Zoete overgave(27)

‘Zou ze het jou vertellen als haar iets dwarszat?’ vroeg Gray voorzichtig.

Pop vernauwde zijn ogen. ‘Natuurlijk. Ze vertelt me alles. Het heeft een tijdje geduurd om haar vertrouwen te winnen nadat Connor en ik haar mee naar huis hadden genomen, maar er is sindsdien veel veranderd.’

‘Dus haar moeder is daarna verdwenen en heeft nooit meer contact met haar gezocht? Dat klinkt behoorlijk kil.’ Gray hield onwillekeurig zijn adem in. Hij hoopte dat Faith Pop in vertrouwen had genomen. Dan zou het er niet zo erg op lijken dat ze iets probeerde te verbergen.

‘De laatste keer dat haar moeder belde was iets meer als een jaar geleden.’ Pop leunde naar voren en staarde Gray recht aan. ‘Faith weet dat niet, dus mondje dicht.’

Het lag op het puntje van Grays tong om Pop te vragen waarom hij hem, nagenoeg een vreemde, dit vertelde, als hij niet wilde dat Faith dit te weten kwam. Maar Pop leek wat uit zijn doen, en misschien luchtte dit op.

‘Toen ik erachter kwam dat Celia Faith belde en haar lastigviel over geld, heb ik haar opgespoord en haar afgekocht. Ik heb haar gezegd dat ze nooit meer bij Faith in de buurt mag komen.’ Pop wreef vermoeid met zijn hand over zijn gezicht. ‘Toegegeven, niet mijn mooiste moment, maar ik was niet van plan haar weer ongestoord Faiths leven overhoop te laten gooien nadat ze zo veel moeite had gedaan om een eigen leven op te bouwen.’

‘Dus ze heeft het geld aangenomen en beloofd weg te blijven?’

Pop knikte. ‘Het is toch verschrikkelijk als je je enige dochter enkel en alleen als melkkoe ziet.’

Gray trok een gezicht. Als moeder al eerder geld van Pop had gekregen, dan zou ze het nu echt niet opgeven. Dat zou positief kunnen zijn voor hem en Mick, want als Samuels Celia in zijn macht had, dan zou met de dag alleen wanhopiger worden. En wanhoop zorgde ervoor dat mensen steekjes lieten vallen.

Hij dacht aan Micks verslag dat Samuels in Huntsville was gesignaleerd. Ze waren waarschijnlijk op weg naar Houston. Als Celia dankzij Faiths band met Pop al eerder geld had weten te bemachtigen, dan zou ze die tactiek ongetwijfeld nog eens gebruiken. Er bestond dus een mogelijkheid dat ze Faith niet zou benaderen, maar rechtstreeks naar Pop zou gaan.

‘Ik wil niet dat ze gekwetst wordt,’ ging Pop vastberaden verder. ‘Ze heeft al genoeg ellende meegemaakt in haar jonge leventje.’ Hij leunde naar achteren en nam Gray met een scherpe blik in zich op. ‘Je lijkt interesse te hebben in Faith.’

Ah, daar was het dan, het hele verhaal was een aanloop naar de verkapte waarschuwing: laat mijn dochter met rust. Gray hapte niet. Hij bleef rustig zitten en wachtte tot Pop zijn zegje had gedaan.

‘Aan het eind van je verlof ga je weer naar je oude baan. Ik heb al eerder mannen als jij ontmoet. Ik bewonder je, je bent een verdomd goede smeris. Daar twijfel ik niet aan. Maar ik wil niet dat je met mijn dochter rotzooit, of haar als verzetje gebruikt tot je weer teruggaat naar Dallas.’

Gray ergerde zich aan de manier waarop Pop zijn boodschap bracht. ‘Zo klinkt het alsof ze een stuk speelgoed is. Ik ben op Faith gesteld. Ze is een lieve meid.’

Pop knikte. ‘Dat is ze ook. Ze zal voor een of andere geluksvogel een verdomd goede vrouw zijn. Dan een paar kinderen, mooi huis erbij, zekerheid…’ De nadruk die op het woord zekerheid werd gelegd, maakte Gray duidelijk wat Pop voor zijn dochter wilde. En dat was wat de meeste goede vaders voor hun dochters wilden.

‘Ik begrijp het,’ zei Gray rustig.

De blik in Pops ogen verzachtte. ‘Ik mag je graag, jongen, en ik ben op je gesteld. Ik wil niet dat je dit op de verkeerde manier opvat. Faith zou het veel slechter kunnen treffen dan met een man als jij. Maar ik zie niet in hoe jullie paden parallel zouden kunnen lopen. Dat is alles.’

‘Geen probleem,’ zei Gray. Hij wilde er niet op wijzen dat hij nooit had aangegeven dat hij een relatie met Faith zou willen hebben. Het had geen zin om die ouwe boos te maken.





12


Faith rende gespannen rond op kantoor. Ze was tegelijkertijd nerveus, opgewonden en doodsbang voor haar afspraak die avond. Een obsessie met seks zorgde voor interessante dagdromen, en ze was uitermate blij dat het een rustige dag op het werk was.

De seksuele spanning tussen haar en Gray borrelde onverminderd door, waardoor ze nog meer gespannen en vastberaden was om haar geheime verlangens te verkennen. Hij wakkerde elke geile fantasie aan die ze ooit had gehad, en bezorgde haar zelfs een paar nieuwe.

Ze wilde hem. Dat was zo klaar als een klontje. En hij moest echt een bord voor zijn kop hebben, wilde hij niet beseffen dat ze met hem naar bed wilde. Maar... Er was altijd een maar! Ze wilde een sterke, dominante man. Gray zei precies de juiste dingen, maar dat had ze al eerder meegemaakt, en dat was telkens teleurstellend afgelopen.