Droom in zijde(35)

Geweldig, dacht ze, terwijl ze thee inschonk. Nu neem ik zelfs zijn nachtmerries over. Maar het was zo’n schrijnend beeld geweest. Ze beloofde zichzelf dat ze haar eigen kind tegen dat soort scenario’s zou beschermen.

Na het ontbijt liep ze naar de werkkamer van Sebastian. Hij had haar verteld dat ze in zijn kamer naar huis kon bellen en van de computer gebruik kon maken. Urenlang zocht ze op internet naar alle informatie die ze over de familie Wolfe kon vinden. Pas toen Daniel op de deur klopte en zei dat het avondeten klaar was, besefte ze hoe ze in haar taak was opgegaan.

Haar hoofd tolde van alle feiten die ze te weten was gekomen, maar ze had nu eigenlijk nog meer vragen dan antwoorden. Naar ze had begrepen was William Wolfe, Sebastians vader, een charismatische man met een goede reputatie geweest. Hij was enorm rijk, had een ondoorgrondelijk karakter, zeven kinderen en nog een buitenechtelijke zoon, Rafael da Souza, de bekende Braziliaanse zakenman. Aan zijn drie huwelijken en een aantal liefdesaffaires te oordelen was hij een vrouwenliefhebber geweest. En precies zoals Sebastian vertelde, was hij gestorven tijdens een handgemeen met zijn oudste zoon, hoewel de tragedie als een ongeluk was bestempeld.

Er werd ene Carrie Hartington genoemd. Zij was de moeder van Nathaniel en Sebastian, die vijfentwintig jaar geleden in een psychiatrische instelling was opgenomen. Er was echter niets te vinden over haar huidige verblijfplaats. Na wat Sebastian had verteld, vermoedde Aneesa dat zijn moeder een postnatale depressie had gehad, want haar eigen echtgenoot zou haar toch zeker niet zo ver hebben gedreven dat ze gek werd?

Al met al ging ze die avond uitgeput naar bed. Ze wist dat het echte verhaal van Sebastians verleden tussen de regels te lezen was, en ze wist ook dat hij degene moest zijn die het haar vertelde.

Een paar uur later werd ze wakker toen hij naast haar in bed glipte. Zijn naakte lichaam voegde zich tegen het hare. Opgelucht dat hij naar haar toe was gekomen, draaide ze zich zwijgend om, nam zijn gezicht in haar handen en kuste hem op zijn mond.

Binnen een paar seconden was haar nachthemd uit, en Aneesa zei niets, terwijl zij en Sebastian de liefde met elkaar bedreven. Later, toen hij zich terug wilde trekken om weg te gaan, pakte ze zijn armen vast. ‘Nee. Blijf hier tot ik in slaap val,’ zei ze vastbesloten.

Ze voelde dat hij zich wilde verzetten, maar uiteindelijk ga hij toe. En voor het eerst was zij wakker, terwijl hij sliep. Ze bad dat hij de droom niet weer zou krijgen en viel na een tijdje zelf in een droomloze slaap.

De volgende ochtend werd ze alleen in bed wakker, en ze vroeg zich even af of ze had gedroomd dat Sebastian die nacht bij haar was gekomen. Maar toen vertelde haar naakte en aangenaam beurs aanvoelende lichaam haar de waarheid.

Instinctief wist ze dat Sebastian al naar zijn werk was, en ze voelde een vonk van woede. Ze zou zich niet door hem laten behandelen alsof ze alleen diende om zijn bed warm te houden, en niet als een mens waarmee hij kon communiceren, dacht ze vastberaden. Ze droeg zijn kind – ze verdiende beter dan dit, wat voor geheimen hij ook uit zijn verleden mocht meedragen.



Sebastian was humeurig en geïrriteerd. Nadat Aneesa hem op zijn kwetsbaarste moment had gezien en hij zijn droom aan haar had verteld, had hij besloten dat hij zijn best zou doen om zijn territorium weer af te bakenen. Zijn gezond verstand terug te krijgen.

De vorige dag was hij naar kantoor gegaan, waar hij zijn secretaresse had geïnstrueerd om een appartement te zoeken. Aneesa moest verhuizen, of hij zou verhuizen als het moest. Dan kon zij in het appartement bij Daniel wonen. Hij kon daar niet langer blijven. Met haar. Met die enorme ogen die elke beweging van hem volgden, hem zwijgend vragen stelden.

Dus de vorige avond was hij thuisgekomen met een stapel brochures van woningen met de bedoeling ze haar voor te leggen. Hij zou zorgen dat het haar en zijn baby aan niets zou ontbreken. Als ze dat wilde, zou hij dat ook in Mumbai doen, zodat hij ze op afstand kon houden en verder kon met zijn leven.

En hij zou een eind maken aan de lichamelijke kant van hun relatie. Het was niet eerlijk om met haar te vrijen, terwijl hij niet van plan was om een permanente rol in haar leven te spelen. Hij kon zijn diepgewortelde angsten niet van zich af schudden. Een gelukkig gezin was iets wat hij eenvoudigweg niet voor zich kon zien.

Maar toen was hij haar slaapkamer in gelopen waar ze lag te slapen. Een kracht die groter was dan hij kon weerstaan, had ervoor gezorgd dat hij zijn kleren uit had getrokken en bij haar in bed was geklommen. En toen had ze zich omgedraaid en hem zo lief gekust. Hij was verloren geweest. Het ergste van alles was dat hij in slaap was gevallen en pas wakker was geworden toen de zon opkwam. Hij was opgelucht geweest omdat de droom weg was gebleven, en in zijn armen lag een zachte warme vrouw. Een hand had op haar buik gelegen, alsof hij haar zelfs in zijn slaap had willen beschermen.