Een zee van verlangen(176)

‘Dat zal ongetwijfeld gebeuren. U moet alleen weer op de been zien te komen. Ik weet dat het niet iets is wat een vrijgezel met een jonge vrouw hoort te bespreken, maar dr. Carroll heeft me verzekerd dat er geen enkele reden is om te vrezen dat u in de toekomst geen kinderen meer kunt krijgen.’

Hoewel Felicity opgelucht was toen ze dat hoorde, voelde ze een warme blos naar haar wangen stijgen bij de openhartigheid waarmee hij vertelde over haar vermogen om kinderen te baren. ‘Ik denk dat Roger teleurgesteld was toen ik zwanger was, maar ik wilde echt graag een baby.’

Riordan kneep geruststellend in haar hand. ‘U zult meer kinderen krijgen, van een andere echtgenoot natuurlijk. Roger zal moeten boeten voor zijn daden, en dat betekent meestal de strop.’

‘Roger maakte duidelijk dat hij er geen been in zag om me te doden. Ik hoorde hem heel sadisisch grinniken nadat ik Pandora’s gekerm en gerochel begon te imiteren, en later, voordat hij me in het ravijn gooide, hoorde ik hem triomfantelijk lachen. Mijn leven is voorbij als hij me vindt als ik alleen ben.’

‘Hij zou het niet wagen hier te komen, vooral niet als ik er ben, en ik beloof u, mevrouw Elston, dat ik u niet alleen zal laten voordat uw man gepakt is. U bent hier onder mijn bescherming, en ik heb een volledige staf trouw personeel die ons onmiddellijk zal waarschuwen. Ik vermoed eigenlijk dat Roger een lafaard is als hij geconfronteerd wordt met een andere man. Hij schijnt zijn haat graag te koelen op weerloze vrouwen, maar in dit geval krijgt hij met mij te maken als hij zou proberen bij u te komen.’

‘Ik heb geen idee waarom Roger zo rancuneus is jegens vrouwen… Het komt misschien omdat lady Adriana hem heeft afgewezen voor lord Colton, of dat zijn haat dieper gaat. Mijn vader heeft me eens verteld dat er een getuige was van de dood van zijn moeder. De vrouw zwoer dat ze Edmund Elston op de bok van het rijtuig had gezien waardoor de eerste mevrouw Elston werd overreden. Dat gebeurde kort nadat Edmund Roger en zijn moeder in de steek liet. Hoewel ik betwijfel of Roger zijn vader werkelijk ervan verdenkt zijn moeder te hebben gedood, de getuige die het had gezien vond later op dezelfde manier de dood. Mijn vader waarschuwde me dat ik mijn mond erover moest houden, want dat ik anders waarschijnlijk ook vermoord zou worden. Het ziet er echt naar uit dat Roger en Edmund veel meer op elkaar lijken dan een van hen ooit zou vermoeden.’

‘Leuke mensen,’ spotte Riordan minachtend. ‘Herinner me eraan dat ik hen nooit mijn rug toekeer.’

‘Edmund ligt bijna op sterven en is daarom vrij ongevaarlijk geworden. Ik wilde dat ik dat ook van Roger kon zeggen.’

‘Ik zal lord Randwulf echt moeten waarschuwen dat hij voor Roger moet oppassen,’ antwoordde Riordan. ‘Ik zal onmiddellijk een bericht naar Randwulf Manor sturen.’

‘Roger schepte op dat hij lord Colton dezelfde avond waarop hij met lady Adriana trouwde, had doodgeschoten. U zou beiden voor een ramp kunnen behoeden door hen nu meteen bericht te sturen.’

‘Zo, dus die kleine wezel heeft inderdaad geprobeerd Colton te vermoorden, hè?’ mompelde Riordan bij zichzelf. ‘Ik wist dat hij het in zich had om Adriana’s huwelijkskandidaten te vermoorden.’ Hij stond op en excuseerde zich. ‘Ik kom terug om dit verder te bespreken, mevrouw Elston, maar ik moet doen wat u me hebt aangeraden en mijn vrienden waarschuwen.’

‘Dat zou verstandig zijn,’ mompelde Felicity.

Riordan klikte zijn hielen tegen elkaar en boog even. ‘Uw bevel geeft mijn voeten vleugels.’

Felicity grinnikte. ‘Ik geloof, milord, dat uw tong verguld is met gevoelens die het hart van menige vrouw op hol kan brengen. Ik denk dat het me past om mijn eigen hart veilig achter slot en grendel te houden.’

‘Jammer,’ zei hij met een plagende grijns. ‘Tenzij ik natuurlijk les ga nemen bij een inbreker en handig word in het openen van sloten.’ Grinnikend liep hij naar de deur, draaide zich nog even naar haar om, knipoogde flirtend en ging toen grijnzend de deur uit.

Riordan was eerder terug dan verwacht en trof Felicity aan toen ze net een dosis laudanum had genomen die de dokter had voorgeschreven. Hij ging weer naast haar bed zitten en begon zijn nieuwe theorie uit te leggen. ‘Vanavond vertelde lady Samantha me over een bediende die in Randwulf Manor vrij plotseling was gestorven na de cognac van wijlen de oude lord te hebben gedronken. Ik heb begrepen dat de karaf, die de cognac had bevat, brak toen mevrouw Jennings in elkaar zakte. Op die manier waren ze erachter gekomen dat ze er stiekem van had gedronken, maar ze was zó buiten zinnen, dat de staljongens haar naar huis moesten brengen. De volgende ochtend vond lord Colton haar dood in haar hut. De familie dacht dat ze gewoon te veel cognac had gedronken, maar na hetgeen u me vanavond vertelde, begin ik iets anders te vermoeden. Misschien is lord Sedgwick op dezelfde manier gestorven en reageerde het gif in zijn geval alleen niet zo snel omdat hij dezelfde hoeveelheid cognac dronk als altijd, en dat was niet veel. Ik neem aan dat Roger de vergiftigde cognac opruimde en de karaf na lord Coltons terugkeer met een nieuwe dosis bijvulde. Mevrouw Jennings heeft waarschijnlijk Rogers poging gedwarsboomd om lord Colton te vergiftigen door de cognac op te drinken. Toen het Roger op deze manier niet gelukt was, probeerde hij lord Colton dood te schieten, in de rug nog wel. Ik zal lord Colton moeten vertellen wat een geluk hij heeft gehad dat hij tot dusver aan Rogers moordzuchtige pogingen is ontsnapt.’