voor hem zijn.

Miguel zou haar gezegd hebben dat ze gek was. Hij zou haar gezegd hebben dat ze direct naar Beeson moest gaan en dat ze uit de buurt moest blijven van iedereen die iets met Wayne te maken had.

Ze draaide aan de ring om haar vinger. Miguel zou haar bij dit besluit niet kunnen helpen.

Hoe had Wayne gereageerd op Franks mislukking om haar te vermoorden die nacht in september? En daar kwam nog bij dat hij haar had laten ontsnappen uit het hotel…

Ze konden onmogelijk goede maatjes met elkaar zijn. Hoe groot was het risico als ze aannam dat Frank en Wayne voldoende hekel aan elkaar hadden dat ze Frank ertoe zou kunnen overhalen zich tegen Wayne te keren?

Even later besloot Shauna het risico te nemen. Frank zou haar waarschijnlijk kunnen vertellen hoe en waar Wayne in Houston opereerde. Misschien wist hij zelfs wel wat er met Miguel gebeurd was.

Ze kon alleen maar hopen dat Frank Danson nog in leven was en dat hij met haar zou willen praten.

Dat laatste was niet nodig. Het was helemaal niet nodig dat hij met haar zou praten, niet als zijn herinnering aan zijn werk voor Wayne Spade nog helemaal intact was. Ze zou hem kunnen gebruiken ook al zou hij geen woord zeggen. Als ze voorzichtig te werk zou gaan.

Vier minuten over elf. Ze reed de parkeerplaats af naar het zuiden van de stad, een van de laatste plaatsen op aarde waar ze op dit moment wilde zijn.





34


Frank Danson bewoonde een middenklasse huis in een buurt die langzaam verpauperde. Het huisnummer was 503, aan het eind van de rij. Shauna bleef op de deur bonzen tot ze ten slotte voetstappen hoorde.

De deur vloog open. ‘Wat is er?’ zei hij boos. Toen hij Shauna zag, sloeg hij onder een stroom van verwensingen de deur dicht.

Shauna bonsde opnieuw. ‘Frank! Je wilt toch niet dat ik een scène ga maken, hè?’

Ze schreeuwde zo luid als ze kon. ‘Je wilt met me praten, Frank! Je wilt er met mij over praten waarom ik niet naar de politie ga…’ Dat was stom. Als hij ervan op de hoogte was dat Wayne Miguel had laten ontvoeren, zou hij weten dat ze blufte. Ze vertrok haar gezicht, maar kon niet meer terug. ‘Waarom zou ik ze niet vertellen dat je met Wayne samenwerkt, dat je dat ongeluk op touw gezet hebt – jij en Wayne en Bond – wat je in Corpus Christi hebt gedaan? Ben je soms ook betrokken bij de handel?’

Hij rukte de deur opnieuw open en trok haar naar binnen. ‘Wat bedoel je in vredesnaam met handel? Ik heb helemaal niets met drugs te maken.’

Frank sloot de deur achter haar en greep haar bovenarm vast.

‘En ik heb je in Corpus helemaal niets gedaan. Hoe heb je mij eigenlijk gevonden?’

‘Het rapport over het ongeval. Je hebt je echte naam opgegeven.’

Hij deed het slot op de deur en trok de gordijnen voor de ramen dicht, waarbij hij haar aan haar arm met zich meetrok. ‘Ik had geen enkele reden om dat niet te doen,’ mompelde hij. ‘Als de klus goed was uitgevoerd, had ik helemaal geen valse naam op hoeven te geven. Maar dat was Bonds schuld.’

Hij nam haar mee naar de woonkamer. Ze was gek geweest om hier in haar eentje naartoe te gaan. Gek. De man was twee keer zo zwaar als zij en zou haar kunnen vermorzelen. In gedachten zag ze Miguel op de vloer van Leons kantoor liggen, kronkelend van de pijn. Voor haar. Ze zou in ieder geval hetzelfde voor hem kunnen doen.