Het Pantserhart(275)

                ‘Er zit hier slechts één stel vingerafdrukken op, maar ze zien er prachtig uit,’ zei hij. ‘Misschien zitten er ook nog huidcellen bij.’

                ‘Yes!’ riep Harry uit.

                ‘Hoezo?’

                ‘Degene die zijn vingerafdrukken heeft achtergelaten, heeft de vinger van Tony Leike afgesneden.’

                ‘Hè? Waarom denk je…’

                ‘Er zit bloed op het hakblok. En hij had verbandgaas klaarliggen om de wond te verbinden. En ik heb het idee dat ik zo’n mes eerder heb gezien. Op een onscherpe foto met Adele Vetlesen.’

                Bjørn Holm floot zachtjes, drukte het vingerafdrukfolie tegen het heft zodat het poeder eraan kleefde. Toen legde hij het folie onder de scanner.

                ‘Sigurd Altman, misschien kan een goede advocaat die vingerafdrukken op het bureau van Leike verklaren,’ fluisterde Harry terwijl Bjørn op de zoekknop drukte, en ze volgden beiden de blauwe streep die langzaam en schoksgewijs naar rechts schoof in de liggende rechthoek. ‘Maar deze afdruk op het mes niet.’

                Ready…

                Found 1 match.

                Bjørn Holm klikte op ‘tonen’.

                Harry staarde naar de naam die verscheen.

                ‘Denk je nog steeds dat de afdruk leidt naar de persoon die de vinger van Tony heeft afgesneden?’ vroeg Bjørn Holm.





Hoofdstuk 78


                De afspraak

                ‘Toen ik Adele en Tony als hondjes zag neuken voor de buiten-wc kwam alles weer terug. Alles wat ik zo diep had weggestopt. Alles wat ik volgens de psychologen achter me had gelaten. Het leek op een beest dat aan de ketting lag, maar dat nu gevoed was, groter was geworden en sterker dan ooit. En nu was het beest losgebroken. Harry had helemaal gelijk. Ik plande een wraakactie die erop was gericht om Tony Leike te vernederen, net zoals hij mij had vernederd.’

                Sigurd Altman keek naar zijn handen en glimlachte.

                ‘Maar vanaf dat punt vergiste Harry zich. Ik wilde niet dat Adele dood zou gaan. Ik wilde Tony gewoon vernederen onder het toeziend oog van iedereen. Niet in de laatste plaats van zijn aanstaande schoonfamilie, de familie Galtung, die als melkkoe zijn avontuur in Congo zou financieren. Waarom zou Tony anders zin hebben om zo’n grijze muis als die Lene Galtung te trouwen?’

                ‘Mee eens,’ zei Mikael Bellman lachend om te laten zien dat hij begreep waar Altman het over had.

                ‘Dus ik schreef Tony een brief waarin ik deed alsof ik Adele was. Ik schreef dat hij me zwanger had gemaakt en dat ik het kind wilde houden, maar dat ik als aanstaande alleenstaande moeder moest zorgen voor een goede financiële situatie en dat ik daarom geld wilde hebben, zodat ik mijn mond zou houden over het feit dat het zijn kind was. Om te beginnen vierhonderdduizend kronen. Hij moest twee dagen later rond middernacht met het geld naar de parkeergarage achter Lefdal in Sandvika komen. Daarop stuurde ik Adele een brief, gaf me daarin uit voor Tony en vroeg of we elkaar op dezelfde plaats en op dezelfde tijd konden ontmoeten. Ik wist dat de setting precies volgens de smaak van Adele was en ik ging ervan uit dat ze geen namen of telefoonnummers hadden uitgewisseld. Dat het bedrog niet ontdekt zou worden voor het te laat was, voordat ik kreeg wat ik wilde hebben. Het plan was om die ontmoeting te fotograferen, of het nu met een ruzie of in een vrijpartij zou eindigen, en daarna zou ik het allemaal samen met de onthullende geschiedenis naar Anders Galtung sturen. Dat was alles.’