Outside in(108)

‘En als we gewapende Insiders tegenkomen die voor de Outsiders werken?’ vroeg Riley.

‘Uitschakelen, maar niet verwonden,’ zei ik, en ik gaf hem het microfoontje en de ontvanger van Sloan.

‘Hoe?’ vroeg Riley. ‘We hebben alleen twee stunguns en een handvol messen.’

‘We hebben meer wapens nodig,’ zei Sloan.

Ik zag Lotus en Kadar bij de deur staan en wenkte hen.

Kadar droeg een waszak. Die gaf hij aan mij. ‘Vijf stun-bommen. Je rukt de pin eruit en rolt hem naar je doelwit. Dan heb je ongeveer vijf seconden voor hij ontploft. Iedereen die binnen zes meter staat wordt verdoofd,’ zei hij.

‘Dat helpt zeker, maar het is nog steeds niet genoeg,’ zei Sloan.

‘We maken er nog meer, zolang we kunnen,’ zei Lotus.

‘Dank je,’ zei ik. Ondertussen hadden we nog steeds wapens nodig. Ik vroeg Bubba Boom of de DVB-wapens nog steeds in de kluis lagen.

‘Hank heeft er een aantal wapens uit gehaald voor zijn mannen en de Outsiders, maar de laatste keer dat ik keek lagen er nog wel wat. Alleen heeft hij de code van het slot veranderd.’

Ik keek even naar Logan. Hij zat als een hoopje ellende op de vloer, naast Domotor. Ik knielde naast hem neer en omhelsde hem even stevig. Toen legde ik uit wat ik nodig had.

‘Kun je me helpen?’ vroeg ik.

Hij veegde de tranen van zijn wangen. ‘Op één voorwaarde.’

Ik wachtte.

‘Dat ik Fosord mag doodzappen.’

‘Ik dacht dat dat jouw ding niet was,’ zei ik.

‘Nu wel.’

‘Nee. Wij zijn geen moordenaars. Anne-Jade zou het maar niets vinden, en dat weet jij ook. Je mag hem wel verdoven, wat vind je daarvan?’

‘Mag ik hem dan tenminste wel een paar keer flink trappen?’ Logan klonk als een nukkig kind.

‘Ja.’

‘Goed dan. Ik doe mee.’ Hij ging op zoek naar wat hij nodig had en riep naar Emek en Rat dat ze hem moesten helpen.

Ik schrok op van de stem van de kapitein. Hij riep me op via de ontvanger. Sloan boog zijn hoofd naar me toe, om mee te kunnen luisteren.

‘…ze belegeren ons,’ zei kapitein Trava. ‘We hebben het gas losgekoppeld, maar we kunnen niet veel langer weerstand bieden.’

‘Hou vol, we komen eraan,’ zei Sloan.

‘Neem de trap in Kwadraat I. Laat het veroveren van het trappenhuis maar even zitten. Neem twee bommen en allebei de stunguns mee en ga de kapitein helpen,’ zei ik, terwijl ik mijn hand in de waszak stak. De bommen waren omgeven door bollen van helder glas. Door een klein gaatje stak een metalen pin.

Ik gaf er twee aan Sloan en een aan Riley. Ze keken allebei verrast.

‘Als we de luchtcentrale niet hebben, zijn we er geweest,’ legde ik uit. ‘Ik neem Logan en twee bommen mee om de wapens uit de kluis te halen.’

‘Hoe krijg je die hier beneden?’ vroeg Riley.

Snel dacht ik na. ‘De wasstortkoker. Zorg dat er een container half vol met handdoeken onder staat om ze op te vangen. Zodra je de wapens hebt, ga je alle niveaus innemen. We zien elkaar allemaal weer op niveau vijf, in Hanks controlekamer.’

‘Yes, sir.’ Riley salueerde.

Sloan lachte en haastte zich toen weg met zijn team om de kapitein te helpen. Ik hielp Riley om zijn team te organiseren, terwijl ik wachtte op Logan.

Toen Logan terugkwam had hij een kleine schoonmaaktrol onder zijn arm.

‘Zippy?’ vroeg ik, in de hoop dat die op de een of andere manier de weg naar huis had gevonden.

‘Nee. Die is nog op niveau vijf,’ zei Logan. ‘Dit is… zijn broertje, Zippy 2.’

Bubba Boom tilde Logan op, zodat hij in de ventilatieschacht kon klimmen. Voordat ik achter hem aan klauterde, pakte ik Rileys hand. ‘Doe voorzichtig.’

‘Moet ik dat niet tegen jou zeggen?’ Hij wees naar de brandplek op mijn borstkas. Toen liet hij zijn arm om me heen glijden en trok me naar zich toe. ‘Je poging om jezelf te elektrocuteren is mislukt. Betekent dat dat je klaar bent met je leven op het spel zetten?’

‘Ik betwijfel het. Nu ik eraan denk, ik moet je iets geven…’ Ik groef in mijn gereedschapsriem.

‘Je hart?’

‘Bijna.’ Ik gaf hem de metalen X. ‘Bewaar die goed voor me.’

‘Riskante zet. Die kan ik gebruiken om je koest te houden.’

‘Maar dat doe je niet.’

‘Waarom niet?’

‘Omdat je een van de goeien bent. Je doet wat nodig is om de Outsiders uit te schakelen, zelfs als je mij daarmee in gevaar brengt.’

Hij gromde. ‘Geweldig. Eén hoeraatje voor mij.’

‘Het heeft voordelen om een van de goeien te zijn,’ zei ik glimlachend.

‘Echt? Vertel.’

‘Nou, aan het einde krijgt de goeie altijd het meisje.’