Een zee van verlangen(37)

Colton wist dat hij door het gebrek aan bevrediging straks de kwellingen van een langdurige onthouding zou moeten verdragen.

Hij stak met een verleidelijke glimlach en alle charme waarover hij beschikte zijn hand uit. ‘Weet je zeker dat je je niet wilt laten vermurwen, Adriana?’

Ze trok haar wenkbrauwen op, keek even naar de uitgestoken hand en richtte toen een uitdagende blik op hem. Toen ze dat knappe, aantrekkelijke gezicht zag, was ze een moment gevoelig voor die innemende glimlach en de charme die ervan uitging. Maar de herinnering aan zijn woedende vertrek jaren geleden bleek een heel effectieve verdediging. Ze keek hem met een koele blik aan en waarschuwde hem kortaf: ‘Als je ook maar een vinger naar me uitsteekt, Colton Wyndham, ga ik gillen tot je moeder komt. Dat beloof ik je.’

‘In dat geval, lieve, zal ik me bij je wensen neerleggen,’ zei hij met een brede grijns. ‘Ik wil mijn moeder niet shockeren met onze naaktheid, vooral die van jou, waarmee je zo gracieus en charmant pronkt.’

‘Pronkt!’ riep ze verontwaardigd uit, woedend dat hij het lef had haar de schuld te geven. ‘Geile kerel, je weet dat je me weinig keus liet. Toevallig of met opzet heb je me in mijn bad gestoord terwijl ik sliep. Als het per ongeluk was, had je zo eervol moeten zijn om weg te gaan voor ik wakker werd.’

‘Wat? En negeren wat ik écht beschouwde als een uitnodiging?’ vroeg hij met een ongelovige grijns. ‘Zo verleidelijk als jij bent, zou je dat van een heilige nog niet kunnen verwachten, laat staan van een man die ogen in zijn hoofd heeft en je hartstochtelijke slaaf is geworden.’

‘Hoeveel vrouwen hebt u in de war gebracht met die belachelijke beweringen, milord?’ vroeg Adriana sarcastisch. ‘Wie dát geloofde, moet een simpele geest zijn geweest.’

Colton zag ervan af op te scheppen over zijn vroegere successen met dat soort platitudes. Het feit dat zij niet geneigd was zijn vleierij te accepteren, maakte haar uniek. Haar gereserveerdheid intrigeerde hem, en haar gebrek aan belangstelling voor zijn voorstel daagde hem uit. Het verhoogde zeer zeker zijn belangstelling.

Hinkend liep hij achteruit terwijl hij achteloos zijn schouders ophaalde. Adriana’s oog werd weer getrokken door de uitpuilende bobbel in de handdoek. Toen pas zag ze het paarse, rimpelige litteken dat schuin omlaag liep naar de binnenkant van zijn rechterdij, maar het was niet meer dan een vluchtige blik, want ze vond het onmogelijk haar ogen af te wenden van de uitpuilende plek in de handdoek. Een paar zeldzame keren had ze door het raam van haar slaapkamer Ulysses op de grasvelden de merries zien dekken. Een feit dat haar moeder hevig geschokt zou hebben als ze het had geweten. De forse spies leek een noodzakelijke inleiding tot de eenwording van twee wezens van verschillend geslacht. Zelfs verborgen onder de handdoek vormde het een bedreiging die haar van haar stuk bracht… en tegelijkertijd een aangename opwinding wekte.

Ze werd zich bewust van Coltons hoopvolle geile grijnzen onder haar vluchtige blikken. Ze voelde zich in verlegenheid gebracht en sloeg haar armen over haar naakte lichaam, terwijl ze haar ogen afwendde. ‘Schaamt u zich niet?’

‘Waarom? Omdat ik geen geheim maak van mijn kwetsbaarheid als man of dat ik een vrouw begeer die zo mooi en volmaakt is?’

‘Vertel me één ding,’ zei ze kwaad. ‘Hoelang hebt u naar me staan staren voor u me wakker maakte?’

‘Lang genoeg om zeker te weten dat ik nooit zal vergeten wat ik hier vanavond gezien heb. En wat mijn staren betreft, het was onmogelijk om dat níet te doen. Ik geloof niet dat ik ooit een vrouw heb ontmoet die naakt mooier was dan gekleed. Het zien van Venus in mijn bad heeft een draak in me wakker geroepen, en ik vrees dat die niet meer zal inslapen voordat ik bevrediging heb gevonden met de schone maagd. Het zou een echt welkom thuis zijn uit de oorlog als je je zou laten vermurwen en medelijden met me zou hebben, Adriana.’

‘Vergeef me alsjeblíeft dat ik óóit heb gedacht dat u een gentleman was,’ zei ze spottend. ‘Behalve dat u de onbeschoftheid had om naar me te staren en te suggereren dat ik erin zou toestemmen uw dráák tot rust te brengen, hebt u de onbeschaamdheid gehad de enige handdoek weg te nemen. U had langer onder het dak van uw vader moeten vertoeven om nog wat manieren te leren voor u ervandoor ging.’

‘Vergeef me, Adriana, ik dacht dat je je beledigd zou voelen bij het zien van mijn mannelijke naaktheid, en ik heb geprobeerd je maagdelijke gevoelens te beschermen. Ik bied je mijn nederige verontschuldigingen aan dat ik niet eerst gedacht heb aan je fundamentele behoeften.’ Hij maakte een korte buiging, richtte zich op en rukte de geïmproviseerde lendendoek van zijn heupen. Grijnzend bood hij haar de handdoek aan. ‘In elk geval is hij nu warm.’