Slavin van haar passie(6)

Na wat een eeuwigheid leek, tilde ze nonchalant haar schouders op. ‘Vooruit dan maar,’ zei ze op gemaakt luchtige toon. ‘Jij je zin.’ Ze deed haar horloge af en legde ook dat op het tafeltje. Daarna rechtte ze haar rug, schopte haar schoenen uit en begon haar rok los te ritsen. Ze herinnerde zichzelf eraan dat ze tijdens haar werk als model gewend was geweest om halfnaakt te poseren voor grote groepen mensen. Dit kon ze makkelijk aan. Daarbij had hij alles wat er te zien was al lang en breed gezien. Haar lichaam had voor hem geen geheimen meer. Elke ronding en ieder speciaal plekje had hij met zijn gretige handen betast.

De spanning was om te snijden. Het geluid van de metalen rits sneed door de lucht en leek honderdmaal te worden versterkt. Een moment later lag de zachte stof om haar bevallige voeten. Zonder na te denken begon ze aan haar strakke zwarte topje.

Ze voelde hoe hij zijn ogen op haar gericht hield terwijl ze zich van haar kleren ontdeed. Zijn brandende blik leek haar huid te verschroeien. Nadat ze ook haar topje aan de kant had gegooid, stond ze voor hem in niets dan haar zwarte kanten push-upbeha en broekje. ‘Dit heb ik zelf gekocht,’ zei ze uitdagend.

Zijn donkere ogen glinsterden gevaarlijk. ‘Bewijs dat maar.’

Ze klemde haar kaken opeen en probeerde sterk te zijn. Het was belangrijk dat ze in haar achterhoofd hield dat hij uit was op een totale vernedering. Hij wilde haar met de grond gelijkmaken. ‘Ik heb het bonnetje niet meer, dus je zult me op mijn woord moeten geloven,’ zei ze.

‘Je woord?’ Rond zijn mond verscheen een smalend lachje. ‘Waarom zou ik waarde hechten aan het woord van een geldwolf?’ vroeg hij.

‘Ik ben geen geldwolf,’ antwoordde ze ogenschijnlijk kalm. Ze wilde koste wat kost haar waardigheid behouden.

Hij wierp opnieuw een blik op zijn horloge. ‘Je minuut is om. Wat wordt het?’

Ava voelde zich poedelnaakt en kwetsbaar. ‘Hoeveel ga je me betalen?’ Ze wist dat ze de vraag van een geldwolf stelde, maar het kon haar allemaal niet meer schelen. Serena was belangrijker dan haar eigen trots. En er was niets wat Marc haar zou kunnen aandoen dat erger was dan wat haar zusje de laatste tijd had moeten meemaken.

Hij noemde een bedrag.

Ze keek verbaasd. ‘Z-Zoveel?’ vroeg ze met krakende stem.

Hij keek haar aan met een heerszuchtige glimlach, zijn neusgaten wijd opengesperd. ‘Ik zal je voor iedere cent laten werken, Ava. Je bent toch niet vergeten hoe goed we het hadden samen, of wel soms?’

Het schaamrood steeg haar naar de kaken. Natuurlijk was ze dat niet vergeten! Ze herinnerde zich alles tot in het kleinste detail, iedere kus, iedere aanraking en ieder overweldigend orgasme dat haar keer op keer uitgeput in zijn armen had gelaten. ‘Zo bijzonder is dat niet, hoor. Mensen doen het al eeuwenlang. Zelfs dieren doen het,’ zei ze, ‘Wat verwacht je? Een medaille?’ vroeg ze snibbig.

Zonder waarschuwing pakte hij plotseling haar arm. Hij trok haar dicht tegen zich aan en drukte zijn sterke onderlichaam stevig tegen haar bekken. Met zijn gespierde dijen ondersteunde hij haar trillende benen. ‘Voorzichtig, Ava,’ gromde hij. ‘Breng me niet in de verleiding om je aan de wolven te voeren. De schuldeisers van Douglas zullen niet mals met je zijn.’

Even overwoog ze hem te dwingen zijn woorden waar te maken. Maar het beeld van haar zusje met de echofoto in haar hand van de baby die ze had verloren, weerhield haar hiervan. ‘Goed dan,’ zei ze, en ze haalde diep adem. ‘Ik doe het.’

Zijn greep verslapte maar hij liet haar niet los. Hypnotiserend begon hij zacht met zijn duim over haar pols te strelen. ‘Ik zal morgen een persverklaring afleggen,’ zei hij na een poosje. ‘Vanaf nu wonen we samen.’

Ze keek hem angstig aan. ‘Z-Zo snel al?’

Zijn blik dwaalde kort af naar haar mond. ‘Ik heb vijf jaar op dit moment gewacht,’ zei hij. Hij keek haar aan. ‘Ik heb je precies waar ik je hebben wil.’

‘En waar is dat?’ vroeg ze verbitterd. ‘Op mijn knieën? Smekend om genade?’

Tergend langzaam liet hij zijn vinger over de curve van haar ronde borsten gaan, eindigend op het warme plekje ertussen.

Al haar zenuwen spanden tot het uiterste door deze vertrouwde liefkozing. Het leek alsof duizenden kleine elektrische stroompjes door haar huid trokken.

‘Volgens mij weet je heel goed waar ik je het liefste heb,’ zei hij. Zijn stem had een gevaarlijk sensuele ondertoon.

Ze beefde bij de gedachte aan hoe het had gevoeld wanneer hij bij haar was binnen gedrongen en haar zo volledig de zijne had gemaakt. De gruwelijke waarheid drong in volle omvang tot haar door. Dit was geen samenzijn in liefde, zelfs niet in wederzijdse genegenheid. Dit was pure wraakzuchtige lust…