Dodenschip(80)

‘Wil jij proberen met hulp van Eric en Mark een portret van hem te maken?’

‘Ik kan niet tekenen.’

‘We hebben daar een computerprogramma voor. Je hoeft hem alleen maar te beschrijven, dan doen zij de rest.’

‘Ik wil alles doen, als die Kovac maar gestraft wordt voor zijn misdaad.’ Janni begon te snikken toen de herinneringen aan die vreselijke nacht weer boven kwamen. Eric legde zijn arm om haar schouder en ze leunde naar hem. Juan vond het te prijzen dat Eric niet triomfantelijk naar Mark Murphy keek.

Julia Huxley legde haar vork neer en ze gooide haar servet op de tafel voor ze ging staan. Ze ging meteen naar Janni. ‘Dit is wel genoeg opwinding voor vanavond. We gaan terug naar de ziekenboeg.’ Ze hielp het snikkende meisje overeind.

Mark en Eric maakten aanstalten om te helpen.

‘Heren,’ zei Juan op waarschuwende toon. ‘Alles op zijn tijd. En dit is geen geschikte tijd.’

‘Begrepen,’ antwoordden ze in koor, als betrapte kinderen. Juan was in gedachten al weer bij de informatie die hij de afgelopen minuten had gekregen, anders had hij waarschijnlijk geglimlacht om hun houding.

Juan richtte zich naar Linda Ross. ‘Jouw missie gaat niet door.’

‘Wat? Waarom niet?’

‘Ik laat jou niet ongewapend naar dat complex gaan als Kovac daar is.’

Ze keek hem woedend aan. ‘Ik kan heel goed voor mezelf opkomen.’

‘Er is geen discussie mogelijk,’ zei Juan scherp. ‘Als ik gelijk heb, dan is Kovac een massamoordenaar op een onvoorstelbare schaal. Jij gaat daar niet naartoe. Punt. Hali heeft de geluidsopname geanalyseerd en de naam Donna Sky was duidelijk te horen in het gesprek van Martell en Thomas Severance. Wij weten dat ze een vooraanstaand responsivist is en ze weet misschien meer over wat er gebeurt. Zo moeten we achter hun plannen komen.’

‘Als die Donna een overtuigde gelovige is, dan wil ze niet met ons praten,’ zei Linda.

‘Ze is actrice, geen getrainde agent. Als jij vijf minuten bij haar bent, dan vertelt ze alles wat je wilt weten. We moeten haar vinden en met haar praten.’

‘Ze is kortgeleden naar Duitsland gereisd, voor een filmopname.’

Cabrillo was verbaasd dat Linda deze informatie paraat had. Hij trok een wenkbrauw op.

Linda bloosde onder haar sproeten. ‘Wat moet ik zeggen… Ik ben dol op roddels uit Hollywood.’

Eric Stone leunde naar voren in zijn stoel. ‘Ik heb een idee om met haar in contact te komen. Kevin Nixon werkte jarenlang in Hollywood, voordat hij bij ons in dienst kwam. Hij kent daar vast wel mensen uit haar omgeving.’

Nixon had prijzen gewonnen met zijn special effects en make-up. Maar hij keerde de filmwereld de rug toe nadat zijn zuster was omgekomen bij de aanslagen van 11 september. Eerst bood hij zijn diensten aan bij de CIA, maar Juan kon hem overreden niet voor die organisatie te gaan werken.

‘Dat is een goed idee. Als Kevin haar kan benaderen op de filmset, dan krijgen we misschien eindelijk te horen wat er allemaal gebeurt.’

‘En als blijkt dat Donna Sky helemaal niets weet?’ vroeg Linda.

‘Laten we vurig wensen dat ze wel iets weet, Linda. Want ik stuur niemand van mijn mensen naar die figuren.’

‘Als we het toch over mensen wel of niet ergens heensturen hebben: wil je dat ik meega naar de Filippijnen?’

‘Nee, Mark. Bedankt voor het aanbod, maar ik ga met Linc. Max kan zo lang als nodig is hier blijven, en Eddie komt uit Rome, een dag na onze aankomst in Monaco. Dan zijn hier vier leden van de staf, als we Julia meetellen. Linda, jij blijft hoogstens twee dagen weg, Linc en ik zullen binnen drie dagen terug zijn. En trouwens, die observatieklus is tamelijk simpel en er hoeft weinig te gebeuren, dus ik maak me geen zorgen. Laten we nu maar eens genieten van onze traditionele Deense maaltijd.’

Juan sprak zo luid dat Maurice, in de deuropening naar de keuken, het wel moest horen.

De steward keek verongelijkt.





19


Eddie leunde tegen de achterwand van de liftcabine toen hij bij de lobby kwam. Max stond rechts van hem. Zodra de deuren zich openden kwam Eddie naar voren maar op hetzelfde moment drongen twee onbekende heren in kostuum de lift in.

Eddie had eerst geen aandacht voor de inbreuk op de etiquette tot een van de mannen met zijn hand in Eddie’s jas tastte en de Beretta uit de schouderholster trok. Een seconde later werd de loop van het wapen, voorzien van een geluiddemper, tussen Eddie’s ogen gedrukt. Max werd even snel ontwapend. Het gebeurde allemaal in een oogwenk.

‘Eén beweging en je bent dood,’ zei de grootste van het tweetal. Hij sprak Engels met een accent.

In de benauwde liftcabine kon Seng weinig beginnen met zijn vechttechnieken, maar hij kon zich wel verzetten. Eddie verstarde even en de man met de revolver merkte dat. Het wapen werd in Max’ buik gepord, met zoveel kracht dat de lucht uit zijn longen werd gedreven.