Een zee van verlangen(35)

Vroeger had Colton er een hekel aan gehad dat hij de gang moest oversteken naar de badkamer. Hij had met Samantha talloze keren ruziegemaakt over haar neiging het bad te monopoliseren en de ruimte in een chaos achter te laten. Maar nu zou dat niet langer nodig zijn, want als heer en meester in huis zou hij verblijven in zijn eigen ruime, gerenoveerde vertrekken en een eigen badkamer hebben.

Omdat ze zo laat terug was uit Wakefield, besefte Adriana spijtig dat ze heel wat minder tijd had om toilet te maken dan haar lief was. Ze genoot van de gelegenheid om zich te goed te doen aan bepaalde vrouwelijke genoegens, zoals een geparfumeerd bad. Colton scheen eerder op de middag geneigd te zijn zó dicht bij haar te komen, dat ze elke geur van paarden wilde verwijderen. Bovendien was haar zwarte japon, die versierd was met wit satijn rond het decolleté en de zoom, nieuw en heel mooi. Voor ze die japon aantrok, wilde ze haar hart ophalen aan een warm, geparfumeerd bad.

Vlammen knetterden en dansten rond een grote ketel die in de badkamer hing boven de kleine open haard, die een aangename warmte verspreidde, wat in de winter vaak hoognodig was. Maar toen Adriana een slanke vinger in het water in de ketel dompelde, slaakte ze een wanhopige zucht, want het was lauwwarm. Op z’n best kon ze een ondiepe, lauwe plas water op de bodem van het reusachtige koperen bad verwachten.

Somber liep Adriana naar het bad, waar een lege kan stond. Maar toen hield ze opgetogen haar adem in, want een ruim gevuld bad stond al voor haar klaar.

‘O, Helga, je bent een engel,’ kirde ze dankbaar en nam zich voor het dienstmeisje te bedanken voor haar vooruitziende blik. Dat was kennelijk snel voor haar uit gelopen toen ze haar had zien aankomen, want de damp sloeg nog van het water af. Over een rek aan het eind van het bad hingen een grote handdoek en een washandje.

De langwerpige koperen badkuip met de hoge zijkanten en ronde rug was uiterst comfortabel. Ze moest het kleine trapje gebruiken dat gemakshalve dichtbij stond.

Het water was warm, en ze verheugde zich op een heerlijk bad. Haastig trok ze haar laarzen, rijkostuum, kousen en ondergoed uit en liet die in een slordige hoop op de grond liggen. Uit een flesje rozenolie goot ze een paar druppels op het water en ging met haar vingers heen en weer om de geur gelijkmatig te verdelen. Met een zucht van genot liet ze zich in het geurige water zakken. Het bad was voller en warmer dan Helga normaal voorbereidde, maar Adriana stelde het zeer op prijs. Het was nu te vergelijken met het bad dat haar eigen dienstmeisje, Maud, altijd voor haar klaarmaakte in Wakefield Manor.

Bedachtzaam kneep Adriana de spons uit boven haar blanke, ronde borsten en leunde achterover tegen het ronde eind van de badkuip. De warmte van het water bleek heerlijk ontspannend, en na de schok van het weerzien met Colton, de confrontatie tussen hem en Roger, en haar late terugkeer op Randwulf Manor had ze behoefte aan een paar rustige ogenblikken. Misschien zou het ook haar stemming wat verbeteren, want die had zwaar geleden onder haar groeiende ongerustheid over het contract en het mogelijke effect ervan op Colton.

Ze zette het vastbesloten van zich af, vouwde een natte doek op, legde die op haar ogen om de felle gloed van de lampen boven haar hoofd buiten te sluiten en liet zich onderuitzakken tot het water aan haar kin kwam. Ze richtte haar gedachten op het fictieve verhaal dat ze de vorige avond had gelezen. Het was ontzettend traag en ze was snel in Morfeus’ armen terechtgekomen.

Het verhaal bleek ook nu weer van dienst te zijn, want het volgende waarvan ze zich bewust werd, was een schrapende keel die haar dromen verstoorde. Onwillig kwam ze overeind en mompelde slaperig: ‘Dank je dat je mijn bad hebt klaargemaakt, Helga. Het was verrukkelijk.’

In plaats van het vriendelijke antwoord dat ze verwachtte, hoorde ze een hees ‘Ha-hmm’. Adriana gaf een kreet van schrik en rukte de doek van haar ogen. Een seconde lang keek ze naar de lange, bijna naakte man die bij het bad opdoemde, voor ze haar ogen omlaag liet gaan en toen wijd opensperde van afschuw. Hij had alleen een handdoek om zijn heupen geslagen, die van voren onheilspellend opbolde. Adriana zat in een oogwenk rechtop en sloeg haar armen stevig om haar benen, alsof ze probeerde haar naakte lichaam te verbergen voor de markies van Randwulf. Na haar mooie lichaam naar hartenlust te hebben bewonderd, grijnsde Colton geamuseerd en al te zelfverzekerd. ‘Ik hoop dat ik niet stoor, mylady.’

Zijn achteloze opmerking deed Adriana in woede ontsteken. Nijdig viel ze uit: ‘Waarom bent u hier, en niet in uw eigen appartement?’

Hij maakte een korte buiging, wat op z’n minst belachelijk was, gezien zijn schaarse kleding. ‘Neem me niet kwalijk, Adriana, maar mij was verteld dat mijn bad me hier wachtte.’ Zijn stem klonk zacht en vriendelijk. ‘Als ik had geweten dat we het bad samen zouden delen, zou ik onmiddellijk zijn teruggekeerd in plaats van zo lang met de honden te wandelen.’