Inside Out(77)

Ik besefte dat ik ónze had gedacht in plaats van Rileys, en ik moest even lachen om mezelf. ‘Opslagruimte’ was trouwens ook geen goede benaming. Door de recente gebeurtenissen was de kamer veranderd in een ziekenboeg, een schuilplaats en een slaapkamer. En dat deed me eraan denken dat Riley had gezegd dat ik moest rusten.

Met enige moeite vond ik een comfortabele positie, maar bezorgde gedachten bleven door mijn hoofd tollen en mijn heup deed pijn. Ik gaf mijn poging om te slapen op en keek de kamer rond, op zoek naar iets wat me kon afleiden. Behalve Rileys werktekeningen trok niets mijn aandacht. Ik snapte nu wel waarom Domotor niet had gewacht op Logan om die bestanden te openen. Verveling was erger dan voor straf riolen ontstoppen.

Onder het bureau lag een klein grijs voorwerp. Voorzichtig ging ik staan, zodat mijn hechtingen niet zouden losgaan, en schuifelde erheen om Schaapje op te pakken. Zijn moeder lag een meter verderop. Ik nam ze allebei mee naar de bank. Op hun vacht zaten kleine bloedvlekken, en ik gebruikte het water uit mijn drinkglas om ze schoon te maken.

Ondertussen vroeg ik me af hoe het zat met Rileys broer. Uit Rileys woorden had ik opgemaakt dat de jongen meteen na zijn geboorte was gestorven. Dus waar was Papa Schaap dan gebleven?

Uiteindelijk doezelde ik weg, dromend over schapen. Met een blatend lam in mijn armen baande ik me een weg door een gang vol schapen. Een zompig, krakend geluid achtervolgde me. Het werd steeds luider, terwijl ik struikelend over de dieren probeerde weg te komen. Ik was ervan overtuigd dat de scherpe messen van de Hakmolen me elk moment konden grijpen. Ik viel. Snel rolde ik weg en duwde het lam achter mijn rug om de confrontatie met de Hakmolen aan te gaan, maar Cog kwam tussen mij en dat duistere einde staan.

Hij bood me zijn hand. Ik greep hem beet, en hij trok me overeind. Toen stapte hij opzij en smeet me naar de hoofdcommandant.

‘Gebruik haar maar om hun medewerking te krijgen,’ zei hij.

Zijn gelach achtervolgde me, terwijl ze me wegsleepte.

‘Het spel is uit, Tre… Trella. Trella. Word eens wakker.’

Ik kneep mijn ogen toe tegen het felle daglicht. Riley stond daar, met een Opper Cop. Meteen klaarwakker schoot ik overeind en rukte bijna al mijn hechtingen los, voordat ik het gezicht herkende. ‘Anne-Jade? Wat is er gebeurd?’

‘Logan wordt in de gaten gehouden,’ zei ze. ‘Een Opper Cop had gemerkt dat hij wel erg vaak achter de computer zat.’

‘Ik dacht dat ze allemaal bezig waren met de zoektocht naar Domotor,’ zei ik.

‘De meesten wel, maar een paar Opper Cops zijn ervan overtuigd dat de vermiste sloof hulp krijgt. Ze zijn vastberaden om jou zelf te vinden, zodat ze promotie kunnen krijgen. Ze maken het leven in de onderste niveaus nog ondraaglijker.’ Haar blik ging de kamer rond. ‘Maar ik moet zeggen dat niveau vier me ook wel tegenvalt. Is het beter op niveau drie?’ vroeg ze aan Riley.

‘Nee, dat is net zoals hier.’

‘Jammer.’

‘Anne-Jade, heb je nog nieuws?’ vroeg ik.

Ze ging op de bank zitten, waardoor voor Riley alleen nog plaats op de vloer was. ‘Het eerste wat ik je moet vertellen is een boodschap van Jacy.’ Ze trok vol afschuw haar neus op. ‘Hij zegt dat je hem heel wat verschuldigd bent en dat je een week zijn slaaf bent als dit allemaal achter de rug is.’

Aardig van hem dat hij zo optimistisch was.

Rileys mond vloog open van verontwaardiging. ‘Hij bedoelt toch niet –’

‘Nee,’ zei ik geruststellend. ‘Jacy wil dat ik overal in Binnen microfoons voor hem plaats. Ga verder, Anne-Jade.’

‘Logan heeft me een lijst wachtwoordvragen uit mijn hoofd laten leren. Heb je een notitieblok?’

Riley zocht even op zijn bureau en schreef de vragen op. Ze waren allemaal vaag, maar bevatten wel zoveel informatie dat een antwoord mogelijk leek.

‘En de oppers? Heeft Logan ze nog kunnen checken?’ vroeg ik.

‘Ja. Hij zei dat een van die mensen werd genoemd als informant in de bestanden over de beveiliging. De anderen waren niet verdacht.’

‘Wie was dat?’ vroeg ik.

‘Kiana Garrard.’

Haar naam knalde tegen mijn metalen hart en bezorgde me rillingen over mijn hele lichaam. Toch zou het me niet moeten verbazen. Als ze haar kind achterliet in de onderste niveaus, was ze ook in staat om haar man en vrienden te verraden.

‘Nog meer over de oppers?’ vroeg Riley.

‘Ja, Logan zegt dat Takia Qadim de beste persoon is om om hulp te vragen omdat ze toegang heeft tot diverse systemen.’

‘Hoe moeten zij en de anderen weten dat ze ons kunnen vertrouwen?’

Ik dacht aan iets wat Domotor me had verteld. ‘Dit klinkt nogal kinderachtig, maar zeg ze dat de Ploeg van Tien weer in actie komt.’ En dat was waar, als ik Logan, Anne-Jade, Riley, dokter Lamont en mezelf meetelde.