De kroon van Santina 02(12)

‘Ik had geen idee dat ik met een expert op het gebied van versiertrucs te maken had,’ mompelde hij. ‘Of komt het misschien omdat je niet van mooie schilderijen houdt?’

Het was een subtiele kleinerende opmerking. Hij veroordeelde haar weer. Dacht hij soms dat ze te ordinair was om kunst te kunnen waarderen? Dat een Jackson alleen plezier aan domme televisieprogramma’s kon beleven of door in een glossy tijdschrift te bladeren dat niet te veel intellectuele vermogens vergde? Onmiddellijk voelde ze haar woede weer oplaaien.

Tot haar ergernis manifesteerde die woede zich in een prikkeling van haar brosten en een zacht vloeibaar gevoel tussen haar dijen. Als ze naar hem keek, werd haar keel al droog, en begon haar hart dwaas te fladderen. ‘Of misschien vind ik het niet prettig dat vreemde mannen me met seksueel getinte opmerkingen proberen te versieren?’

‘Ach, Assepoes, Assepoes, toch,’ zei hij spottend. Hij zag dat haar uitdagende woorden en haar lichaam met elkaar in tweestrijd waren. Was het niet precies dezelfde strijd die hij zelf voerde? ‘Ik had het gewoon over kunst. Maar het enige waar jij over kunt praten is seks. En hoe heet je eigenlijk echt?’

‘Ik heet Ella.’ Het duizelde haar. ‘En wil je alsjeblieft ophouden alles wat ik zeg te verdraaien? Ik wil niet over seks praten!’

‘Ik ook niet,’ was hij het onverwacht met haar eens. ‘Want het is complete tijdverspilling om erover te praten.’

Voordat ze begreep wat hij van plan was, had hij haar in zijn armen getrokken. Hij drukte haar dicht tegen zijn opgewonden lichaam aan, en haar lichaam reageerde met een siddering. Bij het voelen van zijn harde handen op haar rug werd ze door een dwingende hartstocht overvallen. De sensatie van zijn vingers op haar blote huid was net zo prikkelend als die op de dansvloer was geweest, en het had precies hetzelfde opzwepende effect bij haar. Maar dit keer stonden ze niet tussen allerlei andere mensen die nieuwsgierig naar hen keken. Dit keer waren ze alleen.

Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar inmiddels was de vreemd lege blik in zijn ogen tot leven gekomen. En toen was het te laat.

Zijn lippen raakten de hare, en Ella’s mond ging vanzelf open. Zonder het te willen verloor ze zichzelf in de sensationeelste kus van haar leven.





Hoofdstuk 3





Ella wankelde in de armen van Hassan toen hij haar kuste. Zijn armen drukten haar dicht tegen hem aan zodat elke harde pees van zijn krachtige lichaam een onuitwisbare afdruk op haar lichaam leek achter te laten. In haar borsten voelde ze een vreemde prikkeling. Tussen haar dijen ontstond een erotische zijden warmte.

Het luide bonzen van haar hart speelde op de achtergrond, terwijl zijn lippen de hare verkenden. Ze zakte tegen hem aan. Ofschoon haar ogen van genot dichtgingen toen zijn tong haar mond binnen glipte, wist ze dat er iets niet in orde was. Als door een waas probeerde ze zich te herinneren wat het was, maar haar gretige lichaam leek elke redelijke gedachte uit haar brein te verdringen. Hoe kon ze helder nadenken als ze zich voelde zoals ze zich nu voelde?

Ze hijgde, want Hassan raakte haar borst aan. Zijn grote hand nam haar arrogant in zijn bezit. Door de met kraaltjes geborduurde stof heen plaagde hij haar al harde tepel met zijn vinger, en op dat moment wist ze waarom ze zich niet op haar gemak voelde.

Ze haatte hem. En hij haatte haar.

Het was de bedoeling dat hij haar naar de uitgang van het paleis zou begeleiden. In plaats daarvan hield hij haar tegen een koude paleismuur aan gedrukt, en leek hij van plan te zijn om snel een heet nummertje te maken.

Waarom duwde ze hem dan niet vol verontwaardiging weg? Waarom lag haar hand die haar schoenen niet vasthield, om zijn nek, en maakte ze zachte aanmoedigende geluidjes?

Omdat ze zich nooit zo had gevoeld. Ze had nooit kunnen denken dat een vrouw zich zo kon voelen als ze door een man werd gekust. Alsof haar lichaam ervoor was gemaakt. Haar enige seksuele ervaring tot dan toe leek een lachwekkend saaie oefening voor dit wilde ontwaken dat haar bloed deed borrelen.

Het was echter verkeerd. Het was heel erg verkeerd.

‘Hassan.’ Met grote moeite wist ze haar mond van de zijne los te maken. Haar schoenen glipten uit haar vingers op de grond. ‘Dit is… belachelijk.’ Wat klonk haar stem zwak, dacht ze. Alsof hij haar van al haar kracht en standvastigheid had beroofd.

‘Nu moet je niet de betovering verbreken, Assepoester,’ waarschuwde hij haar. Hij duwde de deur naar zijn suite open. Nadat hij haar naar binnen had getrokken, schopte hij de deur dicht, om haar vervolgens weer te kussen alsof hij daarmee de enige bezwaren die ze nog mocht hebben kon doen verdwijnen.

Het werkte ook nog. Het leek niet uit te maken dat ze zich in de slaapkamer van een man bevond die een vreemde voor haar was – een donkere sjeik met een lege blik in zijn ogen die haar familie met zijn geselende tong had veroordeeld. Onder de geoefende strelingen van zijn lippen smolten al haar twijfels. Zijn handen streelden haar totdat elke vezel in haar lichaam trilde van hartstocht en ze rusteloos in zijn armen kronkelde.