Maxime(59)

'Maxi? Maxi?' vroeg hij verbaasd.

Ze rolde op haar rug en keek hem door haar verwarde haren aan, recht in zijn verwonderde ogen. Ze lachte haar diepe, hartelijke, blijde lach, die hij nog nooit van haar had gehoord. 'Ik hoop niet dat je iemand anders verwachtte,' zei ze, terwijl hij haar gretig naar zich toe trok.





12


Lily Amberville, de jongens en het personeel werden eind augustus uit Southampton thuis verwacht, maar India West was inmiddels terug uit Sara toga, waar ze met haar ouders met vakantie was geweest, dus Maxi had eindelijk iemand die ze over Rocco kon vertellen. Rocco was smoorverliefd, dolverliefd en helemaal van haar. Ze waren sinds die eerste dag in juli elke minuut van de zomer samen geweest, tijdens het werk en na het werk. Hij hield van haar, echt, serieus. Dat had hij tegen haar gezegd en Rocco sprak, in tegenstelling tot Maxime, nooit anders dan de waarheid. In haar gelukzalige stemming kon Maxi niet begrijpen waarom India zo zwaar op de hand was. 'Zeventien is geen negentien, en een Amberville is geen Adams,' zei India.

'Morgen ben ik jarig, dan word ik achttien. En ik ben en blijf het meisje op wie hij verliefd geworden is,' protesteerde Maxi, 'mijn naam doet er niet toe.' 'Toch wel.'

'Dus jij denkt dat hij niet meer van me zal houden als hij erachter komt? India! Dat is belachelijk.'

'Nee, ik bedoel iets anders, en je weet drommels goed wat. Al zitten we op een school die een "alternatieve vorm van onderwijs" wordt genoemd, daarom zijn we nog geen stommelingen,' zei India streng. 'Nou, goed dan. Mijn vader is rijk.' 'Ha!'

'Een van de rijkste mannen van Amerika. Nou goed? En ik ben niet op de universiteit, ik zit nog op de middelbare school. Maken die twee stomme jaren en een vader met geld een melaatse van me?'

'Je hebt tegen hem gelogen.' 'Ik lieg tegen iedereen.'

'Ik ook... maar je zegt dat Rocco nooit liegt. Dat betekent dat hij je niet meer zal vertrouwen. Hoe kan een zichzelf respecterende, hard werkende jongeman uit een nette, conservatieve Italiaanse familie, die precies weet wat hij waard is, een hartstochtelijke liefdesrelatie hebben met een tiener die de dochter is van zijn baas? Wat voor invloed heeft dat op zijn carrière? De man gaat kennelijk helemaal op in zijn werk. Hoe kan hij je ooit weer vertrouwen? Je hebt hem gewoon overvallen en geannexeerd, de stakker. Als dat een jaar geleden was gebeurd, was je de bak ingedraaid. En god weet wat er losbarst als pa en ma Amberville erachter komen.'

India sprak op de toon van een politicus op verkiezingstournee, met precies de juiste stembuigingen en accenten, zodat elk woord heel duidelijk overkwam. Maxi raakte er helemaal van onder de indruk, ook al was ze gewend aan dit India-fenomeen. 'Ik wou dat je een andere toon aansloeg,' zei ze, terwijl ze de witte lok om haar vingers draaide en eraan trok tot het pijn deed. Ze besefte, ondanks haar bravoure, heel goed dat ze zich nog nooit zo erg in de nesten had gewerkt als nu. 'India, je moet me helpen,' zei ze nerveus. 'Ik zit met een probleem. Volgende week komt mijn familie weer thuis en dan ben ik mijn vrijheid kwijt. Ik heb tegen Rocco gezegd dat ze nog in Europa zijn. Als ik hem vertel dat ze terug zijn, wil hij kennis met ze maken... Hij heeft erg ouderwetse ideeën in dat opzicht.'

'Ach zo,' zei India onbewogen.

'De school begint pas over drie weken,' vervolgde Maxime. 'Ik kan tegen hem zeggen dat ze tot die datum wegblijven, als jij me dekt. Ik zeg thuis dat ik bij jou ben als ik bij Rocco ben, en op de avonden dat ik wel thuis moet komen eten, zeg ik tegen Rocco dat ik bij jou ben. Snap je wat ik bedoel?'

'Als hij zulke ouderwetse ideeën heeft, zou hij dan ook niet met je beste vriendin kennis willen maken?'

'Ik zeg gewoon dat je... dat je een fobie hebt. Je durft het huis niet uit. Pleinvrees, dat komt meer voor.'

'Misschien wil hij dan op bezoek komen. Je hebt zelf gezegd dat hij altijd met iedereen begaan is.'

'Je durft geen vreemden te ontmoeten. Dat is een van je fobieën. Hij kan je opbellen. En je moed inspreken.' 'Goed, dat is dan geregeld. Maar je ouders? Waarom zijn wij ineens nagenoeg onafscheidelijk?' 'Ik zeg dat ik je bijwerk, zodat je een klas kunt overslaan.' 'Jij mij bijwerken?'

'Ja. Ze weten dat ik het best kan, als ik maar wil. Het zou een goede daad zijn. En als ze je opbellen en naar mij vragen, verzin je maar een smoesje waarom ik er niet ben.' India was, ofschoon twee jaar jonger dan Maxi, een veel vindingrijker en geloofwaardiger leugenaarster dan Maxi ooit zou worden. 'Nou, dan kan ik de eerstvolgende drie weken wel de hele dag naast de telefoon gaan zitten,' mopperde India. 'En hoe moet dat als de school weer begint en je huiswerk hebt? Dan kun je er niet zo makkelijk meer tussenuit knijpen.' 'Gun me nou alsjeblieft deze drie weken met hem... tegen die tijd zal ik wel iets bedacht hebben.' 'Je kunt ook gewoon de waarheid zeggen.' 'Alsjeblieft, India,' smeekte Maxi ontzet. 'Je schijnt het niet te begrijpen. Dit is zo ontzettend belangrijk voor me. Zoiets gebeurt geen tweede keer in mijn leven. Ik móet zorgen dat dit iets wordt. De waarheid... ik wil dat woord niet eens denken. Het is te laat voor de... je weet wel wat.' 'Ach, Maxi, is het nou echt zo leuk, dat rotzooien?' vroeg India, plotseling angstig.