Verslaafd aan jou(119)
Ik snoof.
Cary keek me even aan. ‘Niet te geloven, toch? Hé, je hebt het koekje van iemand anders gejat, Cross.’
‘Hij kan maar beter uit de buurt blijven van andermans koekje,’ merkte ik droog op.
Gideon boog zich voorover en pakte de helft van mijn koekje. ‘Maak je maar geen zorgen, engel. Ik wil alleen maar jouw koekje.’ Hij stak het koekje met een knipoog in zijn mond.
‘Getver,’ mompelde Cary. ‘Mag ik even een teiltje.’ Hij brak met veel vertoon zijn koekje doormidden en fronste toen zijn wenkbrauwen. ‘Wat krijgen we nou?’
Ik boog me naar hem toe. ‘Wat staat erop?’
‘Confucius zegt,’ verzon Gideon ter plekke, ‘dat een man die de hele dag zijn hand in zijn zak heeft zich lullig voelt.’
Cary gooide zijn halve koekje naar Gideons hoofd, die het handig opving en grinnikte.
‘Geef hier.’ Ik snaaide het papiertje uit Cary’s hand en las het. En kreeg een lachbui.
‘Heel leuk, Eva,’ zei Cary.
‘En?’ wilde Gideon weten.
‘“Neem nog een koekje.”’
Gideon glimlachte. ‘Te pakken genomen door een koekje.’
Cary wierp de rest van het koekje naar hem.
Het deed me denken aan de avonden die ik met Cary doorbracht toen ik nog studeerde en ik vroeg me af hoe Gideon zich op de universiteit had gedragen. Wat ik er zo over had gelezen, had hij een paar jaar op de universiteit van Columbia gezeten, waarna hij de studie had gestaakt om de zakenwereld in te stappen.
Ging hij met andere studenten om? Was hij naar feestjes gegaan, met Jan en alleman naar bed geweest en had hij voortdurend laveloos rondgehangen? Hij had zoveel zelfbeheersing dat ik me dat niet kon voorstellen, en toch ging hij nu wel zo met Cary en mij om.
Precies op dat moment keek hij me glimlachend aan, en mijn hart draaide zich om. Hij zag er eindelijk eens zo jong uit als hij was, knap en erg normaal. We waren een normaal stel van in de twintig dat gezellig thuis zat met een huisgenoot en zich vermaakte met de tv. Hij was gewoon mijn vriend die bij me thuis was. Het was allemaal dikke pret en dat beeld betekende veel voor me.
De bel van de intercom ging en Cary sprong overeind om op te nemen. Hij keek me glimlachend aan. ‘Misschien is het Trey wel.’
Ik knikte hoopvol naar hem.
Maar toen Cary even later de deur ging opendoen, kwam de blondine met de ellenlange benen het huis binnen zetten.
‘Hoi,’ zei ze, met een blik op de etensresten op de salontafel. Ze keek met een goedkeurend oog naar Gideon die vlot en krachtig beleefd opstond van de grond. Ze schonk me een meesmuilende glimlach, keek Gideon stralend aan en stak haar hand naar hem uit. ‘Tatiana Cherlin.’
Hij drukte haar de hand. ‘Eva’s vriend.’
Mijn wenkbrauwen schoten omhoog bij die woorden. Wilde hij zijn identiteit verborgen houden? Of zijn privacy? Voor mij maakte het niet uit, ik vond het prachtig.
Cary kwam de kamer in met een fles wijn en twee glazen. ‘Kom maar,’ zei hij, knikkend in de richting van zijn slaapkamer.
Tatiana zwaaide even en liep voor Cary uit. Ik vroeg Cary woordeloos: waar ben je mee bezig?
Hij knipoogde en fluisterde: ‘Ik neem nog een koekje.’
Gideon en ik hielden het niet veel later voor gezien en gingen naar mijn slaapkamer. Terwijl we ons uitkleedden, stelde ik hem de vraag die me dwarszat. ‘Had je toen je studeerde ook al een neukkamer?’
Hij trok zijn T-shirt over zijn hoofd. ‘Pardon?’
‘Je weet wel, zoals je hotelkamer. Je houdt er duidelijk veel van, dus ik vroeg me af of je toen ook al zoiets geregeld had.’
Hij schudde zijn hoofd terwijl ik me verlustigde aan zijn goddelijk mooie torso en smalle heupen. ‘Ik heb nu met jou meer seks gehad dan in de afgelopen twee jaar.’
‘Daar geloof ik niks van,’ zei ik.
‘Ik beulde me af op het werk en in de sportschool, dus over het algemeen was ik gewoon te moe om ook maar iets te doen. Ik kreeg af en toe weleens een aanbod dat ik niet afsloeg, maar verder had ik weinig met seks tot ik jou leerde kennen.’
‘Gelul.’ Ik kon me niet voorstellen dat dat waar was.
Hij wierp me een blik toe toen hij met een zwartleren toilettas de badkamer in liep. ‘Trek mijn woorden vooral in twijfel, Eva, dan zul je eens zien wat er gebeurt.’