Niet alles is liefde(38)
‘Dat heb ik gedaan.’
Ze deed een stap naar achteren. ‘Nee. Je hebt niet alles verteld. Vanaf het moment dat je me op een barkruk zag praten met een tandeloze man in een mouwloos shirt tot het moment dat ik naakt wakker werd, moet er meer zijn gebeurd.’
Hij glimlachte alsof ze iets grappigs had gezegd. De glimlach doofde het warme gevoel van begeerte. ‘Ik vertel het als je mij vertelt wat jij en je vriendinnen te vieren hadden.’
‘Waarom denk je dat we iets vierden?’
Hij wees naar de champagne. ‘Ik denk dat die fles rond de honderddertig dollar heeft gekost. Niemand drinkt zomaar Dom Perignon. En bovendien, ik heb je vriendinnen net ontmoet, dus ik wil geen onzin meer horen over een godsdienstige kring.’
‘Hoe weet je hoeveel de champagne heeft gekost?’
‘Ik ben journalist. Ik ben heel goed in het opmerken van details. Je vriendin met het gekrulde haar zei dat het vandaag jouw dag was. Laat me dus niet zo hard zwoegen om een antwoord te krijgen, Clare.’
Ze vouwde haar armen over elkaar. Wat kon het haar schelen als hij het wist over de hiv-test? Hij wist al dat ze van plan was geweest zich te laten testen. ‘Ik ben vandaag bij de dokter geweest en… Herinner je je dat ik je maandag vertelde dat ik me zou laten testen?’
‘Op hiv?’
‘Ja.’ Ze vond het moeilijk om in zijn ogen te kijken, dus liet ze haar blik naar de zonnebril dalen die aan de hals van zijn T-shirt hing. ‘Ik hoorde vandaag dat ik negatief was.’
‘Dat is goed nieuws.’
‘Ja.’
Hij legde zijn vingers onder haar kin en dwong haar naar hem te kijken. ‘Niets.’
‘Wat?’
‘We hebben niets gedaan. Niets leuks in elk geval. Je hebt gehuild tot je in slaap viel, en ik heb je minibar geplunderd.’
‘Dat is het? En hoe ben ik dan naakt geëindigd?’
‘Ik dacht dat ik dat had verteld.’
Hij had zoveel dingen verteld. ‘Vertel het me nog maar een keer.’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Je stond op, trok je kleren uit en kroop weer in bed. Het was nogal een show.’
‘Is er meer?’
Hij glimlachte een beetje. ‘Ja. Ik heb gelogen over de man in de bar van het Double Tree. Die met de baseballpet en het mouwloze shirt.’
‘Over het drinken van Jägermeister?’ vroeg ze hoopvol.
‘Nee, dat niet. Je sloeg echt Jägermeisters achterover, maar hij miste geen tanden en hij had geen neusring.’
Dat luchtte niet bepaald op. ‘Is dat alles?’
‘Ja.’
Ze wist niet of ze hem geloofde. Hoewel hij haar oorbel had teruggebracht en haar een vernederende uitleg aan haar vriendinnen had bespaard, dacht ze niet dat hij had gelogen om haar gevoelens te sparen. God wist dat hij dat in het verleden ook nooit had gedaan. Haar hand verstrakte rond de diamant in haar handpalm. ‘Goed, bedankt dat je de oorbel hebt teruggebracht.’
Hij grinnikte. ‘Ik heb een achterliggend motief.’
Natuurlijk had hij dat.
‘Je kijkt bezorgd.’ Hij stak zijn handen in de lucht alsof hij zich overgaf. ‘Ik beloof je dat het geen pijn doet.’
Ze draaide zich om en legde de oorbel in de goudkleurige emaillen schaal op de salontafel. ‘De laatste keer dat je dat zei, heb je me overgehaald om doktertje te spelen.’ Ze ging rechtop staan en wees naar haar borstkas. ‘Ik eindigde spiernaakt.’
‘Ja,’ zei hij lachend. ‘Ik herinner het me, maar het was niet zo dat je niet wilde spelen.’
Nee zeggen was altijd haar probleem geweest. Maar nu niet meer. ‘Nee.’
‘Je weet niet eens wat ik je wil vragen.’
‘Ik hoef het niet te weten.’
‘En als ik beloof dat je dit keer niet naakt eindigt?’ Zijn blik gleed van haar mond langs haar keel naar haar vinger, die tussen haar borsten op haar jurk rustte. ‘Behalve als je erop staat.’
Ze pakte de drie lege glazen en de champagnefles. ‘Vergeet het maar,’ zei ze zuchtend terwijl ze de kamer uit liep.
‘Het enige wat ik nodig heb zijn een paar ideeën over wat ik mijn vader zaterdag voor het feest moet geven.’
Ze keek naar hem. ‘Is dat alles?’ Er moest meer zijn.
‘Ja. Omdat ik de oorbel moest brengen, dacht ik dat je me een tip kon geven. Me wat ideeën aan de hand doen. Mijn vader en ik proberen elkaar beter te leren kennen, maar jij kent hem beter dan ik.’
Juist, nu voelde ze zich dus rot. Ze had een oordeel over hem klaar gehad en dat was niet eerlijk. Hij was als kind een gladde praatjesmaker geweest, maar dat was een hele tijd geleden. Zij wilde ook niet worden beoordeeld op de dingen die ze had gezegd en gedaan toen ze een meisje was. ‘Ik heb een antieke houten eend voor hem gekocht,’ antwoordde ze terwijl ze de keuken in liep. De hakken van haar sandalen tikten op de hardhouten vloer. ‘Misschien kun je een boek over houtsnijden voor hem kopen.’