Gestapo(13)

'Wat een rotoorlog,' zei Stege zuchtend.

De Ouwe boog instemmend zijn hoofd.

We liepen het woongedeelte van de boerderij binnen. De burgers zaten om de tafel te discussiëren. Ze stopten hun gesprek niet eens bij onze binnenkomst.

'Hoer, vuile hoer,' schreeuwde een oude man beschuldigend en spuwde het jonge meisje in het gezicht.

'Een privé-standrechtbank,' mompelde Barcelona. 'Dat ken ik!'

De zuigeling huilde.

Het jonge meisje rende op de Ouwe toe.

'Pan Feldwebel,' riep ze uit en wees op de grijsaard, 'hij soldaten germanski verraden aan NKVD. Hij Hiwi's aanwijzen!' (Hiwi-Hilfsfreiwillige, Russische vrijwilligers).

'Meid,' brulde de grijsaard, 'ik draai dat hoerenkind de nek om!'

Het kind begon nog harder te krijsen, net alsof hij het dreigement had begrepen. Het was op een stoel die tegen de muur stond aan zijn lot overgelaten. Iedereen bleef er uit de buurt alsof het de pest had.

'Mijn verloofde, de Scharführer SS terugkomen. Hij beloven,' snikte het meisje hysterisch.

'De NKVD komt terug,' schreeuwde de grijsaard woedend, 'en dan krijg jij een touw om je nek. Jij hebt de dood van luitenant Vlego op je geweten door je verraad. En de dood van kapitein Besjow is ook jouw schuld.'

'Wie bent u?' vroeg de Ouwe.

'Hou je bek, schoftige germanski,' brulde de oude Rus.

'Nationale verdwazing,' constateerde Barcelona. 'Ik ken dat. Onvoorzichtige uitspraken. Als in plaats van wij de kerels met de doodskoppen hier waren gekomen, zouden die woorden hem de kop hebben gekost.'

'Zal ik hem maar wurgen?' vroeg Broertje en klakte met zijn garotte.

'Hou jij nou maar even je gemak,' antwoordde de Ouwe.

'Laten we de hele troep opruimen en hem smeren,' stelde Heide voor.

'Ik voel er meer voor om de kerels koud te maken en de grieten mee te nemen,' zei Broertje.

'Hier heb ik het alleen voor het zeggen,' gromde de Ouwe.

'Het zijn allemaal partizanen,' schreeuwde het meisje. 'Schiet ze dood. Pan Feldwebel. Zij doden kapitein van de germanski. Ze hebben hem begraven in de mestvaalt. Ik u wijzen waar.'

Er trad een sinistere stilte in.

Heide trok één wenkbrauw op en glimlachte vrolijk.

'Een moordenaarsnest? Ouwe, dan heb je geen keus meer. Vooruit, Broertje, houd je strop klaar.'

'Unteroffizier Heide,' schreeuwde de Ouwe en zijn ogen vlamden, 'ik voer hier het bevel!' Hij stapte dicht op Heide toe en legde zijn vinger op het glanzende zilver van diens Kriegsverdienstkreuz 1e Klasse.

'Je geheugen laat je blijkbaar in de steek. Weet je niet meer hoe je dat blikje hebt veroverd? Aanbrengen! Nietwaar, Herr Unteroffizier, vijf koppen voor één blikje! Wij zijn die Russische boer nog niet vergeten.'

'Man, je bent niet goed,' bromde Heide. 'Maar je doet maar met die schooiers wat je wilt, ik was mijn handen in onschuld.'

De Légionnaire lachte zachtjes.

'Wat een hoop drukte om niks. We hoeven Broertje hier alleen maar vijf minuten alleen achter te laten. Geef hem bevel de zaak op te ruimen, dan is het hele probleem opgelost.'

'Neem mij mee,' smeekte het jonge meisje. 'Ze zullen mij en mijn kind doden.'

De Ouwe haalde vermoeid zijn schouders op.

'We kunnen je niet meenemen. Maar pak je boel bij elkaar en ga er vandoor zolang wij hier zijn.'

'U hen allemaal fusilleren. Pan Feldwebel. Bevel van de Führer, zegt mijn verloofde. Zij vermoorden Duitse officier. U niet hen doodschieten, ik vertellen mijn verloofde. Dan komen SD en hangen u op. Ik geven bevel, ik vrouw van SS.' Uit haar broek haalde ze een roze Ausweis, die ze de Ouwe onder zijn neus duwde.

Wij begrepen wat dat was, een kleine, vierkante identiteitskaart.

'U hen direct allemaal fusilleren. Pan Feldwebel, of u opgehangen worden,' zei ze dreigend.

'Aardige griet,' zei Porta lachend. 'Is dat niet wat voor je, Broertje?'

Broertje zwaaide zijn strop.

'Nou en of, met dit dingetje stevig om de hals.'

'Zou je haar graag wurgen?' informeerde de Légionnaire en maakte de daarbij behorende gebaren.

'Nou en of,' zei Broertje zuchtend.

De Russen haalden ruimer adem. Het was duidelijk dat ze heel goed begrepen wat er werd gezegd.

De oude vrouw had aan één stuk door gehoest en zich onderwijl de buik gekrabd met een borstel met lange steel; nu spuwde ze op de grond en liep naar de Ouwe toe.

'Towaritsj commandant, die hoer is een verklikster. Voor u hier kwam, was ze de vriendin van een luitenant van de NKVD. Ze heeft haar eigen moeder aangebracht omdat die clandestien een varken had geslacht. Die moeder zit nu in Siberië. Daarna is ze de vriendin geweest van een SS-er. Bovendien hield ze het met de Wlassowkozakken.' Ze spuwde weer op de grond.

'Towaritsj, u kent die smeerlappen van de SD. Die rotmeid heeft iedereen aan die kerels verraden. Ze heeft een pistoolmitrailleur verborgen achter het houtwerk in de keuken. Pak haar dat ding af, dan zullen we weer rustig kunnen slapen. God zal het u danken en het hele dorp zal een kaars aansteken voor uw zieleheil. Neem die hoer en haar bastaard mee en geef die cadeau aan Himmler.'