De kroon van Santina 02(13)

Haar huid voelde verhit aan. Het was alsof haar lichaam in brand stond. Ze kreunde toen hij weer haar borst omvatte. Met achteloos gemak wreef zijn duim over haar met kralen bedekte tepel. Waarom raakte hij niet haar naakte huid aan, vroeg ze zich afwezig af. Alsof hij haar gedachten had gelezen, trok hij met beide handen het dunne jurkje naar beneden.

Hij leunde een beetje naar achteren om haar te bekijken, zoals mensen in een galerie deden als ze een schilderij beter wilden bekijken. Zijn ogen leken haar borsten te verslinden.

‘Draag je nooit een beha?’ vroeg hij.

Ze wilde hem vertellen dat het bij dit modieuze jurkje onmogelijk was om een beha te dragen, maar op de een of andere manier bleven de woorden in haar keel steken.

‘Aan de andere kant, waarom zou je zulke mooie stevige borsten bedekken?’ vervolgde hij. Met een luie beweging streek zijn duim over een harde tepel. ‘Ik vind het prettig dat ze zo gemakkelijk toegankelijk zijn. Dat ik ze meteen met mijn tong kan proeven.’

Voordat ze kon protesteren boog hij zijn hoofd om op een harde tepel te zuigen. Er ging een golf van begeerte door haar heen waardoor ze hulpeloos begon te beven.

Ze zag het erotische contrast van zijn zwarte haren tegen haar lichte huid en voelde dat zijn tong sensueel over het knopje likte dat zo hard was als diamant. En plotseling was het genot bijna te groot om te verdragen. Toen haar knieën knikten, bukte hij zich om haar op te tillen. Hij droeg haar door de goudkleurige kamer naar een gewelfde deuropening, waarachter ze een enorm hemelbed ontwaarde. Eindelijk drong de realiteit van de situatie tot haar door.

‘Hassan?’

‘Zo heet ik.’

Eventjes werd ze door zijn plagende woorden afgeleid. Maar niet zoveel als door de warmte van zijn vingers die tegen haar blote huid lagen. ‘We… we zouden dit niet moeten doen.’

‘O, nee? Je klinkt niet erg zeker van je zaak.’

Dat kwam doordat ze dat niet was. Ze was nog nooit door een man gedragen, en het gaf haar een intens vrouwelijk gevoel. Alsof ze voor het eerst in haar leven iemand had gevonden die sterk genoeg was om haar te beschermen. Haar jurk was half uit, en haar borsten waren bloot. Toen ze naar hem opkeek, zag ze dat hij haar met zijn zwarte ogen aankeek alsof ze het mooiste was wat hij ooit had gezien. Nog nooit had ze zich zo begeerd gevoeld, of zo heerlijk hulpeloos.

Hij legde haar op het bed, en ze keek toe, terwijl hij zijn jasje uittrok en het op de vloer liet vallen. Daarna volgde zijn das en zijn zijden overhemd. Nadat hij zijn schoenen en sokken had uitgedaan, ging zijn hand naar zijn broekriem. Behoedzaam trok hij zijn broek over zijn indrukwekkende erectie naar beneden. Volledig in beslag genomen door zijn handelingen, staarde Ella hem aan. Ze kon haar ogen niet van zijn prachtige lichaam afhouden. Eigenlijk zou ze zich ongemakkelijk moeten voelen bij deze achteloze striptease, maar ze voelde zich helemaal niet ongemakkelijk. Kwam dat doordat hij wist dat zijn harde, goedgevormde lichaam het meest perfecte was dat ze ooit had gezien?

Met een ondoordringbare uitdrukking op zijn gezicht boog hij zich over haar heen. Zijn vingers zochten de rits aan de zijkant van haar jurk. Maar de rits zat vast, waarschijnlijk doordat er een paar kraaltjes in de weg zaten. Toen hij eraan trok, scheurde de stof, en schoten de zilveren kraaltjes alle kanten op. Ella hoorde iemand lachen en besefte dat ze het zelf was. Ze stak haar armen uit en trok hem over zich heen.

Hij lachte beverig. ‘Dus je seksuele honger past bij je temperament, Assepoes?’

‘Is dat bij jou ook zo?’ mompelde ze. Dankzij de streling van zijn lippen op haar schouder vergat ze haar minimum aan ervaring met mannen.

Haar provocerende antwoord wond hem nog meer op. Nog nooit had Hassan zich zo onbeheerst gevoeld. Ofschoon hij wist dat dit pure dwaasheid was, was hij niet bij machte om zichzelf tegen te houden. Kwam het doordat hij zo lang niet met een vrouw samen was geweest? Hij was vergeten hoe heerlijk het contrast tussen zijn harde mannelijke lichaam en een vrouwelijke tegenspeler aanvoelde.

Er waren echter wel honderd vrouwen die geschikter waren dan zij. Vrouwen die zich in de balzaal bevonden, die meer dan genoeg aristocratisch bloed hadden. Die wisten hoe ze zich moesten gedragen. Die nooit champagne in zijn gezicht zouden hebben gegooid om zich vervolgens zo gemakkelijk aan hem over te geven. Hij zou deze onbeschaamde Jackson moeten afwijzen nu hij er nog de kracht voor had.

Haar zachte dijen gingen echter wijd uit elkaar, lokten hem zonder woorden naar haar geheime vochtige diepten, en Hassan wist dat het te laat was. Met enigszins onvaste vingers pakte hij een condoom. Alles wat hij op dat moment wilde, was deze vrouw, en het enige wat hij hoefde te doen was zichzelf in haar zijdezachte heerlijkheid te duwen om die vluchtige ongrijpbare vrede te beleven.