Een zee van verlangen(38)

Adriana liet een gesmoorde kreet horen toen ze geschokt naar het bewijs van zijn passie keek. Toen wendde ze zich met een vuurrood gezicht abrupt af.

Colton kwam vlak achter haar staan en leunde over haar naakte schouder. Haar roze tepels waren zó verleidelijk dat hij zich met geweld tegen zijn aandrang moest verzetten om ze met zijn vingers te strelen. Glimlachend plaagde hij haar fluisterend: ‘Na al die ophef die je hebt gemaakt, wil je me nu wijsmaken dat je de handdoek niet wilt?’

‘Wilt u me alstublíeft met rust laten!’ riep ze wanhopig uit. Ze keek wanhopig achterom, maar zijn gezicht was zo vlak bij het hare, dat ze niets anders kon doen dan in zijn warm glinsterende ogen kijken. Zijn blik ging omlaag naar haar lippen. Luchtig legde hij zijn hand op haar heupen, en een krankzinnig moment lang dacht ze dat hij haar zou gaan kussen, want zijn hoofd ging omlaag en zijn lippen weken vaneen. Ze voorzag de naderende dreiging en maakte zich los uit zijn greep. ‘Als u er geen bezwaar tegen hebt, milord, zou ik me graag willen aankleden vóórdat we te laat zijn voor het diner.’

‘Colton,’ drong hij grinnikend aan. ‘Je moet me Colton noemen. Dat is de prijs die je moet betalen voordat ik je laat gaan.’

‘En wat doet u als ik ga gillen?’

Hij grijnsde. ‘Genieten van het mooie uitzicht tot iedereen komt aangehold.’

Adriana rolde met haar ogen bij de gedachte aan haar vernedering als dat zou gebeuren, en met een diepe zucht capituleerde ze. ‘Als je erop staat… Colton.’

Lachend trok hij zich terug, met een laatste bewonderende blik op haar rug. ‘Tja, al zou ik je veel liever gevangenhouden, ik zie de noodzaak er wel van in om je te laten ontsnappen. Ik moet nog steeds in bad, en aangezien jij je dat van mij hebt toegeëigend en er geen tijd is om een nieuw te laten klaarmaken, zal ik gebruik moeten maken van wat jij hebt overgelaten.’

Hij keek teleurgesteld toen ze de handdoek om zich heen sloeg. ‘Heb je misschien hulp nodig bij het aankleden, Adriana? Helga heeft keukendienst, omdat een van de keukenmeisjes vanavond ziek is geworden. Ik heb het vermoeden dat het komt omdat ze te veel van vaders cognac heeft gedronken, want Harrison zei dat hij de kristallen karaf in scherven op de grond van de zitkamer heeft gevonden. Maar dat doet nu niet terzake. Het simpele feit is dat Helga je niet zal kunnen assisteren. Kan ik je in haar plaats van dienst zijn? Ik ben erg handig in het vastmaken van kleine knoopjes en haakjes. En al zou de verleiding groot zijn, ik zou je zelfs beloven dat ik niet méér zal kijken dan ik al gedaan heb.’

Kwaad sloeg Adriana naar hem uit met haar arm. Hij voelde de klap nauwelijks toen ze de harde, gespannen spieren in zijn middel raakte, maar zij gaf een kreet van pijn. Haar plotselinge uitroep deed hem nog harder lachen. Woedend drukte ze haar pijnlijke onderarm tegen haar middel en liep met grote passen langs hem heen naar de aangrenzende kamer.

Zodra ze de deur uit was, draaide ze zich om teneinde zich ervan te vergewissen dat hij haar niet volgde, en zag dat hij op zijn gemak naar het bad liep. Bij de rand bukte hij zich en voelde met zijn teen de temperatuur van het water, waardoor ze zicht kreeg op andere mannelijke delen van zijn lichaam. Haar ogen werden naar een kleine paarse moedervlek op zijn rechterbil getrokken, die de vorm had van een vliegende meeuw.

Colton goot een emmer heet water in de badkuip en draaide zich in zijn volle naakte glorie naar haar om. Die vervloekte grijns van hem was nog steeds niet verflauwd. ‘Wat? Ben je nog niet weg?’ informeerde hij. ‘Ik dacht dat je zo’n haast had om aan me te ontkomen.’

Als ze niet zo bang was een algemene opschudding te veroorzaken, zou Adriana hem in haar woede hebben uitgescholden met alle lelijke woorden in haar beperkte repertoire. Haar ogen schoten vuur toen ze woest de deur dichtsmeet.





Adriana vreesde een nieuwe ontmoeting met Colton Wyndham na het incident in de badkamer en treuzelde zo lang ze kon in haar kamer. Maar onvermijdelijk kwam het moment waarop ze naar beneden moest. Toen ze eindelijk arriveerde, was Colton al met zijn familie en hun gasten in de zitkamer. Hij bleef met zijn rug naar de open haard staan en leek volkomen tevreden met het drinken van de rode wijn in zijn roemer, maar zijn ogen boven de kristallen rand fonkelden bewonderend. Zijn blik gleed van haar zwartzijden slippers naar de omhoog gekapte elegante coiffure, die versierd was met een zwarte veer. Adriana draaide zich om en zocht een ander plekje in de kamer, waar ze hoopte aan die doordringende ogen te ontkomen.

Samantha liep vlak voor haar broer langs, maar bleef toen plotseling staan. Ze keek hem bevreemd aan, boog zich naar hem toe, snoof, en trok toen verachtelijk haar neus op. ‘Wat heb jij in vredesnaam op?’