Koninklijke verleider(54)
‘Dat was zijn fout.’ Hij drukte haar nog dichter tegen zich aan. Zijn hart bonsde van opluchting dat ze hem geloofde, dat ze deze wrede test hadden doorstaan. Hij twijfelde er niet aan dat ze nu een leven lang elke proef zouden doorstaan. ‘Hij heeft er niet op gerekend dat jij te veel ethisch besef hebt om zijn vuile werk op te knappen, en dat je zoveel van me houdt dat je me een kans zou geven om het uit te leggen.’
De bewondering in haar ogen gaf hem het gevoel onoverwinnelijk te zijn.
‘Hij heeft er ook niet op gerekend dat jij niet zou geloven dat ik misbruik van je had gemaakt en dat je me achterna zou gaan. Dat we alles zouden uitpraten en elkaar weer zouden vinden.’
Opeens tilde hij haar op en zwaaide haar in de rondte. Haar ongedwongen lach gaf geluid aan zijn overweldigende gevoel van opluchting.
Ten slotte zette hij haar weer neer, en hij nam haar geliefde gezicht tussen zijn handen. ‘We zijn weer samen. Je broer is vrij en is vast bezig te bedenken hoe hij boete kan doen. Wij staan op het punt de samenzwering te verhinderen nu we alle stukjes van de puzzel hebben.
Jij werd alleen bedreigd om jou tegen mij op te zetten. Alle obstakels zijn uit de weg geruimd.’
Hij knielde voor haar neer. ‘Ik heb nu niets om je te geven, behalve mezelf. Wil je mij, ya talyeti, ya ghalyeti, ya noor donyeti, mij helemaal? Wil je met me trouwen en me compleet maken?’
Talia zou gevallen zijn als Harres haar niet had vastgegrepen.
Ze keek hem met grote ogen aan, sprakeloos, overdonderd en gek van vreugde. ‘M-Maar m-moet je niet een of ander s-staatshuwelijk sluiten?’
140
Hij glimlachte die verblindende glimlach die al van verre haar denkvermogen uitschakelde. ‘Nee, ik ben vrij om mijn hart te volgen.
En mijn hart, en alles in me, kiest jou.’
Ze wierp zich in zijn armen, snikkend van opluchting. ‘Omdat ik voor altijd van jou ben, is het verstandig dat je daar gebruik van maakt.’
Ergens in de verte hoorde ze gejuich en applaus.
Haar verdraaide collega’s. Waren die nog steeds hier?
Nou ja, artsen op de spoedafdeling hadden niet veel kans op een privéleven. Ze had het grootste deel van hun onthullende en gênante momenten ook meegemaakt, net als zij de hare. Nu mochten zij haar allermooiste moment ook met haar delen.
Terwijl ze zichzelf overgaf aan de kus waarmee Harres hun lot bezegelde, zei een van haar collega’s: ‘Er is een mooie ruime voorraadkast hier net om de hoek, kerel.’
Ze draaiden zich allebei naar hem om en zeiden tegelijk: ‘O, hou je kop.’
Toen wisselde ze een blik van verstandhouding met Harres, pakte zijn hand en samen liepen ze naar de deur.
Net toen ze de deur uit wilden gaan vroeg een van haar collega’s: ‘Wat als de chef-arts straks ziet dat je je wel hebt aangemeld, maar nergens te bekennen bent?’
‘Zeg maar dat ik bezig ben met een schotwond,’ zei ze.
‘Ja,’ voegde Harres eraan toe. ‘En dat de patiënt zo onder de indruk is van haar buitengewone medische vaardigheden dat hij als dank net zoveel miljoenen gaat doneren aan jullie afdeling als zij wil.’
Ze liepen de kamer uit, iedereen verrast en opgewonden pratend achterlatend.
Zodra ze bij de voorraadkast kwamen, trok hij haar naar binnen.
Hijgend duwde hij haar tegen de muur. ‘En wat wil deze gouden heks, die mijn hart laat juichen en mijn leven heeft gered, zelf graag hebben?’
Ze trok hem naar zich toe en mompelde met haar mond tegen de zijne:
‘Alleen jouw liefde. Ik wil alleen jou.’
Dat beloofde hij haar. ‘Die heb je, en mij ook. Voor altijd.’
141
Volg Harlequin op Facebook
www.facebook.com/harlequin.boeken
142
Ook verkrijgbaar in Intiem