Laat In De Nacht(139)

Dean liep naar de uitgang. 'Ik wil het aan Gavin vertellen.'

'Bedank hem namens mij. De aanwijzing die hij gaf heeft het speelveld aanzienlijk verkleind. En blijf in de buurt, wil je? Ik wil graag dat je bij het verhoor aanwezig bent.'

'Dat ben ik wel van plan. Ik ben zo terug.'

Gavin en Melissa Hatcher zaten buiten het Centrale Onderzoeksbureau op de bank waarop hij en Paris ook hadden gezeten... Wanneer was dat? Gisteren nog maar? God, sindsdien was er zoveel gebeurd, met de zaak, met hén.

Toen de dubbele deuren achter hem dichtgingen stak hij een duim op naar Gavin en Melissa. 'Hij is net gearresteerd. Ze brengen hem hierheen. Goed gedaan, zoon.' Hij sloeg een arm om Gavins schouder en gaf hem een knuffel. 'Ik ben trots op je.'

Gavin bloosde bescheiden. 'Ik ben blij dat ze hem hebben opgepakt.'

Dean wendde zich tot het meisje en zei: 'Jij ook bedankt, Melissa. Er was veel moed voor nodig om je verhaal te doen.'

Toen Dean op het politiebureau was gearriveerd, hadden Melissa en Gavin al bij Curtis gezeten. Hij en een paar andere rechercheurs hadden geluisterd naar haar gedetailleerde verslag van de tijd die ze met Brad Armstrong had doorgebracht.

Hoewel ze ervan leek te genieten dat ze in het middelpunt van de aandacht stond, had ze er als een vogelverschrikker uitgezien. Sindsdien had ze de zwarte mascarastrepen van haar gezicht gewassen en haar haren geborsteld, zodat ze niet meer rechtovereind stonden. Iemand, waarschijnlijk een agente, had een gebreid vestje voor haar gebracht om over haar dunne haltertopje aan te trekken. Het topje had afleidend gewerkt, zelfs bij doorgewinterde rechercheurs.

Nu straalde ze vanwege Deans compliment. 'Móet ik hem zien?' zei ze, terwijl ze nerveus haar lippen bevochtigde.

'Het is nodig dat je hem officieel identificeert als de man die je aanrandde.'

'Het was niet écht aanranding. Ik was dronken, maar wist wat ik deed toen ik samen met hem de bar verliet.'

'Je bent minderjarig, en hij heeft gemeenschap met je gehad. Dat is een misdrijf. Hij heeft je ook geslagen en geprobeerd je tegen je wil vast te houden. Op grond van die beschuldigingen kunnen we hem in hechtenis houden terwijl we wachten op Janeys autopsierapport. Ik weet dat het niet makkelijk voor je zal zijn om hem weer te zien, maar je hulp is heel belangrijk. Zijn je ouders al aangekomen?'

'Nog niet. Ze werden hysterisch toen ik ze belde, maar ze waren niet zo witheet als ik had gedacht. Omdat ik ook dood had kunnen zijn, denk ik. Is het goed dat Gavin bij me blijft?'

'Als je dat wilt, Gavin?'

Gavin haalde zijn schouders op, bij wijze van instemming. 'Goed, hoor.'

'Oké, dr. Malloy,' zei Melissa. 'Kom maar op met die perverse vent. Ik zal zo lang blijven als u me nodig hebt.'

'Je spreekt met Paris.'

'Ik ben het.'

Alleen al het geluid van Deans stem deed haar hart bonzen en bracht een dwaze glimlach op haar gezicht. 'Ben je het nummer van mijn directe lijn kwijt dat ik je heb gegeven? Waarom bel je op deze lijn?'

'Ik wilde eens zien hoe het is om een gewone luisteraar te zijn.'

'Misschien ben je een luisteraar, maar je bent beslist niet gewoon!'

'Nee? Fijn om te horen,' zei hij vrolijk. Maar algauw klonk hij ernstig. 'Ze hebben Armstrong gearresteerd. Hij kan hier elk moment arriveren.'

'Goddank.' Ze was opgelucht, maar haar hart ging onmiddellijk uit naar Armstrongs vrouw. 'Heb je Toni gezien?'

'Een paar minuten geleden. Ze is bezorgd, maar ik denk dat ze ook blij is dat we hem hebben opgepakt voordat hij nóg iemand kwaad kon doen.'

'Of zichzelf.'

'De mogelijkheid van zelfmoord is ook bij mij opgekomen. Je begint net zo goed in mijn vak te worden als ik.'

'Op geen stukken na. O, wacht even. Ik moet een ander telefoontje afhandelen.' Nadat ze dat had gedaan kwam ze weer aan de lijn. 'Goed, ik heb een paar minuten.'

'Ik zal je niet ophouden. Ik had beloofd te zullen bellen zodra ik iets wist.'

'Dat stel ik zeer op prijs. Ik zal veel beter kunnen werken nu ik weet dat hij is opgepakt. Ik kon me niet concentreren, en telkens wanneer ik de telefoon aannam hield ik mijn adem in, bang dat hij het zou zijn.'

'Daar hoef je je nu geen zorgen meer over te maken.'

'Is Gavin nog bij je?'

'Hij houdt Melissa gezelschap. Wat hij deed was geweldig, hè?'

'Dat vind ik wel.'

'Ik ook. Het getuigt van volwassenheid en verantwoordelijkheidsgevoel.'

'En vertrouwen in jou, Dean. Dat is de belangrijkste doorbraak.'

'Na een paar ontsporingen zitten we nu op de goede weg, denk ik.'

'Daar ben ik zeker van.'

'Over ontspoorde jongeren gesproken, Lancy Ray Fisher is vrijgelaten.'

'Ik overweeg hem in te huren.'

'Wat?'

Ze lachte om de verbijstering in zijn stem. 'Ik heb nog nooit met een producer gewerkt, hoewel de directie me er een heeft aangeboden. Voor Lancy zou het een goede manier zijn om te leren en ervaring op te doen.'

'Wat zou Stan daarvan vinden?'

'De beslissing is niet aan hém.'