Niet alles is liefde(43)

‘Rich, dat zeg je altijd,’ zei Clare poeslief. Het licht van de fakkels scheen door haar zachte, donkere krullen en raakte de hoeken van haar erg onoprechte glimlach.

‘Ik ga het dit keer doen. Ik heb gehoord dat ze heel sexy zijn. Als je research moet doen, bel je me maar.’

Als Rich het zei, klonk het op de een of andere manier heel ranzig. Totaal anders dan wanneer Sebastian het zei. Hoewel… misschien klonk het net zo ranzig, maar wilde hij niet denken dat hij hetzelfde niveau had als Rich.

Clares onoprechte glimlach werd nog wat breder, maar ze gaf geen antwoord.

Recht tegenover Sebastian stond Joyce te praten met een paar vrouwen die van haar leeftijd leken. Hij betwijfelde of ze vriendinnen van zijn vader waren. Daarvoor zagen ze er te rijk en te oude-garde-Junior-League uit.

‘Betty McLeod vertelde me dat Clare liefdesromans schrijft,’ zei een van hen. ‘Ik ben gek op kitscherige romans, hoe kitscheriger hoe beter.’

In plaats van Clare te verdedigen, beweerde Joyce met een stem die geen tegenspraak duldde: ‘Nee, Claresta schrijft vrouwenfictie.’ Sebastian zag Clares onoprechte glimlach in het licht van de fakkels verdwijnen. Haar ogen vernauwden terwijl ze zich bij Rich verontschuldigde, het gazon overstak en achter de potten met lange grassen en lisdodden verdween.

‘Excuseer me, Lorna,’ zei hij, waarmee hij de fascinerende verhalen over de voorliefde van Missy en Poppet voor autoritjes onderbrak.

‘Blijf de volgende keer niet zo lang weg,’ riep ze hem na.

Sebastian volgde Clare en vond haar bij de stapel cd’s naast de geluidsinstallatie. Het licht van de fakkels scheen ternauwernood door de grassen en ze las de titels bij het blauwe lcd-licht.

‘Wat ga je nu opzetten?’ vroeg hij.

‘ac/dc.’ Ze keek even op en richtte haar blik daarna weer op de cd in haar hand. ‘Mijn moeder haat herrie.’

Sebastian grinnikte en kwam achter haar staan. Shoot to Thrill zou Joyce’ bloeddruk waarschijnlijk omhoog laten schieten en haar een hartaanval bezorgen. Hoewel dat grappig zou zijn, zou het Leo’s feest verpesten. Hij keek over Clares schouder naar de stapel muziek. ‘Ik heb Dusty Springfield in geen jaren gehoord. Waarom zet je die niet op?’

‘Goed, spelbreker,’ zei Clare terwijl ze Dusty’s cd oppakte. ‘Hoe vond Leo de hengel?’

Hij zou nog liever gemarteld worden dan toegeven dat hij hem nog niet had gegeven. ‘Hij vond hem fantastisch. Bedankt voor het inpakken.’

‘Graag gedaan,’ zei ze. Sebastian kon de lach in haar stem horen terwijl ze de cd in de stereo-installatie stopte. ‘Jullie moeten hem samen uitproberen nu je hier bent.’

‘Dat zal moeten wachten. Ik vertrek morgen. Ik moet weer aan het werk.’

Ze keek over haar schouder naar hem. ‘Wanneer kom je terug?’

‘Ik weet het niet.’ Zodra hij het artikel over de uitbraak van zwarte koorts in Rajwara klaar had, zou hij naar de grens tussen Arizona en Mexico gaan om een vervolgartikel te schrijven over de illegalen die daar het land binnenkwamen. Daarna vertrok hij naar New Orleans om een aanvulling te schrijven op de omstandigheden en vooruitgang in de ‘Big Easy’. Op een bepaald moment zou hij ook het leeghalen van zijn moeders huis moeten regelen, maar hij nam aan dat dat kon wachten. Daar was geen haast bij.

‘Ik zag Leo’s nieuwe Lincoln op de oprit staan. Ik neem aan dat de oude de vijftig heeft gehaald?’

‘Inderdaad. Hij heeft de nieuwe Town Car vandaag bij een dealer in Nampa gekocht,’ zei hij terwijl de delicate geur van haar parfum hem omringde en hij het verlangen voelde om zijn gezicht naar de zijkant van haar hals te brengen. ‘Je weet veel over mijn vader.’

‘Natuurlijk.’ Ze haalde haar schouders op en het dunne bandje gleed langs haar arm. ‘Ik ken hem al bijna mijn hele leven.’ Ze drukte op play en Dusty Springfields weelderige, gevoelige stem stroomde als een sexy fluistering uit de geluidsboxen. Ze schudde haar hoofd, zodat haar krullen haar blote schouders raakten. Sebastian voelde opnieuw een sterk verlangen om zijn hand op te tillen en een van de krullen die tegen haar huid lagen aan te raken. Om de structuur met zijn vingers te voelen. Hij deed een paar stappen naar achteren en trok zich dieper terug in de duisternis. Weg van de geur van haar hals en de onverklaarbare drang om haar haren aan te raken.

‘Zolang ik me kan herinneren heeft hij in de achtertuin van mijn moeder gewoond,’ ging ze verder terwijl Dusty zong over een beetje liefde krijgen in de ochtend. Ze draaide zich om en keek door de gevlekte schaduwen naar hem. ‘Ik ken hem in veel opzichten beter dan mijn eigen vader. Ik heb in ieder geval veel meer tijd met hem doorgebracht.’

Hij nam aan dat Clare zijn binnenste in hete lava veranderde omdat hij al maanden geen seks meer had gehad. Dat moest de reden zijn. Door zijn moeders begrafenis en alle andere dingen die speelden, had hij zijn seksleven opzijgezet. Zodra hij thuis was, moest hij daar wat aan doen. ‘Maar hij is je vader niet.’