Dazzle(157)

'Ik? Moet ik het haar zeggen?' vroeg Pete. 'Ontsla jij haar ook?'

'Ik kan niet tegen ruzie,' zei Mel zielig. 'Dat weet iedereen.'

'En dat houdt in dat je ook nergens verantwoordelijkheid voor op je neemt,' zei Pete woedend.

'Je kunt het namens ons beiden doen.'

'Nee, dat kan ik niet. Phoebe heeft van die maniertjes... dat weet je best, je ként haar... ze maakt me vast helemaal in de war. Je moet erbij zijn en me steunen.'

'Jongens, zijn jullie allebei hélemaal zeker dat je een andere vertegenwoordiger wilt? Absoluut zeker? Zonder dat het iets met mij en dat feest van Magie heeft te maken? Alleen om eigen redenen?'

'Absoluut,' zeiden ze tegelijkertijd.

'Wie moet jullie vertegenwoordigen in plaats van Phoebe?' informeerde Jazz.

Ze keken elkaar verward aan. 'Zover zijn we nog niet, Jazz,' gaf Pete toe. 'Kun je iemand aanraden?'

'Ik heb zelf nog niets aan een nieuwe vertegenwoordiger gedaan,' zei Jazz. 'Maar ik ben van plan Trish Burlingham te bellen. Ze is heel slim en kent haar zaakjes, en bovendien is ze aardig, écht aardig. Wil je een mannelijke vertegenwoordiger met een grotere organisatie, dan zou je Daniël Roebuck van Onyx kunnen nemen.'

'We zullen beiden bellen en eens praten, hè, Mei?'

'Goed. Maar eerst moet je Phoebe ontslaan,' bracht Mel hem in herinnering.

'Laten we eerst eens een besluit over Dazzle nemen,' zei Jazz. 'Dazzle de studio, niet Dazzle de organisatie. Blijven we samen met Phoebe in één pand zitten, of kopen we haar uit?'

'Ze wil vermoedelijk niet worden uitgekocht,' zei Pete. 'Ik wou dat ze het wel wilde.'

'Ik ook. Ik zou meteen haar deel overnemen, als ik dat kon,' zei Mei.

'Maar we kunnen haar wel tot verkoop dwingen,' zei Jazz liefjes. 'Toen we samen kochten, was een van de regels dat als ooit drie van de partners unaniem de vierde wilden uitkopen, dat zou gebeuren tegen de marktwaarde die door drie onafhankelijke taxateurs zou worden vastgesteld.'

'Je lijkt wel een advocaat,' zei Pete bewonderend.

'Ik heb veel naar die lieden geluisterd de laatste tijd, maar ik ben nog niet klaar om zelf te gaan pleiten,' zei Jazz luchtig.

'Dat is dan geregeld,' zei Mel opgelucht. 'Pete gaat haar vertellen dat ze wat ons betreft verleden tijd is en ik houd onderhand zijn hand vast. Daarna gaan we naar de taxateurs. Kunnen we nu gaan eten?'

'Nee,' zei Jazz. 'Niemand eet zolang er zaken op tafel liggen die nog niet zijn afgewikkeld.'

'Alsjeblieft, Jazz, ik wil het haar niet zeggen terwijl ik honger heb,' smeekte Pete. 'Zo'n boodschap kun je niet op je nuchtere maag afleveren.'

'Hoor eens, ik weet best dat jullie je eigen zaken wel kunnen regelen,' zei Jazz, 'maar als jullie het willen, wil ik best het woord doen tegenover Phoebe. Haar fraaie maniertjes gaan bij mij niet op.'

'Is dat niet te veel gevraagd?' vroeg Pete stralend.

'Ga maar mee, jongens,' zei Jazz en liep voorop naar het kantoor van Phoebe waar deze net bezig was met haar gebruikelijke lunch: namaakcheddar gemaakt van tofu, en melbatoost.

'En, Jazz, wat kom jij hier doen?' vroeg Phoebe en keek zogenaamd verrast op. Ze had wel geweten dat Jazz op blote knieën zou komen terugkruipen als haar eerste woede om Magics feest was verdwenen. Ze zou aardig, maar flink zijn. Van nu af aan zou Jazz minder aan werk voor tijdschriften moeten doen en minstens twee derde van haar tijd moeten wijden aan reclameopnamen. Tegen haar honorarium van vijfentwintigduizend dollar per dag plus onkosten voor commercieel werk, kon Jazz niet blijven doorgaan haar tijd te verdoen aan portretten die alleen maar terechtkwamen in dure boeken voor op de salontafel. Haar werkkeuze kostte Phoebe een kapitaal aan provisie.

'Ik ben hier zakelijk, niet voor genoegen. Ik vertegenwoordig Mel en Pete,' zei Jazz, ging voor Phoebe's bureau staan en keek op haar neer. 'Ze hebben me gemachtigd jou als hun vertegenwoordiger te ontslaan, met ingang van heden. Bovendien maken wij drieën gebruik van ons contractuele recht jouw aandeel in Dazzle over te nemen en je uit te kopen. Je harteloze afbraak van de Purple Tostada Grande heeft bewezen dat onze belangen jou niet echt interesseren. We zullen zelf drie onafhankelijke taxateurs aanwijzen; jij kiest drie andere. Dat is drie meer dan het contract voorschrijft, dus zullen we er niet over hoeven te kibbelen welke taxateurs we zullen nemen. Als de taxateurs met hun taak klaar zijn, zullen we het gemiddelde van hun taxaties nemen en zo op een eerlijke prijs komen voor jouw vierde deel in dit gebouw. Tenzij je een betere manier weet om de waarde vast te stellen, stel ik voor dat we vanmiddag beginnen. Tijd is belangrijk. We willen de door jou in beslag genomen ruimte zo spoedig mogelijk ter beschikking hebben.'

Jazz keek haar vlak aan, haar stem klonk neutraal en haar manier van optreden was zakelijk.

'Mijn ruimte!' Phoebe sprong overeind en haar haar vloog alle kanten op. 'Mijn ruimte?'

'Voor de nieuwe Tostada,' zei Jazz, draaide zich om en verliet het kantoor met de andere twee op haar hielen.