Dodenschip(160)

Kovac duwde de hendel waarmee het roer bediend werd ruw naar bakboord. Met deze snelheid reageerde het grote schip meteen en de boeg bonkte tegen de romp van de vrachtboot met een akelig schrapend geluid van knarsend metaal. Door de botsing helde de Golden Sky naar stuurboord en Kovac moest zich schrap zetten. De reling bij de boeg was ingedrukt en beide schepen schuurden tegen elkaar. Een aantal balkons van de duurste buitenhutten scheurde af en overal aan boord vielen passagiers en bemanningsleden op het dek. De valpartijen veroorzaakten bij diverse mensen zelfs botbreuken, al raakte niemand echt heel ernstig gewond.

Kovac stuurde het cruiseschip weg van de andere boot. Het vrachtschip draaide mee, maar bleef nu op grotere afstand omdat de kapitein kennelijk een tweede aanvaring wilde vermijden.

Opeens kreeg Kovac een ingeving om aan deze situatie snel een eind te maken. Hij liep weg van de stuurstand en trok een van de gedode officieren mee naar buiten. Met één hand ondersteunde hij de nek van de dode en met zijn andere hand hield hij de man aan zijn broekriem overeind, zodat het leek of de officier zelf stond. Even bleef hij wachten, zodat de bemanning op de vrachtboot het tafereel kon zien. Daarna sjorde hij het lijk van de dode officier over de reling, en dook zelf meteen weg. Hij kon niet zien hoe de dode officier dertig meter lager in zee viel, maar hij wist zeker dat zijn belagers het wél hadden gezien. Kovac wist zeker dat ze de drenkeling wilden redden en dat zou zeker een uur duren. De gedachte dat ze hun achtervolging moesten staken om een dode op te vissen deed hem glimlachen.

‘Rapporteer de schade,’ riep Juan, zodra de schepen verder uit elkaar voeren.

‘De bemanning is al onderweg,’ antwoordde Max meteen.

Toen het onmogelijk bleek via de marifoon contact met het cruiseschip te maken was het plan via luidsprekers aan dek de aandacht te trekken. De eigenaar van de rederij Golden Line was waarschijnlijk medeplichtig aan het duivelse plan van Severance, maar het was onmogelijk dat alle officieren en bemanningsleden aan boord daar aan meewerkten. Als die personen gewaarschuwd konden worden over de werkelijke reden van Zelimir Kovacs aanwezigheid aan boord, dan zouden ze het misdadige plan verijdelen.

Cabrillo had wel verwacht dat het cruiseschip probeerde te ontkomen, maar niet dat de Oregon opzettelijk geramd zou worden. Geen enkele kapitein waagt zijn schip en bemanning aan een dergelijke stunt.

Er was maar één conclusie mogelijk. ‘Kovac heeft de leiding aan boord van de Golden Sky overgenomen,’ zei Juan.

Max keek hem met een instemmende hoofdknik aan. ‘Dat is de enige verklaring. Wat denk je nu te doen?’

‘We gaan weer langszij varen en dan schieten we enterhaken af. Ik weet niet hoeveel handlangers Kovac heeft, maar ik denk dat wij met een team van twaalf man daar aan boord moeten gaan.’

‘Je lijkt wel die piratenkapitein,’ merkte Max op.

Juan grijnsde.

‘Als die schurk ons nog een keer ramt dan hebben we wel een probleem.’

‘En daarom is het jullie taak dat te voorkomen,’ reageerde Juan. Hij wilde Eddie al oproepen om een groep te formeren voor de entering, toen Hali Kasim riep: ‘Er is iemand over de reling van de brug gegooid!’

‘Wat?’ zeiden Juan en Max in koor.

‘Een man in een donker windjack heeft zojuist iemand overboord gegooid, en zo te zien was het een van de officieren.’

‘Roerganger! Volle kracht achteruit!’ commandeerde Juan meteen via de intercom. ‘Man overboord. Man overboord! Dit is geen oefening. Reddingsteam naar de boten. Maak de Zodiac gereed.’

‘Hij speelt vuil spel,’ oordeelde Max.

‘Maar wij kunnen nog vuiler spelen. Wepps, richt de viziercamera’s op de brug van de Golden Sky en schakel het beeld door naar de hoofdmonitor.’

Een paar seconden later flitsten de beelden over het scherm. Omdat het cruiseschip veel groter was dan de Oregon, werden de beste beelden doorgeseind van de camera in de mast. Toen de camera werd overgeschakeld naar zwak licht was het interieur van de brug duidelijk te zien. Er stonden vrouwen voor de ramen aan bakboord: gijzelaars, zodat een scherpschutter zijn doelwit niet goed in het vizier kon krijgen. Een gestalte stond bij de stuurstand, mogelijk Kovac zelf, en hij hield een vrouw als levend schild voor zich.

‘Hij is niet gek, Juan. We kunnen niet riskeren een van de vrouwen die hij als menselijk schild gebruikt te raken.’

‘Voorzitter, hier Mike. De luiken zijn geopend, en we zijn klaar voor vertrek.’

Juan keek naar de snelheidsmeter en wachtte even tot de vaart geminderd was tot onder de veilige snelheid. Toen gaf hij Trono en zijn reddingsteam opdracht te vertrekken.

De Zodiac schoof over de gladde teflonlaag langs de helling naar buiten en belandde met een harde klap op het water. Mike stuurde meteen naar bakboord, weg van de Oregon.